<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 265r >

1. и҅ тѫ· и҅стираѧ ꙗ҆дѣаше· ѥ҅ликоже ѥ҅моу довь҆лѣѣше·
   καὶ ταύτην ἐκτίλλων ἤσθιεν, ὅσον ἀρκεῖν αὐτῷ
2. и҅скоушаѧ· и҅ а҅бьѥ о҅браштааше сꙙ сь҆ многомъ по-
   ἐδοκίμαζεν, καὶ αὖθις ὑπέστρεφεν μετὰ πολλῆς τῆς εὐ-
3. хвал҄ении҅мъ· прилежꙙ въи҅нѫ молитвѣ и҅ въꙁдрꙿ-
   χαριστίας, προσκαρτερῶν διαπαντὸς τῇ προσευχῇ καὶ τῇ ἀγρυπ-
4. жании҆· и҅ їностань҆нѣмь҆ и҅сповѣдании҆· Тѣмꙿже
   νίᾳ καὶ τῇ ἐπιμόνῳ ἐξομολογήσει, ὅθεν
5. чловѣколюбивꙑи богъ· не хотꙙи сь҆мрь҆ти грѣ-
   ὁ φιλάνθρωπος θεός, ὁ μὴ τὸν θάνατον τοῦ ἁμαρ-
6. шънꙑи҅мъ· нъ о҅браштению̑ и҅ жиꙁни· не вь҆соуе҆
   τωλοῦ θέλων, ἀλλὰ τὴν ἐπιστροφὴν καὶ τὴν ζωὴν, οὐκ εἰς κενὸν
7. ни вътъште толикааго страданьꙗ· и҅ многоуо̑у-
   οὐδὲ εἰς ἀνώνητον τὸν τοσοῦτον μόχθον καὶ τὸν πολὺν
8. моу троудоу продлъжити сꙙ попоусти· вѣдꙑ б^о
   κόπον προβῆναι συνεχώρησεν. Προσχὼν γὰρ
9. ѥ҅го и҅стоѥ и҅ великоѥ покаꙗ҅нь҆ѥ҆· толикꙑи҅мъ и҅ та-
   αὐτοῦ τῇ καθαρᾷ καὶ ἀκριβεστάτῃ μετανοίᾳ τῶν τοσούτων καὶ τηλικού-
10. ковꙑи҅мъ грѣхомъ проштень҆ѥ полоучи· и҅ хотꙙ
    των πλημμελημάτων τὴν ἄφεσιν αὐτῷ ἐχαρίσατο, καὶ βουλόμενος
11. самомоу ѥ҅моу о̑увѣрити прѣподобь҆ноуо̑умоу
    αὐτόν τε τοῦτον ποιῆσαι τὸν ὅσιον
12. мѫжоу· и҅ вь҆сѣмь а҅вити покаа҅нь҆ꙗ силѫ· боури лю-
    ἄνδρα καὶ πᾶσιν ... παραστῆσαι τὴν τῆς μετανοίας δύναμιν, αὐχμοῦ σφοδρο-
13. тѣи҆· и҅ многоу беꙁдъждь҆ю̑ ꙁемь҆ѭ̑ тѫ о҅бь҆дръжꙙ-
    τάτου καὶ πολλῆς ἀβροχίας τὴν χώραν ... κατεχούσης ἐκείνην
14. штоу· съ многꙑи҅ми҅ молитвами и҅ литиꙗми·
    μετὰ πολλὰς ... δεήσεις καὶ λιτανίας
15. чл꙯комъ молꙙштемъ сꙙ· ꙗ҅ви сꙙ града того б꙯очь҆сти-
    ἀποκαλύπτεται τῷ τῆς πόλεως ἐκείνης εὐλα-
16. воуо̑умоу е҅п꙯поу· мѫжоу ст꙯оу· и҅ въ и҅стинѫ б꙯а боѧ҅-
    βεστάτῳ ἐπισκόπῳ, ἀνδρὶ ἁγίῳ καὶ ἀληθῶς τὸν θεὸν φοβου-
17. штоу сꙙ· ꙗ҅ко о҅ц꙯ъ ѥ҅стъ нѣкꙑи҆ въ гробишти на то-
    μένῳ, ὅτι πάρεστίν τις ἐν μνήματι τῷ κατὰ τόν-
18. мъ мѣстѣ· сь҆мѣренъ о҅браꙁомъ· нъ благъ дх꙯омь҆·
    δε τὸν τόπον ταπεινὸς μὲν τῷ σχήματι, ἅγιος δὲ τῷ πνεύματι,
19. и҅же а҅ште послоушавъ васъ· помолитъ сꙙ къ б꙯оу·
    ὃς ἐὰν πεισθεὶς ὑμῖν εὔξηται πρὸς τὸν θεόν,
20. вь҆са раꙁдроушитъ· нападъшаꙗ на ꙁемьѭ̑ сьѭ̑ ꙁь҆-
    πάντα λύσῃ τὰ ἐπηρτημένα τῇ χώρᾳ κα-
21. лаꙗ҆· да ст꙯ꙑи҅ тъ е҅п꙯пъ вьсемоу клиросоу своѥ҅моу
    κά. Ὁ τοίνυν ἁγιώτατος ἐπίσκοπος σὺν παντὶ τῷ κλήρῳ
22. повелѣ събь҆рати сꙙ на сь҆повѣданиѥ҆ ꙗ҅вь҆ѥ҅ньꙗ т^о-
    ἐκέλευσεν συναχθῆναι ἐπὶ τὸ τὴν ὀπτασίαν ταύτην διηγήσασθαι
23. го· и҅ съ кръстꙑ къ пештерѣ тои҅· и҅деже чк꙯ъ бж꙯иї
    καὶ λιτανεύοντας εἰς τὸ ... σπήλαιον πρὸς τὸν ἄνθρωπον τοῦ θεοῦ
24. живетъ и҅ти· томоу же бꙑвшоу· и҅ мѣста и҅мъ до-
    ἀπελθεῖν. Τούτου δὲ γενομένου καὶ τὸν τόπον κατα-
25. шъдъшемъ· о҅брѣтъ прѣподобнаа҅го того правь҆дꙿь-
    λαβόντων εὑρόντων δὲ καὶ τὸν δίκαιον,
26. ника· и҅ сь҆ многоѭ̑ мольбоѭ̑ молꙗа҅ше сꙙ ѥ҅моу· по-
    μετὰ πολλῆς τῆς ἱκεσίας ἐδέοντο αὐτοῦ ἐ-
27. миловати ꙁемьѭ̑ ихъ· и҅ молити сꙙ къ б꙯оу да бꙑ по-
    λεῆσαι τὴν χώραν αὐτῶν καὶ προσεύξασθαι πρὸς τὸν θεὸν καὶ δυσωπῆσαι αὐτὸν διαλ-
28. миловалъ люди своѧ҆· и҅ о҅тъгналъ належꙙштеѥ бе-
    λαγῆναι τῷ λαῷ αὐτοῦ καὶ ἀπελάσαι τὸν ἐπικείμενον αὐ-
29. ꙁдъждиѥ҆· и҅ посълалъ ꙁеми и҅хъ дъждъ· Ст꙯ꙑи҅ же
    χμὸν καὶ καταπέμψαι τῇ γῇ αὐτῶν ὑετόν. Ὁ δὲ ἅγιος
30. никакоже бъхма о҅ть҆вѣштаваѧ҆· биꙗше сꙙ въ св^оѧ
    μηδὲν τὸ σύνολον ἀποκρινόμενος ... ἔτυπτεν τὸ ἴδιον

Vita Iacobi eremitae in Palaestina