<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 264v >

1. въ своѧ прьси· и҅ съ плачемъ и҅ многꙑи҅мъ рꙑдание҆-
   τὸ ἴδιον στῆθος καὶ μετὰ κλαυθμοῦ καὶ πολλοῦ ὀδυρ-
2. мъ глаголаа҅ше· како вь҆ꙁь҆рѫ кꙿ тебѣ бж꙯е· коѥ҅ ли на-
   μοῦ ἔλεγεν· „Πῶς ἀτενίσω πρὸς σε, ὁ θεός; Ποίαν δὲ ἀρ-
3. чꙙло и҅сповѣданию̑ о҅брꙙштѫ· кꙑи҅мъ ли срьдꙿцемꙿ
   χὴν τῆς ἐξομολογήσεως εὕροιμι; Ποίᾳ καρδίᾳ
4. и҅ли кꙑи҅мъ о̑упвании҅мъ ^{и҅ли коѭ̑ сь҆вѣстиѭ̑·} дръꙁнѫ· ѧ҅ ꙁꙑкъ нечь҆-
   ἢ ποίῳ θαρσήσας συνειδότι γλώσσαν ἀ-
5. стивъ· и҅ о̑усть҆нѣ о҅скврьн҄ень҆ꙗ сѫшти и҅спльн҄енѣ·
   σεβῆ καὶ χείλη μολυσμοῦ γέμοντα
6. двигнѫти покоушѫ сꙙ· прь҆воѥ҅ же· коѥ҅моу грѣхоу
   κινῆσαι πειράσομαι; Πρῶτον δὲ ποίας ἁμαρτίας
7. проштеньꙗ просити дрьꙁнѫ· Милоуи чл꙯колюби-
   ἄφεσιν αἰτεῖν τόλμήσω; Φεῖσαι, φιλάν-
8. вꙑи҆ г꙯и· милостивъ бѫди недостои҅ноуо̑умоу вла-
   θρωπε κύριε, ἵλεος μοι γενοῦ τῷ ἀναξίῳ, δέσ-
9. дꙑко благꙑи· и҅ не погоуби мене бестоудънꙑи҅хꙿ
   ποτα ἀγαθέ, καὶ μὴ συναπολέσῃς με ταῖς αἰσχίσταις
10. мои҅хъ ради дѣлъ· не бо мала моꙗ сѫ беꙁаконь҆ꙗ· блѫ-
    μου πράξεσιν. Οὐ γὰρ μικρά μου τὰ δυσσεβήματα· πορ-
11. дъ сътворихъ· о̑убои҆ сь҆дѣлахъ· крь҆вь неповинь҆нѫ
    νείαν ἐτέλεσα, φόνον εἰργασάμην, αἷμα ἀθῷον
12. пролиꙗ҅хъ· и҅ къ вь҆сѣмь тѣмъ· страдавъшеѥ то тѣ-
    ἐξέχεα, καὶ πρὸς τούτοις ἅπασιν τὸ ἄθλιον σῶ-
13. ло· водамъ и҅ ꙁвѣрь҆мъ и҅ птицамъ прѣдахъ на сь҆-
    μα ὕδασι καὶ θηρίοις καὶ πετεινοῖς ἔδωκα βο-
14. нѣдень҆ѥ҆· ҅И нꙑнꙗ г꙯и· вѣдѫштоу тебѣ благꙑи҆
    ράν. Καὶ νῦν, κύριε, εἰδότι σοι
15. вь҆са и҅сповѣдаѭ̑· о҅ томъ просꙙ проштень҆ꙗ· не прѣ-
    τὰ πάντα ἐξομολογοῦμαι, ἀγαθέ, τὴν ἐπὶ τούτοις ἐξαιτούμενος ... ἄφεσιν, μὴ παρ-
16. ꙁь҆ри мене владꙑко· нъ по лѣпоуо̑умоу твоѥ҅моу
    ίδῃς με, δέσποτα, ἀλλὰ κατὰ τήν σοι προσοῦσαν εὔσπλαγχνον
17. милосрь҆дию̑· помилоуи мꙙ нечь҆стивааго· и҅ пось҆-
    φιλανθρωπίαν, οἰκτείρησόν με τὸν ἀσεβῆ ... καὶ κατά-
18. л҄и на мꙙ· ꙗ҅же о҅ть҆ тебе великаꙗ҆ милость҆· и҅ о҅стави
    πεμψον εἰς ἐμὲ τὸ παρὰ σοῦ πλούσιον ἔλεος καὶ ἄφες
19. ми вь҆са беꙁаконь҆ꙗ҅· ꙗ҅ко да не пришедꙿшоу ми на
    μοι πᾶσαν ἀνομίαν, ὅπως μὴ ἐλθόντα με ἐπὶ
20. грѣховь҆нѫѭ̑ глѫбинѫ· погоубитъ мꙙ пагоубь҆-
    τῷ τῆς ἁμαρτίας βάθει, καταποντίσει με παντελῶς ἡ τοῦ λυ-
21. нааго врага боура до коньца· ни да пожьретъ мене
    μεῶνος ἐχθροῦ καταιγίς, μὴ καταπίῃ με
22. ꙁмии҆ глѫбинънꙑи҆· и҅ съ таковꙑи҅мъ великꙑ-
    ὁ δράκων ὁ βύθιος”. Καὶ τοιαύτῃ συντόνῳ
23. мъ покаꙗ҅нии҅мъ· и҅сповѣдаѧ сꙙ до десꙙти лѣтꙿ·
    μετανοίᾳ καὶ ἐξομολογήσει ἐπὶ δεκαετῆ χρόνον
24. въ пештерѣ тои҆· наи҆паче же рекѫ въ гробѣ· не и҅ꙁ-
    ἐν τῷ σπηλαίῳ (μᾶλλον δὲ τῷ τάφῳ) προσκαρτερήσας οὐκ ἐξ-
25. лаꙁꙙ и҅ꙁ мѣста· не бесѣдоуѧ ни къ комоуже· не
    ῆλθεν τοῦ τόπου, οὐ συνέτυχέν τινι, οὐκ
26. глагол҄ꙙ· ни къ ѥ҅дномоу· нъ ^сь҆ горъкꙑи҅ми сль҆ꙁами·
    ἐλάλησεν πρός τινα, ἀλλὰ μετὰ πικρῶν δακρύων
27. и҅ несь҆трь҆пимꙑи҅мъ въꙁдꙑхании҅мъ· и҅ съ мног^о-
    καὶ στεναγμῶν ... ἀφορήτων καὶ μετὰ πολ-
28. мъ о̑умил҄ении҅мъ· вь҆се врѣмꙙ прѣпроводивъ· дꙿва-
    λῆς κατανύξεως τὸν πάντα χρόνον διατελέσας, δεύτ-
29. шди вь҆ недѣл҄и двьрь҆цꙙ о҅твръꙁаѧ҆· Трѣвѫ прѣдъ
    ερον τῆς ἑβδομάδος τὴν θύραν παρανοίγων χλόην παρὰ
30. двьрь҆ми гробишта своѥго растѫштѫѭ̑ о҅брѣтаѧ҆·
    τῇ θύρᾳ τοῦ αὐτοῦ μνήματος εὑρίσκων φυομένην

Vita Iacobi eremitae in Palaestina