<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 264r >

1. а҅ште не бꙑ бꙑло покаꙗнь҆ꙗ· како покаавъ сꙙ
   
2. павьлъ о҅тъ гонител҄ь сь҆сѫдъ и҅ꙁбъранꙑи бꙑ-
   
3. стъ· а҅ште не бꙑ покааньꙗ бꙑло· како съблѫ-
   Εἰ μὴ ἦν μετάνοια, πῶς τὸν παρὰ Κορινθίοις πορνεύ-
4. дивꙿшааго въ корунѳѣнехъ приѧ҅ти павь҆лъ п^о-
   σαντα προσληφθῆναι ὁ ἀπόστολος ἐπ-
5. велѣ· да не насилꙗѥ҅ми рече бѫдемъ о҅тъ сотонꙑ·
   έτρεψεν, ἵνα μή, φησί, πλεονεκτηθῶμεν ὑπὸ τοῦ σατανᾶ;”
6. и҅ грабими· тацѣми и҅ таковꙑи҅ми словесꙑ·
   Τούτοις καὶ τοῖς τοιούτοις ῥήμασιν
7. наи҅паче о̑утврьдивъ ѥ҅моу срь҆дце· и҅стинꙑи҆
   ἐπὶ πλεῖον στηρίξας αὐτοῦ τὴν καρδίαν ὁ ἀληθινὸς
8. и҅ милостивꙑи братъ· прѣбꙑвати ѥ҅моу съ собо-
   καὶ συμπαθητικὸς ἀδελφὸς μεῖναι αὐτὸν σὺν αὐ-
9. ѭ̑ молꙗаше· томоу же не хотꙙштоу· припаде
   τῷ παρεκάλεσεν. Τοῦ δὲ μὴ βουλομένου προσπίπτει
10. прѣд н҄имъ б꙯жиї чл꙯къ· и҅ о҅блобꙑꙁаѧ҆ ноꙁѣ ѥ҅моу·
    αὐτῷ ὁ τοῦ θεοῦ δοῦλος καὶ καταφιλῶν τοὺς πόδας αὐτοῦ
11. молꙗа҅ше сꙙ не о҅тълѫчити о҅ть҆ н҄его· помꙑшлꙗ-
    παρεκάλει, μὴ χωρισθῆναι ἀπ' αὐτοῦ ἐννο-
12. ѧ и҅ боѧ҅ сꙙ· ѥ҅да како въ о҅тъчаа҅нии҆ прѣбꙑвъ·
    ῶν καὶ φοβούμενος, μή πως τῇ ἀπογνώσει ἐπιμείνας
13. до конꙿца дш꙯ѫ своѭ̑ погоубитъ· и҅ ꙗ҅коже на мно-
    παντελῶς τὴν ἑαυτοῦ ἀπολέσῃ ψυχήν. Ὡς δὲ ἐπὶ πολὺ νουθ-
14. ꙁѣ кажꙙ· молꙙ припадаѧ҆· кланꙗѧ҅ сꙙ· о̑увѣшта-
    ετῶν, παρακαλῶν, γονυπετῶν πεῖ-
15. ти ѥго не вь҆ꙁможе· сътѫживъ си ст꙯ꙑи҆· и҅ въꙁдъ-
    σαι αὐτὸν οὐκ ἴσχυσεν, στενοχωρηθεὶς ὁ ἅγιος καὶ στεν-
16. хнѫвъ дх꙯омъ· прилежно молитвѫ сътворивъ· о҅тꙿ-
    άξας τῷ πνεύματι ἐκτενῆ τε εὐχὴν ἐπιτελέσας ἀπ-
17. поусти ѥ҅го пѫтемъ свои҅мъ и҅ти благословестви-
    έλυσεν αὐτόν, δοὺς αὐτῷ εὐλογίας εἰς τὴν ὁδόν.
18. въ· проваждаѧ҅ же ѥ҅го до пꙙти на десꙙте поприштъ·
    Συνελθὼν δὲ αὐτῷ ἐπὶ μίλια δεκαπέντε
19. не прѣстаа҅ше молꙙ е҅го· и҅ много ѥ҅моу о҅ покаа҅нии҆
    οὐκ ἐπαύσατο παρακαλῶν αὐτὸν καὶ πολὺν αὐτῷ περὶ τῆς μετανοίας
20. продлъживъ слово· о҅хѫпивъ ѥ҅го и҅ съ слъꙁами о҅бл^о-
    κατατείνων λόγον, περιπλακείς τε αὐτῷ καὶ μετὰ δακρύων κατα-
21. бꙑꙁавъ· и҅ помоливъ сꙙ о҅ н҄емъ о҅брати сꙙ въ клѣтъ-
    φιλήσας αὐτὸν καὶ ὑπερευξάμενος αὐτῷ ὑπέστρεψεν εἰς τὸ κέλ-
22. кѫ своѭ̑· Їа҅кѡ̑въ же и҅мъ сꙙ пѫти ведѫштааго въ
    λιον αὐτοῦ. Ὁ δὲ Ἰάκωβος τῆς ὁδοῦ τῆς ἐπὶ τὸν κόσμον ἀγούσης λαβόμενος
23. миръ· шъстиꙗ҆ дръжаа҅ше сꙙ· и҅ о̑успѣвъ пѫти и҅
    τῆς πορείας εἴχετο καὶ διελθὼν μέρος τι τῆς ὁδοῦ καὶ
24. мало съвративъ сꙙ· о҅брѣте гробъ ветъхъ подобо-
    μικρὸν ἐκκλίνας εὗρεν μνῆμα παλαιὸν σπηλαιο-
25. личьнъ пештерѣ· вь н҄емꙿже многꙑ мрь҆твꙑи҅хꙿъ
    ειδές, ἐν ᾧ πλεῖστα νεκρῶν
26. лежаа҅хѫ кости· ѧ҅же о҅тъ многъ лѣтъ и҅спрахнѣлꙑ
    ἀπέκειτο ὀστέα, ἅπερ ἀπὸ τῆς τοῦ χρόνου παλαιότητος ... ὡσεὶ χνοῦς
27. бѣа҅хѫ· и҅ вь҆лѣꙁъ вь҆ н҄е· събравъ кости положи вь҆ ѥ҅дꙿ-
    γεγόνασιν, καὶ εἰσελθὼν ἐν αὐτῷ, συναγαγὼν τὰ ὀστέα ἐν μιᾷ ... ἀποτίθεται
28. номь ѫ҅гь҆лѣ· и҅ ꙁаключи въ пештерѣ ꙁатвори надъ-
    γωνίᾳ καὶ κλείσας τὴν τῷ σπηλαίῳ ἐπι-
29. лежꙙштии҅ми ветъхꙑи҅ми двьрь҆ми· и҅ колѣнѣ
    κειμένην παλαιὰν θύραν καὶ τὰ γόνατα
30. прѣклонивъ и҅сповѣдаа҅ше сꙙ богови· биѧ҆ беꙁ мил^ости
    κλίνας ἐξομολογεῖτο τῷ θεῷ, τύπτων ἀφειδῶς

Vita Iacobi eremitae in Palaestina