<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 263r >

1. ꙁапꙙтъ въ послѣдь҆н҄ѫѭ̑ погꙑбѣль҆ сьнидохъ·
   σκελισθεὶς εἰς ἀπώλειαν παντελῆ κατάδυσα.
2. ꙁълꙑи҅ми бо и҅миже вь҆ жиꙁни моѥи трь҆пѣвъ·
   Κακοῖς γὰρ, οἷς ἐν τῇ νεότητί μου καρτερήσας
3. побѣдихъ· тѣми въ старости моѥ҆и҆ ꙁъло сътво-
   ἐνίκησα, τούτοις ἐν τῷ γήρει μου ἀσχημονήσ-
4. ривъ въпадохъ· въвръгъ себе въ смрадънѫѭ̑
   ας περιέπεσα, ἐμβαλὼν ἑαυτὸν εἰς τὸν τῆς δυσώδους
5. тинѫ блѫдънѫѭ̑· и҅ и҅нѣми о҅скврь҆нивъ сꙙ бо-
   πορνείας βόρβορον καὶ ἄλλοις χαλεπωτέ-
6. л҄ьшии҅ми того грѣхꙑ· ҅Онъ же то слꙑшавъ о҅пе-
   ροις ταύτης ἐγκλήμασιν”. Ὁ δὲ ταῦτα ἀκούσας ἐλ-
7. чали сꙙ ꙁѣло· и҅ молитъ ѥ҅го по вь҆рꙙждению̑ ѥ҅м ^ꙋ ·
   υπήθη σφόδρα καὶ παρακαλεῖ αὐτὸν κατὰ λεπτὸν αὐτῷ
8. съповѣдати прѣль҆сть҆ вьсѫ сотонинѫ· двоѥ҆
   τὰ τῆς ἀπάτης διηγήσασθαι, δύο ...
9. себѣ приобрѣтаѧ ст꙯ꙑи҆· прьвоѥ о̑убо и҅сповѣдань҆-
   ἑαυτῷ πραγματευόμενος ὁ ἅγιος, πρῶτον μὲν ... διὰ τῆς ἐζομο-
10. ѥ҅мъ о̑упꙿваѧ҆ привести ѥ҅го· коупно же и҅ себѣ оутꙿ-
    λογήσεως ἐλπίζων ἀγαγεῖν αὐτόν, ἅμα δὲ καὶ ἑαυτῷ ἀσφά-
11. врь҆ждениѥ· бѫдѫштиїхъ по томъ хотꙙ притв^о-
    λειαν ... εἰς τὰ μετὰ ταῦτα σπουδάζων περιποιή-
12. рити· о҅нъ же о҅тъвѣштавъ глагола ѥ҅моу· по въ-
    σασθαι. Ὁ δὲ ἀρξάμενος λέγει αὐτῷ· „Μετὰ τὸ ἀσκῆ-
13. ꙁдръжании҅ ми въꙁдръжань҆ѥ҅мъ и҅стꙑи҅мъ·
    σαι με ἄσκησιν ἀκριβῆ
14. и҅ троудномъ ꙁѣло· по работании ми непорочь҆-
    καὶ σφόδρα ἐπίπονον, μετὰ τὸ δουλεῦσαί με ἀμέμ-
15. нѣ бв꙯и лѣтъ ·н꙯· по приѧтии҅ ми о҅тъ чловѣколю-
    πτως τῷ θεῷ ἔτη πεντήκοντα, μετὰ τὸ πολλὴν παρὰ τοῦ φιλαν-
16. бивааго б꙯а великꙑи҆ даръ· по сътворении҆ о҅тъ
    θρώπου θεοῦ δέξασθαί με τὴν χάριν, μετὰ τὸ
17. мене скврь҆нꙿнааго великꙑи҅хъ чоудесъ· коньчь-
    πολλὰ δι' ἐμοῦ τοῦ βεβήλου ἐπιτελεσθῆναι θαυμάσια, τέ-
18. нѣѥ вь҆ниде сотона въ о҅троковицѫ нѣкѫѭ̑· да а҅-
    λος εἰσῆλθεν ὁ σατανᾶς εἴς τινα κόρην καὶ δὴ
19. бьѥ тоѧ родител҄е слꙑшавь҆ше и҅же ѥ҅стъ вь҆ мь҆нѣ
    οἱ ταύτης γονεῖς ἀκούσαντες τὴν ἐν ἐμοὶ
20. гн꙯ь даръ· приведошꙙ ѭ̑ къ мнѣ и҅цѣл҄ень҆ꙗ҆ ради·
    τοῦ κυρίου χάριν φέρουσιν αὐτὴν πρὸς ἐμὲ ἰάσεως ἕνεκεν·
21. молꙙштемъ же сꙙ и҅мъ· помолихъ сꙙ о҅ н҄еи҆· и҅ а҅бꙿ-
    παρακαλούντων δὲ αὐτῶν προσηυξάμην περὶ αὐτῆς, καὶ παρα-
22. ѥ҆ г꙯неѭ̑ благодѣтиѭ̑ нечистꙑи дх꙯ъ о҅тиде о҅ть҆
    χρήμα τῇ τοῦ κυρίου δυνάμει τὸ ἀκάθαρτον ἀπ' αὐτῆς ἀνεχώρησεν πνεῦμα.
23. н҄еѧ҆· о҅ни же сь҆врь҆шенѣѥ ѭ̑ хотꙙште и҅сцѣлити·
    Οἱ δὲ παντελῶς αὐτὴν ἀποθεραπευθῆναι βουλόμενοι
24. о҅ставишꙙ ѭ̑ о̑у мене ^на дь҆ва дьни· и҅ о҅тидошꙙ
    κατέλιπον αὐτὴν παρ' ἐμοὶ πρὸς δύο ἡμέρας καὶ ἀπῆλθον
25. въ свои҆ домъ· о҅тъмь҆нѣвъ же сь҆вѣстиѭ̑· и҅ꙁид^о-
    εἰς τὸν ἴδιον οἶκον. Σκοτωθεὶς δὲ τὴν διάνοιαν ἐξῆλθ-
26. хъ к н҄еи҆· и҅ прѣдолѣвъшоу ми распал҄ению̑ блѫ-
    ον πρὸς αὐτὴν καὶ νικήσαντός με τοῦ οἴστρου,
27. дноуо̑умоу· ни б꙯а на о̑умъ вьꙁь҆мъ въ часъ тъ· ни п^о-
    μήτε τὸν θεόν ἐν νῷ λαβὼν κατὰ τὴν ὥραν ἐκείνην μήτε τὴν ἀπ-
28. гоубь҆ѥнь҆ꙗ҆ толикааго въꙁдръжань҆ꙗ и҅ троуда· по-
    ώλειαν τῆς τοσαύτης ἀσκήσεως ἐννοού-
29. мꙑсливъ и҅ли вь҆мѣнивъ· вьсе же ꙗ҅коже решти ꙁабꙑ-
    μενος ἢ λογισάμενος, πάντων δὲ ὡς εἰπεῖν ἐπιλαθόμ-
30. въ· и҅ матицѫ о҅гн҄ьнѫѭ̑ прѣо҅бидѣвъ· въ блѫдь҆нѫѭ̑
    ενος καὶ γεέννης καταφρόνησας, εἰς τὴν τῆς πορνείας

Vita Iacobi eremitae in Palaestina