→ Codex Suprasliensis

Maintained by: David J. Birnbaum (djbpitt@gmail.com) [Creative Commons BY-NC-SA 3.0 Unported License] Last modified: 2013-01-23T20:24:59+0000

< 259v >

  1. каꙁаа҅ше· на толико же прѣжденареченаа жена·
    Ἐπὶ τοσοῦτον δὲ ἡ προρρηθεῖσα γυνὴ
  2. о҅тъ покаань҆ꙗ къ х꙯соу сꙙ приведе· ꙗкоже чьсть҆нѣ
    ἐκ μετανοίας ἑαυτὴν τῷ Χριστῷ προσήνεγκεν, ὥστε τιμίαν
  3. ꙗ҅вивъши сꙙ е҅и҆· и дара на бѣсꙑ съподобити сꙙ·
    ὀφθεῖσαν αὐτῷ καὶ χάριτος κατὰ δαιμόνων ἀξιωθῆναι.
  4. По врѣмени же дль҆ꙁѣ· дъшти нѣкоѥ҅го сь҆вѣтника·
    Μετὰ δὲ χρόνον τινὰ θυγάτηρ τινὸς πρωτεύοντος τοῦ βουλευτηρίου
  5. отъ нечиста бѣса мѫчима· вьпиꙗ҅ше ст꙯аа҅го при-
    ὑπὸ ἀκαθάρτου πνεύματος ἐνεργουμένη ἐβόα ... τὸν ἅγιον ἐπι-
  6. ꙁꙑваѭ̑шти· приведꙿше же ѭ̑ къ б꙯жию̑ рабоу роди-
    καλουμένη. Ἀγαγόντες οὖν αὐτὴν πρὸς τὸν τοῦ θεοῦ δοῦλον οἱ ταύτης
  7. тел҄е ѥѧ· молꙗахѫ ѥ҅го помиловати ѭ̑· и҅ о҅тъгнати
    γονεῖς παρεκάλουν αὐτὸν ἐλεῆσαι τὴν ταύτης νεότητα καὶ ἀπελάσαι
  8. о҅тъ н҄еѧ нечистꙑи҆ бѣсъ· и҅ помоливъшоу сꙙ ст꙯оу-
    ἀπ' αὐτῆς τὸν ἀκάθαρτον δαίμονα. Καὶ δὴ προσευξαμένου τοῦ ἁ-
  9. моу и҅ рѫцѣ въꙁложь҆шѫ на н҄ѫ· а҅бь҆ѥ господьн҄ѫ
    γίου ... καὶ τὰς χεῖρας αὐτῇ ἐπιθέντος, παραχρῆμα τῇ τοῦ κυρίου
  10. благодать҆ѭ̑ бѣса прогꙿнꙗ а· и҅ о҅троковицѫ и҅цѣли·
    χάριτι τὸν δαίμονα ἀπήλασεν καὶ τὴν παῖδα ἰάσατο.
  11. благодаривъша же родителꙗ ѥ҅ѧ бога· и҅ тъгда пꙋ-
    Εὐχαριστήσαντες τοιγαροῦν οἱ ταύτης γονεῖς τῷ θεῷ ... ἀπ-
  12. стишꙙ ѥ҅моу три сьта ꙁлатицъ· ихꙿже не тъчьѭ̑
    έστειλαν αὐτῷ χρυσίνους τριακοσίους, ἅπερ οὐ μόνον
  13. вьꙁꙙти не рачи правь҆днꙑи҆· нъ ни видѣти· ра-
    λαβεῖν οὐκ ἠνέσχετο ὁ δίκαιος, ἀλλ' οὔτε ἰδεῖν κατε-
  14. чи· гл꙯а и҅мъ о̑увѣштаваѧ· не даꙗ҅ти дара б꙯жиꙗ
    δέξατο λέγων αὐτοῖς καὶ πείθων, μὴ δεῖν τοῦ θεοῦ ἐμπορίαν
  15. на коупл҄и· нъ гл꙯а имъ паче дадите ѧ ништиимꙿ·
    ποιεῖσθαι, ἀλλὰ μᾶλλον δοῦναι ταῦτα πτωχοῖς·
  16. а҅ꙁъ бо сего не въꙁꙿмѫ· вь҆ поустꙑн҄и бо живꙑ сихъ
    Ἐγὼ γὰρ ταῦτα οὐ λαμβάνω, ἐν ἐρήμῳ γὰρ διάγων τούτων
  17. не трѣбоуѭ̑· и҅ тако благодарьствꙙштꙙ ѧ҆ о҅тъпꙋ-
    οὐ χρῄζω”. Καὶ οὕτως εὐχαριστοῦντας αὐτοὺς ἀπ-
  18. сти въ своꙗ си· въ дроугꙑи же пакꙑ ю҅ноша нѣкъи
    έπεμψεν εἰς τὰ ἴδια. Ἄλλοτε δὲ νεανίας τις
  19. о҅тъ бѣса насил҄енъ обѣма ногама раслабѣ· и҅ того
    ὑπὸ πνεύματος ἐπηρεασθεὶς ἀμφοτέρους τοὺς πόδας αὐτοῦ παρελύθη καὶ δὴ τοῦτον
  20. въꙁьмъше свои ѥ҅моу принесошꙙ и҆ къ ст꙯оуо̑умꙋ·
    οἱ ἴδιοι αὐτοῦ βαστάσαντες ἤγαγον πρὸς τὸν ἅγιον
  21. молꙙште ѥго молити ꙁа н҄ь· о҅нъ же три дни а҅лꙿ-
    παρακαλοῦντες αὐτὸν εὔξασθαι ὑπὲρ αὐτοῦ. Ὁ δὲ ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας νη-
  22. кавъ и молитвѣ ѥднои прилежавъ· цѣла расла-
    στεύσας καὶ τῇ προσευχῇ μόνῃ προσκαρτερήσας ὑγιῆ τὸν παρά-
  23. бь҆ѥнааго сътворивъ· и благословивꙑ и· повелѣ
    λυτον ... ἀπεκατέστησεν καὶ εὐλογήσας αὐτὸν ἐπέτρεψεν
  24. своима ногама въ домъ ѥго ити· мноꙁи же и҅ и҅-
    τοῖς οἰκείοις ποσὶν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ ἀπελθεῖν. Πολλοὶ δὲ καὶ ἄλ-
  25. ни прихождаа҅хѫ к н҄емоу· раꙁличьнꙑѧ҆· ѧ҅ꙁꙙ и҅-
    λοι ἤρχοντο πρὸς αὐτὸν διαφόρους νόσους ἔχον-
  26. мѫште· и҅ вси господьн҄ѫ благодатьѭ̑ и҅цѣлꙗ-
    τες καὶ πάντες τῇ τοῦ κυρίου χάριτι ... ἰώμε-
  27. ѥми о҅тъхождаахѫ· видѣв же себе рабъ бж꙯ии ꙁѣ-
    νοι ἀνεχώρουν. Ἰδὼν δὲ ἑαυτὸν ὁ δοῦλος τοῦ θεοῦ πάνυ
  28. ло о҅тъ всѣхъ чтома· и ѥже о҅тъ чь҆сти събꙑваѭ̑ште-
    παρὰ πάντων τιμώμενον καὶ τὴν ἐκ τῆς τιμῆς συμβαίνουσ-
  29. ѥ҅ сꙙ многꙑи҅мъ падениѥ· о҅тиде о҅тъ мѣста того·
    αν πολλοῖς πτῶσιν δειλιάσας ἀπεῖπεν τὸν τόπον
  30. и҅ бѣжавъ и҅де ꙗ҅ко м꙯ поприштъ отъ града того·
    καὶ φυγῇ χρησάμενος ἀπῆλθεν ὡς ἀπὸ μιλίων τεσσαράκοντα τῆς πόλεως ἐκείνης,

Vita Iacobi eremitae in Palaestina

Image of 259v