<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 257v >

1. сь҆лоучьше сꙙ· и҅ покааниꙗ силѫ· толико могѫштѫ·
   συμβᾶσαν καὶ τὴν τῆς μετανοίας δύναμιν, τοσούτον ἰσχύουσαν
2. о̑у чловѣколюбивааго б꙯а· ꙗ҅ко не ть҆чь҆ѭ̑ о҅тъ самѣхꙿ
   παρὰ τῷ φιλανθρώπῳ θεῷ, ὡς μὴ μόνον ἐξ αὐτῶν
3. тѣхъ· а҅довъ вратъ· нъ и҅ о҅тъ рода о҅гн҄ьнааго и҅ мѫкꙿ
   τῶν τοῦ ᾅδου πυλῶν καὶ τῶν τῆς γεέννης ὠδίνων
4. и҅схꙑтитъ чловѣка· нъ и҅ боль҆шаꙗ прь҆вааго благаа҅-
   ἐξαρπάσαι τὸν ἄνθρωπον, ἀλλὰ γὰρ καὶ μείζονα τῆς προτέρας ἀρε-
5. го нрава· моштьна о҅бавити· и҅ господьн҄ѫ благода-
   τῆς αὐτὸν ἀποφῆναι καὶ τῇ τοῦ κυρίου χάρ-
6. ть҆ѭ̑· бол҄ьшоу е҅го бꙑти и҅справь҆е҅нию̑· бꙑстъ нѣкꙑи҆
   ιτι μείζονα αὐτῷ γενέσθαι τὴν ἐπανόρθωσιν. Γέγονέ τις
7. о҅тъшъль҆ць· вь҆ веснѣѣмь҆ градѣ· порфуриѡ̑нъ нари-
   ἀναχωρητὴς ἐν κωμοπόλει Πορφυρίωνι καλου-
8. цаѥ҅мѣ· и҅менемь и҅а҅кѡ̑въ· и҅ сь҆ маловрѣмень҆нааго
   μένῃ, ὀνόματι Ἰάκωβος οὗτος τῇ τοῦ προσκαίρου
9. сего жить҆ꙗ соуѥ҅тꙿнааго о҅тъвръгъ сꙙ· живе нѣ въ кое҅и҆
   βίου ματαιότητι ἀποταξάμενος ᾤκησεν ἔν τινι
10. пештерѣ е꙯ї· лѣтъ· толико же а҅лꙿчъбоѭ и҅ благꙑи҅ми
    σπηλαίῳ ἐπὶ πεντεκαίδεκα ἔτεσιν. Ἐπὶ τοσοῦτον δὲ ἀρετῇ καὶ ἀσκήσει
11. дѣлꙑ· поспѣшивъ· чь҆сть҆нъ а҅ви сꙙ и҅ о̑угодь҆нъ б꙯оу·
    προκόψας τίμιος ὤφθη καὶ εὐάρεστος τῷ θεῷ,
12. ꙗ҅коже ѥ҅моу и҅ даръ на бѣсꙑ полоучити· и҅ многꙑ и҅-
    ὥστε αὐτὸν καὶ χάριτος ἀξιωθῆναι κατὰ δαιμόνων καὶ πολλὰς ἑτέ-
13. нꙑ лѣчьбꙑ· хс꙯а нашего творити їменемь҆· Вьси же мѫ-
    ρας ἰάσεις τῷ ... ἡμῶν Χριστοῦ ἐπιτελεῖν ὀνόματι· πάντες τοίνυν τὴν τοῦ ἀν-
14. жа житию̑ дивꙙште сꙙ к н҄емоу сьбираахѫ сꙙ· и҅хꙿже мꙿ-
    δρὸς πολιτείαν θαυμάζοντες πρὸς αὐτὸν συνέτρεχον, ὧν οἱ
15. ножаи҅шии҆· беꙁаконьнꙑи҅хъ самарань҆ бѣа҅хѫ вѣрꙑ·
    πλείους τῆς τῶν δυσσεβῶν Σαμαριτῶν ὑπῆρχον θρησκείας,
16. ѧ҅же видꙙ к н҄емоу приходꙙштꙙ бж꙯иї чловѣкъ· на
    οὕσπερ ὁρῶν πρὸς αὐτὸν παραγενομένους ὁ τοῦ θεοῦ ἄνθρωπος, ἐπὶ
17. мноꙁѣ о҅глашаѧ о҅тъ бж꙯ии҅хъ кн҄игъ· на и҅стиньнѫѫ̑
    πολὺ κατηχῶν ἐκ τῶν θείων γραφῶν εἰς τὴν ἀληθῆ
18. вѣрѫ о҅браштааше· Нъ на родъ чловѣчь҆скꙑи҆ и҅ск^о-
    πίστιν ἐπέστρεφεν. Ἀλλ' ὁ τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων ἐξαρ-
19. ни воѭ̑ѧ҆и диꙗ҅волъ· и҅ наипаче на робꙑ сꙿпаса на-
    χῆς πολεμῶν διάβολος καὶ μάλιστα τοῖς τοῦ σωτῆρος ἡ-
20. шего хс꙯а· видꙙ себе о҅тъ многꙑ благꙑѧ дѣтѣ-
    μῶν Χριστοῦ δούλοις, ὁρῶν ἑαυτὸν ἐκ τῆς πολλῆς
21. ли мѫжа и҅ правь҆днааго житиꙗ на мноꙁѣ про-
    τοῦ ἀνδρὸς ἀρετῆς καὶ ἀκριβοῦς πολιτείας ἐπὶ πολὺ διω-
22. гонима· въста на н҄ь· хотꙙи҆ прогнати о҅тъ прѣ-
    κόμενον ἐπεχείρησεν αὐτὸν τῶν προ-
23. жденареченааго мѣста· вь҆лѣꙁъ бо въ ѥ҅дного
    ειοημένων διῶξαι τόπων· εἰσελθὼν γὰρ εἰς ἕνα
24. о҅тъ самаранъ· и҅скони и҅ въи҅нѫ и҅стинꙑ о҅тъ-
    τῶν Σαμαριτῶν τῶν ἄνωθεν καὶ ἐξαρχῆς τὴν ἀληθείαν ἀπο-
25. враштаѭ̑штии҅хъ сꙙ· приготова ѥ҅го· събрати
    στρεφομένων παρεσκεύασεν αὐτὸν συναγαγεῖν
26. вь҆сꙙ послоушаѭ̑штꙙѧ ѥ҅го· дроугꙑ и҅ срь҆добо-
    ἅπαντаας τοὺς προσήκοντας αὐτῷ φίλους τε καὶ συγγε-
27. л҄ѫ и҅ рабꙑ· на лаꙗ҅ниѥ ст꙯аа҅го мѫжа· да и҅ о̑ул^о-
    νεῖς καὶ παῖδας ἐπὶ τὸ ἐνέδραν θεῖναι τῷ ἁγίῳ ἀνδρί, ὅπως αὐτὸν παγι-
28. вивъ въꙁможетъ о҅тъ странъ тѣхъ прогнати·
    δεύσας δυνηθῇ τῶν μερῶν ἐκείνων ἀπελάσαι.
29. събравъше же сꙙ вь҆си въ жилиште жь҆рьца своѥ҅-
    Συναχθέντες τοίνυν ἅπαντες εἰς τὸ καταγώγιον τοῦ παρ' αὐτοῖς ἱερέως
30. го· и҅ много мꙑсливъше и҅ прокаꙁь҆лѣвъше·
    καὶ πολλὰ μηχανησάμενοι ,

Vita Iacobi eremitae in Palaestina