<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 256v >

1. кѫдоу о̑увѣдѣ ꙗ҅же проповѣдаѥ҅ши· х꙯са о҅биска-
   πόθεν ἔμαθες, ἃ κηρύττεις; Χριστὸν ἐψηλάφησ-
2. лъ ли ѥ҅си а҅кꙑ а҅ꙁъ· рѫкѫ придѣа҅лъ ли ѥ҅си· о҅бра-
   ας ὡς ἐγώ; τὴν χεῖρα προσήνεγκας; τοὺς τύ-
3. ꙁꙑ и҅ꙁискалъ ^лі ѥ҅си· прь҆сти твои҆ о҅послоушаѭ̑тъ ли
   πους ἠρεύνησας; οἱ δάκτυλοι μαρτυροῦσί
4. ти· приѧ҅ ли тꙑ г꙯а· въ кои҆ рѫцѣ вь҆ н҄еи҅же вь҆схꙑти
   σοι; κατέσχες τὸν Κύριον σύ; εἰς ποίαν χεῖρα; εἰς ἣν ἥρπασας
5. ꙁаложено и҅мѣнье· въ кои҆ а҅постолꙑ о҅краде· въ кои҆
   τὰ κειμήλια; εἰς ἣν τοὺς ἀποστόλους ἐσύλησας; εἰς ἣν
6. приѧ и҅ноѧ҅ꙁꙑчꙿника плѣнъ· въ кои о̑удръжа мь҆-
   ὑπεδέξω τοῦ βαρβάρου τὰ λάφυρα; εἰς ἣν ἐκράτησας τὸν μισ-
7. ꙁдѫ бесчьсть҆вь҆нѫѭ̑· въ кои҆ и҅сѫчи крь҆вьнꙑѧ҆
   θὸν τῆς ἀσεβείας; εἰς ἣν ἐχώνευσας τὰ σκεύη
8. сѫдꙑ· вь҆ кои мнѣ сътворити правдиво не правь҆-
   τοῦ αἵματος; εἰς ἣν ἐδώκησας ποιήσασθαι τὸ δίκαιον ἄδικ-
9. дꙿно· въ тои҆ х꙯а о҅биска не бѫди· не тако не правьдꙿ-
   ον; εἰς ταύτην Χριστὸν ἐψηλάφησας; Μὴ γένοιτο. Οὐχ οὕτως ἄδικ-
10. нъ владꙑка· не тако блаꙁнь҆нъ х꙯с· ꙗ҅коже тебѣ
    ος ὁ Δεσπότης, οὐχ οὕτως ἐπισφαλὴς ὁ Χριστός, ἵνα σοι
11. своѭ̑ пль҆ть҆ о̑увѣроуѥ҅тъ· нѣси дръжалъ ѥ҅гоже сꙙ
    τὴν ἰδίαν ἐμπιστεύσῃ σάρκα. Οὐκ ἐκράτησας, ὃν
12. о҅тъвръже· не о҅биска ѥ҅гоже ненавидѣ· не и҅ꙁи-
    ἠθέτησας οὐκ ἐψηλάφησας, ὃν ἐμίσησας· οὐκ ἠρεύνη-
13. ска ѥ҅гоже о҅хоуди· не видѣ ѥ҅моуже не вѣрова·
    σας, ὃν ἐσμίκρυνας· οὐκ ἐθεώρησας ὃν ἀπίστησας.
14. а҅ште бꙑ добрѣ и҅ꙁискалъ· не бꙑ тако ꙁь҆лѣ про-
    Εἰ καλῶς ἐξεζήτησας, οὐκ ἂν οὕτω κακῶς παρ-
15. тлъковалъ· а҅ште бꙑ и҅сповѣдалъ· не бꙑ тако
    ηρμήνευσας. Εἰ ὡμολόγησας, οὐκ ἂν οὕτως
16. невѣрь҆ствовалъ· о҅тиди наслади сꙙ ꙁьлобꙑ· о҅тꙿ-
    ἀπίστησας. Ἄπαγε, ἀπόλαυε τῆς κακίας, πίπ-
17. пади съ свои҅ми сѫпостатъми· о҅баче ѥ҅динъ ти
    τε μετὰ τῶν οἰκείων συμμάχων. Τέως ἕνα σου
18. сꙑнъ раꙁорихъ· о҅баче народа свободихъ твоѥ҆ѧ҅
    κατέβαλαν πύργον· τέως τὴν Θράκην ἠλευθέρωσα τῆς σῆς
19. пакости· ѥ҅ште мало и҅ о҅тъвь҆сѫдоу тꙙ раꙁорѫ·
    τυραννίδος· ἔτι μικρὸν καὶ πανταχόθεν σε καταλύω,
20. ѥ҅ште мало и҅ о҅тъженѫ тꙙ о҅тъ вьсел҄енꙑѧ҆· нꙑнꙗ
    ἕτι μικρὸν καὶ διώκω σε τῆς οἰκουμένης. Ἄρτι
21. ти о҅тънь҆мѫ главѫ· нꙑнꙗ и҅ ꙁапада и҅ꙁꙿбавь҆ѭ̑
    σου τὴν κεφαλὴν ἀφαιροῦμαι· ἄρτι καὶ τὴν δύσιν ἀπαλλάττω
22. твоѥ҅ѧ҆ пакости· е҅и҆ блаженꙑи ѳома и҅спль҆нꙙ-
    τῆς σῆς ἀπονοίας. Ναί, μακάριε Θωμᾶ, πλήρωσον
23. и҅ слово дѣлъмъ· повьслѣдоуи гласа своѥ҅го· до-
    ἔργῳ τὸν λόγον ἀκολούθησον τῇ φωνῇ σου· κα-
24. брꙑи начꙙтъкъ о̑утврьди съконьчань҆ѥ҅мъ· а҅-
    λὴν τὴν ἀρχὴν βεβαίωσον τῷ τέλει. Ὡς
25. кꙑ въстока свободи· и҅ ꙁапада· о̑услꙑши и҅ ра-
    τὴν Θράκην ἐλευθέρωσον καὶ τὴν Δύσιν. Ἄκουσον καὶ τὸν λησ-
26. ꙁбои҅ника ꙗ҅ко и҅ пакость҆ника ꙗ҅ко и҅ пакостꙿ-
    τὴν ὡς τὸν τύραννον
27. ника о҅тъсѣчена· вѣнь҆чаи҆ цр꙯ѣ о҅долѣниѥ҆мꙿ·
    ἐκκοπέντα· στεφάνωσον τὸν βασιλέα τῇ νίκῃ,
28. даждъ миръ народоу· прии҅ми потꙑ съшъдъ-
    βράβευσον εἰρήνην τῷ κόσμῳ, δέξαι τοὺς ἱδρῶτας τῶν συνελ-
29. шии҅мъ сꙙ· прии҅ми града молꙙшта сꙙ твоѥ҅и҆
    θόντων, δέξαι τὴν πόλιν ἱκετεύουσάν σου
30. прьсти· вь҆са тѣлеса поустишꙙ ти молитвѫ
    τὴν κόνιν πᾶσα ἡλικία ἀπέστειλέ σοι πρεσβείαν.

Iohannes Chrysostomus· In sanctum Thomam apostolum et contra Arianos sermo