<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 256r >

1. дѣ что рекѫ· а҅ште рекѫ петръ ми повѣда· кто
   δα τί λέξω. Ἐὰν εἴπω, Πέτρος μοι εἶπε, τίς
2. прь҆воѥ҆ подобь҆нъвѣрь бꙑти· виждѫ и҅ проповѣ-
   ἀξιόπιστος προέξει; Ἴδω, καὶ κηρύτ-
3. дѣ· навꙑкнѫ и҅ нао̑учѫ· вѣроуѭ̑ и҅ вь҆вѣрѫ· рекѫ
   τω μάθω, καὶ διδάσκω· πιστωθῶ, καὶ πιστοῦμαι. Εἴπω
4. а҅ꙁъ ѳома а҅постолъ· п не о҅тъ чловѣкъ ни чловѣкъ·
   κἀγώ, Θωμᾶς ἀπόστολος οὐκ ἀπ' ἀνθρώπων,
5. ни чловѣкъ ради· та ми глагол҄ѫштоу х꙯с сꙙ а҅ви·
   οὐδὲ δι' ἀνθρώπων. Ταῦτά μου λέγοντος, Κύριος ἐπεφάνη,
6. и҅ которѫ тоу а҅биѥ раꙁдрѣши· и҅ рече къ мнѣ· что ти
   καὶ τὴν μάχην ἔλυσε παραχρῆμα· καί φησι πρός με· Τί σοι
7. бꙑстъ ѳома· чꙿто сꙙ сѫпротивиши петроу· чꙿто с
   γέγονε, Θωμᾶ; τί μάχῃ τῷ Πέτρῳ; τί φι-
8. пꙿриши съ дроугꙑи҅ми· приди вь҆ꙁми чоудо и҆скꙋ-
   λονεικεῖς τοῖς ἑτέροις; Δεῦρο, λάβε τὸ θαῦμα τῇ πεί-
9. шении҅мъ· оувѣждъ вь҆скрѣшень҆ѥ҆ дѣломъ· при-
   ρᾳ· μάθε τὴν ἀνάστασιν ἔργῳ· φέ-
10. неси рѫкѫ и҅ виждъ пльть҆· а҅ште можеши дръжи
    ρε τὴν χεῖρα, καὶ βλέπε τὸ σῶμα. Εἰ χωρεῖς, κράτει·
11. а҅ште и҅маши чистꙑ прь҆стꙑ· присꙙꙁи о҅браꙁѣ
    εἰ καθαροὺς ἔχεις δακτύλους, ἄψαι τῶν τύπων·
12. а҅ште вѣроуѥ҅ши и досꙙжеши· а҅ште ли сꙙ приши
    εἰ πιστεύεις, καὶ φθάζεις· εἰ δὲ φιλονεικεῖς,
13. не о҅брꙙштеши· а҅ште страсть҆ и҅маши бестрасть҆-
    οὐχ εὑρίσκεις· εἰ πάθος ἔχεις, τὸ ἀπα-
14. наа҅го не о̑увѣси· та слꙑшавъ· о҅чистихъ доушѫ
    θὲς οὐ μανθάνεις. Ταῦτα ἀκούσας ἐκάθαρα τὴν ψυχὴν
15. о҅тъ невѣрьствиꙗ· сь҆нꙙхъ си ра҆спь҆рь҆нѫѭ̑ вѣдь҆·
    ἀπιστίας· ἀπεδυσάμην τὴν ἀμφίβολον γνώμην·
16. покоривъ сꙙ вь҆ꙁꙙхъ нꙑнꙗ· присꙙгохъ сꙙ къ пль-
    ἀνέλαβον νῦν πεπεισμένος· ἡψάμην τοῦ σώ-
17. ти радоуѧ сꙙ и҅ трепештꙙ· распрострѣхъ съ пръ-
    ματος χαίρων καὶ τρέμων· ἐξήπλωσα μετὰ τῶν δακτύ-
18. стꙑ и҅ о҅ко доушноѥ҆· и҅ двою̑ о̑уже дѣлесоу раꙁоу-
    λων καὶ τὸ τῆς ψυχῆς ὄμμα, καὶ δύο λοιπὸν ἐνεργειῶν ᾐσθό-
19. мѣхъ· дръжахъ и҅ видѣхъ· о҅бискахъ и҅ ꙁь҆рѣахъ
    μην. Ἐκράτουν, καὶ ἑώρων ἐψηλάφουν καὶ ἐθεώρων,
20. рѫкѫѫ же пль҆ть҆ дръжаа҅хъ· а҅ доушѫ б꙯а пораꙁоу-
    τῇ μὲν χειρὶ, σῶμα κατεῖχον, τῇ δὲ ψυχῇ Θεὸν κατενό-
21. мѣахъ· и҅ вь҆нѣѭ̑дѣ о҅брꙙштаа҅хъ чоудесно· а҅ ѫ҅-
    ουν καὶ τὸ ἔξωθεν ηὕρισκον θαυμαστόν, τὸ δὲ ἔ-
22. трь҆ѫ҅дѣ страшно· и҅ ꙗ҅вь҆ꙗѥ҅мо сꙙ велико и҅ дръжи-
    σωθεν φοβερόν· καὶ τὸ φαινόμενον, μέγα, καὶ τὸ κρατούμ-
23. мо чоудно· въꙁпихъ о̑убоуо̑ужасъ сꙙ и҅жде приѧ҅хꙿ
    ενον, θαῦμα. Ἐβόησα τοίνυν ἐκπλαγεὶς ὃ κατέλαβον·
24. г꙯ь мои҆ и҅ б꙯ъ мои· никакоже бо видѣхъ раба· ника-
    Ὁ Κύριός μου καὶ ὁ Θεός μου· οὐδαμοῦ γὰρ ἔβλεπον δοῦλον, οὐ-
25. коже сь҆мѣрено бѣаше видѣти· о҅браꙁъ и҅ ѫ҅жичь҆-
    δαμοῦ ταπεινὸν ἐφαίνετο σχῆμα· καὶ τὸ συγγε-
26. ство просвѣштаа҅ше сꙙ· и҅ божь҆ство просиꙗ҅ше сꙙ·
    νὲς ἐξέλαμπε, καὶ τὸ θεῖον ἐξήστραπτε·
27. и҅ ношено овꙑшаа҅ше сꙙ· и҅ носꙙи҆ славь҆ꙗ҅ше сꙙ· и҅ о҅-
    καὶ τὸ φορούμενον ὑψοῦτο, καὶ τὸ φοροῦν ἐδεδόξαστο· καὶ δύ-
28. бѣма раꙁоумѣнь҆ма дѣа҅нии҅ма бѣа҅ше кланꙗѭ̑-
    ο νοουμένων πραγμάτων, ἕν ἦν τὸ προσ-
29. штоу сꙙ лицоу· та а҅ꙁъ и҅скоусивъ прѣѧ҅хъ· та прь҆-
    κυνούμενον πρόσωπον. Ταῦτα ἐγὼ πείρᾳ παρέλαβον, ταῦτα δακτύ-
30. стомъ дръжахъ· а҅ тꙑ кѫдоу а҅рие блаꙁнь҆ное навꙑ
    λῳ ἐκράτησα. Σὺ δὲ πόθεν, Ἄρειε, τὸ βλάσφημον ἐδιδάχθης

Iohannes Chrysostomus· In sanctum Thomam apostolum et contra Arianos sermo