<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 254v >

1. вꙑ сами не о҅тъвръжете· никтоже и҅нъ васъ не и҅ма-
   μὴ ὑμεῖς ἀπορρίψητε, οὐδεὶς ὑμᾶς ἄλλος
2. тъ мошти сь҆влѣшти· бѫдѣте присно новось҆вѣ-
   ἀποδῦσαι δυνήσεται. Μείνατε διὰ παντὸς νεοφώ-
3. ть҆ни· да достои҅ни бѫдете о҅блаженоуо̑умоу о҅-
   τιστοι ἵνα καταξιωθῆτε τῆς μακαρίας ἐ-
4. номоу гласоу· и҅дѣте благословештении҆ о҅тца
   κείνης φωνῆς· Δεῦτε, οἱ εὐλογημένοι τοῦ Πατρός
5. моѥ҅го· прии҅мѣте о̑уготованоѥ҆ вамъ цѣсаръ-
   μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βα-
6. ствиѥ· о҅тъ съложень҆ꙗ вь҆сего мира· ѥ҅гоже бꙑ
   σιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου, ἧς γένοιτο
7. вь҆сѣмъ намъ не погрѣшити· о҅ х꙯ѣ исоусѣ г꙯и на-
   πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, χάριτι τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ,
8. шемъ· ѥ҅моуже слава съ о҅тцемъ и҅ сь҆ свꙙтꙑи҅мь
   ᾧ ἡ δόξα ἅμα τῷ Πατρὶ καὶ τῷ παναγίῳ
9. доухомь҆· вь҆ вѣкꙑ вѣкомъ· а҅мин ⁘
   Πνεύματι εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
10. 
    
11. свꙙтаа҅го о҅ц꙯а нашего їѡ̑а҅на а҅рꙿхие҅п꙯па костань҆тинꙗ града
    Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου ἀρχιεπισκόπου Κονσταντίνου πόλεως
12. ꙁлатоо̑устааго· о҅ свꙙтѣмь҆ ѳомѣ а҅постолѣ· и҅ на а҅риа҅нꙑ ⁘
    τοῦ Χρυσοστόμου λόγος εἰς τὸν ἅγιον Θωμᾶν τὸν ἀπόστολον, καὶ κατὰ Ἀρειανῶν.
13. Законоу о̑убо црь҆къвноуо̑умоу· покарѣѧ҅ сꙙ присꙙ-
    Τῷ μὲν νόμῳ τῆς Ἐκκλησίας πειθόμενος ἡψά-
14. гохъ· ꙗ҅коже мошть҆но стѫпа ти· величьствиѥ҅мꙿ
    μην, ὡς οἷά τε, τοῦ βήματος· τῷ δὲ μεγέθει
15. же о̑у ъкаꙁань҆ꙗ· сьделѣва ѥ҅мъ· о̑укланꙗѭ̑ сꙙ стра-
    τῆς ὑποθέσεως ἐκνικώμενος ἰλιγ-
16. хꙑ· и҅ о҅тъвь҆сѫдѣ съдръжѫ сꙙ· како сь҆рꙙштѫ се
    γιῶ, καὶ πανταχόθεν συνέχομαι, πῶς ἀπαντήσω τῷ
17. дѣꙗ҅ниѥ҆· кꙑи҅ ли о҅брꙙштѫ и҅сходъ словоу· а҅-
    πράγματι, ποίαν εὕρω τῷ λόγῳ διέξοδον.
18. кꙑ и҅ жива проповѣда ѳомѫ нъ гробь҆ сѫпротивꙿ
    Ὡς ζῶντα κηρύξω τὸν Θωμᾶν; Ἀλλ' ὁ τάφος ἀνα-
19. проповѣда^етꙿ· сь҆мрь҆ть· а҅кꙑ мрьтва сь҆повѣ҆дѣ· нъ
    κηρύττει τὸν θάνατον. Ὡς νεκρὸν διηγήσομαι; Ἀλλ'
20. дѣлесꙑ ставьꙗѭ̑ сꙙ· и҅ мрьтвъ ѥ҅стъ· и҅ бе сьмрь҆-
    ὑπὸ τῶν πραγμάτων ἀνέχομαι. Καὶ νεκρός ἐστι καὶ ἀθά-
21. ти о̑умь҆рѣ а҅кꙑ чловѣкъ· и҅ приходитъ миръ о҅кꙑ
    νατος, καὶ τέθνηκεν ὡς ἄνθρωπος καὶ διατρέχει τὸν κόσμον ὡς
22. а҅гг҄елъ· и҅ страсть҆ приѧ· и҅ страстьмь҆ сѫпротиви-
    ἄγγελος, καὶ πάθος ἐδέξατο καὶ πάθεσι μάχ-
23. тъ сꙙ· и҅ долѣ лежитъ· и҅ горѣ ꙗ҅вь҆ꙗѥ҅тъ сꙙ· ничто-
    εται, καὶ κάτω κεῖται καὶ ἄνω παραφαίνεται. Οὐδὲν
24. же бо ѥ҅го въꙁможе покрꙑти· никое҅же мѣсто въ-
    γὰρ αὐτὸν ἴσχυσεν ἀποκρύψαι, οὐδεὶς αὐτὸν
25. ꙁможе погоубити ѥ҅го· вь҆сѫ вь҆сел҄енѫѭ̑ вь҆ꙁꙙ гро-
    ἠφάνισε τόπος· ὅλην τὴν οἰκουμένην ἔλαβε τά-
26. бꙑ ѥ҅го· и҅ вь҆сѫдѣ а҅кꙑ сль҆нь҆це сиꙗ҅ѥ҅тъ· сь҆делѣ-
    φον καὶ πανταχόθεν ὡς ἥλιος ἀνατέλλει· ἐνίκη-
27. шꙙ ꙁемм и мошти правь҆дивааго· ширии҆ ꙗ҅ви сꙙ
    σε τὴν γῆν τὰ λείψανα τοῦ δικαίου, πλατύτερος ἐφάνη
28. вь҆сѧ еѧ твари· и҅ вь҆ꙁнесе и благодѣть҆ вь҆ мирѣ·
    τῆς κτίσεως ὅλης ἕσπειρεν αὐτὸν ἡ χάρις ἐν κόσμῳ.
29. вь҆са страна чꙙсть҆ и҅матъ ѳомꙑ· вь҆сь҆ миръ напль҆-
    Πᾶσα γωνία μέρος ἔχει τοῦ Θωμᾶ, πάντα τὸν κόσμον ἐπλήρω-
30. ни· и прѣбꙑваа҅тъ вь҆ мѣстѣхъ цѣлъ· вь҆ вь҆сѫ
    σε, καὶ μένει κατὰ τόπον ὁλόκληρος· εἰς πᾶσαν

---

Iohannes Chrysostomus· De incredulitate ap· Thomae homilia / Iohannes Chrysostomus· In sanctum Thomam apostolum et contra Arianos sermo