<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 252v >

1. о҅тъ сь҆мрь҆тнааго ть҆лѣньꙗ· присꙙꙁи къ пль҆ти
   ὑπὸ τὴς τοῦ θανάτου φθορᾶς, ἅψαι τοῦ σώματός
2. моѥи҆ гръдоуо̑умоу херовимомъ· и҅ чьстъно се-
   μου τοῦ φοβεροῦ τοῖς Χερουβείμ, καὶ σεπτοῦ τοῖς Σε-
3. рафимомъ· и҅ страшь҆но беспль҆ть҆нꙑи҅мъ силамꙿ·
   ραφείμ ... καὶ φρικτοῦ ταῖς ἀσωμάτοις δυνάμεσιν,
4. и҅ навꙑкни и҅скоушении҅мъ тѣмь· что ми ѥ҆
   καὶ διδάχθητι διὰ τῆς πείρας αὐτῆς τί τὸ
5. о҅бискано а҅ что не о҅бискано· что ми ѥ҆ страсть҆но-
   ψηλαφητόν μου τί τὸ ἀψηλάφητόν μου, τί τὸ παθη-
6. ѥ҆ что ли бестрасть҆ноѥ· что ми ѥ сь҆мрь҆ть҆но чт^о
   τόν μου τί τὸ ἀπαθές μου, τί τὸ θνητόν μου, τί
7. о̑умрь҆штвено тебе дѣлꙗ· что ли о҅стало бе сь҆-
   ... τὸ νεκρωθὲν διὰ σὲ τί τὸ μεῖναν ἀνώλ-
8. мрьти· что ѥ҅· ѥ҅же подъпада твои҅мъ прь҆стомꙿ·
   εθρον, τί τὸ ὑποπῖπτον τοῖς σοῖς δακτύλοις
9. что ли не подъпадаѥ҅тъ твоѥ҆и҆ десници· ти не
   καὶ τί τὸ μὴ ὑποπῖπτον τῇ σῃ δεξιᾷ, καὶ μὴ
10. бѫди не вѣрь҆нъ нъ вѣренъ· видѣти ли костиї
    γίνου ἄπιστος, ἀλλὰ πιστός ... ἤδειν ὡς ταῦτα
11. и҅штеши· и҅ хошти видѣти· е҅се того дѣлꙗ ре-
    ζητήσεις καὶ θελήσεις ἰδεῖν καὶ διὰ τοῦτο τὴν πλευ-
12. бро моѥ се тако о҅ставихъ· да тꙑ вь҆ꙁискавъ и҅
    ράν μου ταύτην οὕτως κατέλιπον ἵνα σὺ ζήτησῃς ... καὶ
13. о҅биштеши· и҅ вѣрѫ и҅меши и҅ сь҆пасеши сꙙ· да
    ψηλαφήσῃς καὶ πιστεύσῃς καὶ σωθῇς, ἵνα
14. ѥ҅гда придѫ сѫдити живꙑи҅мъ и҅ мрь҆твꙑи҅-
    ὅταν παραγίνωμαι κριτὴς ζώντων καὶ νεκρῶν,
15. мъ· покажѫ врагомъ ꙗ҅ꙁвѫ· и҅ о҅тъсѫждѫ бог^о-
    ὑποδείξω τοῖς ἐχθροῖς τὴν πληγὴν καὶ κατάκρινω τὴν θεο-
16. которь҆нъ съборъ· да видꙙтъ и҅ю̑деи҆ ѥ҅гоже сѫ
    μάχον συναγωγὴν ἵνα ἴδωσιν οἱ Ἰουδαῖοι
17. проболи· и҅ поклонꙙтъ сꙙ стен҄ѫште· да о҅тъ-
    ὃν ἐξεκέντησαν καὶ προσκυνήσωσι στένοντες”. Καὶ ἀπ-
18. вѣшта ѳома и҅ рече· г꙯ь мои и҅ б꙯ъ мои҆· вѣроуѭ̑
    εκρίθη Θωμᾶς καὶ εἶπεν ...” Ὁ Κύριός μου καὶ ὁ Θεός μου, πιστεύω
19. вь҆скрь҆сению̑ ти г꙯и· вѣроуѭ̑ о҅долѣнь҆ю̑ цр꙯ю·
    τῇ ἀναστάσει σου, Δέσποτα, πιστεύω τῇ νίκῃ σου, βασιλεῦ
20. вѣроуѭ̑ о̑уже не и҅штѫ ѥ҅гоже о҅брѣтохъ· вѣроу-
    Πιστεύω, οὐκέτι ζητῶ ὃν εὗρον· πιστεύ-
21. ѭ̑ г꙯и и҅ не ѥ҅ште себе моѥ҅го владꙑко ꙁѣло о҅пꙑ-
    ω, Κύριε, οὐκέτι τὸν ἐμὸν Δεσπότην πολυπραγμο-
22. таѭ̑ и҅ вѣроуѭ̑· не ѥ҅ште твоѥго цѣсарьствиꙗ
    νῶ· πιστεύω, οὐκέτι περὶ τῆς σῆς βασιλείας
23. словомъ о҅тꙙжѫ· вѣдѣ что подрьжахъ и҅ не тꙙ-
    λογομαχῶ. Οἶδα τίνα κεκράτηκα καὶ οὐ δυσχε-
24. жѫ· вѣдѣ кого сьподобихъ сꙙ присꙙшти· вѣ-
    ραίνω, οἶδα τίνος ἅψασθαι κατηξιώθην, οἶ-
25. дѣ и҅мъ ѥ҅гоже ни сама сьмрь҆ть҆ може на мно-
    δα κατασχὼν ὃν οὐδὲ αὐτὸς ὁ θάνατος ἴσχυσεν ἐπὶ πο-
26. го о̑удрьжати· вѣдѣ кого длъженъ ѥ҅смъ почи-
    λὺ κατασχεῖν, οἶδα τίνα σεβεῖν ὀφείλω
27. сти· тѣмь҆ глагол҄ѫ г꙯ь мои҆ и҅ б꙯ъ мои҆· тꙑ б꙯ъ мои҆
    λοιπόν λέγω· ὁ Κύριός μου καὶ ὁ Θεός μου. Σὺ Θεός μου
28. и҆ г꙯ь· прѣдъ вѣкꙑ вь҆коупь҆ и҅ новъ· тꙑ небесь-
    καὶ Κύριος, σὺ προαιώνιος ἅμα καὶ πρόσφατος, σὺ οὐρά-
29. нꙑи и҅ ꙁемьнꙑи· тꙑ не видимꙑи ї видомъ·
    νιος ἅμα καὶ ἐπίγειος, σὺ ἀόρατος καὶ ὁρώμενος,
30. тꙑ не вѣдомꙑ и҆ вѣдомъ бꙑстъ мене дѣл҄ꙗ·
    σὺ ἀνείδεος καὶ ἐν εἴδει τὸ κατ' ἐμέ,

Iohannes Chrysostomus· De incredulitate ap· Thomae homilia