[an error occurred while processing this directive]
< 252r >
-
мои· тебе бо ради придохъ к тебѣ· тебе ради па-
μου. Διὰ σὲ γὰρ παρεγενόμην πρὸς σέ, διὰ σὲ πά-
-
кꙑ пристѫпихъ· о҅тьн҄ѫдѣже не о̑устѫпихъ
λιν ἐπέστην ὅθεν οὐκ ἀπέστην
-
бъшь҆ѭ̑ божь҆ствомъ· тебе ради рѫцѣ мои҆ сии҆
οὐδαμῶς τῇ θεότητι, διὰ σὲ ταύτας μου τὰς χεῖρας
-
къ гвоꙁдиѥ҅мъ приложихъ· да ти доведѫ дь҆не-
τοῖς ἥλοις ὑπέθηκα ἵνα σοι προξενήσω
-
сь҆-паствꙑ беꙁбѣдь҆нꙑѧ· приближи ми сꙙ тѣ-
σωτηρίαν ἀκίνδυνον. Πλησίασόν μοι τῷ σώ-
-
ломъ и҅ доухомъ и҅ вѣроѭ̑· и҅ навꙑкни ꙗ҅вѣ ѥ҅го-
ματι καὶ τῷ πνεύματι καὶ τῇ πίστει καὶ μάθε σαφῶς ἅ-
-
же ѥ҅си желѣлъ навꙑкнѫти· ꙗ҅коже хоштеши
περ ἐπεθύμησας μαθεῖν ὡς θέλεις
-
и҅спꙑтаи҆· и҅ ꙗ҅коже хоштеши навꙑкни· почь҆-
ἐρεύνησον, ὡς θέλεις κατάμαθε, καὶ ἀνάγνω-
-
ти на мою̑ рѫкоу писань҆ѥ вол҄ьнꙑѧ моѥ҅ѧ҆ стра-
θί ἐν ταῖς ἐμαῖς χερσὶν γεγραμμένα τὰ τοῦ ἑκουσίου μου πά-
-
сти· писань҆ѥ҆· полагаѭ̑ ти вь҆сꙙ моѧ сѫдꙑ на
θους γράμματα. Προτίθημί σοι πάντα μου τὰ μέλη πρὸς
-
и҅спꙑти· не стꙑждѫ сꙙ тѣлесь҆нꙑи҅ми свои҅-
ἔρευναν· οὐκ αἰσχύνομαι τοῦ σώματος μου
-
ми ꙗꙁвами· не ст
рамь҆ꙗ҆ѭ̑ сꙙ плътънꙑими сво-
τοὺς μώλωπας, οὐκ αἰδοῦμαι τῆς σαρκός μου
-
и҅ми строупꙑ· ѧ҅же ѥ҅смъ приѧлъ вашихъ дѣл҄ꙗ
τὰ τραύματα, ἅπερ κατεδεξάμην διὰ τὰ ὑμέτερα
-
строупъ· не съкрꙑваѭ̑ своѥ҆ѧ҆ славꙑ· о҅долѣнь҆ꙗ
τραύματα, οὐ κρύπτω τῆς ἐμῆς δόξης καὶ νίκης
-
побѣдꙑ· нъ а҅вѣ всеи҆ твари· вѣстъ бо то и҅ сль-
τὰ τρόπαια, δημοσιεύω τὰ πάσῃ τῇ κτίσει κατάδηλα. Οἶδε γὰρ ταῦτα και ὁ ἥ-
-
нце· того бо ради и҅ о̑устѫпи да ношть҆ въ дни
λιος (διὰ ταῦτα γὰρ ἀνεχώρησε καὶ νύκτα ἐν ἡμέρᾳ
-
сътвори· вѣстъ бо то и҅ ꙁемьꙗ того бо ради
ἐδημιούργησεν)· οἶδε γὰρ ταῦτα καὶ ἡ γῆ (διὰ ταῦτα γὰρ
-
проси мѣста о̑убѣжь҆нааго· вѣдꙙтъ то и҅ мꙿ-
ἐζήτησε τόπον φυγῆς)· ... Ἴσασι ταῦτα καὶ οἱ νε-
-
рьтвии҆· того бо ради о҅тъ гробъ и҅стекошꙙ·
κροὶ (διὰ γὰρ ταῦτα τῶν τάφων ἐξέδραμον) ·
-
о̑увѣдѣ то и҅ црь҆къвнаꙗ о҅пона· того бо ради то
οἶδε ταῦτα καὶ τὸ τοῦ ναοῦ καταπέτασμα (διὰ ταῦτα γὰρ καὶ τοῦτο
-
раꙁдъра сꙙ проплака сꙙ жидовь҆скꙑѧ пагоу-
περισχισάμενον προεθρήνησε τὴν τῶν Ἰουδαίων ἀπώ-
-
бꙑ· видѣ мои҆ рѫцѣ ꙗ҅коже хотѣ· вь҆лѣꙁе
λειαν). Εἶδες τὰς ἐμὰς χεῖρας, ὡς ἠθέλησας, εἰσήλθες
-
своимъ прь҆стомь҆· не ꙁаходꙙштиїхъ ꙗ҅ꙁвъ·
διὰ τοῦ σοῦ δακτύλου εἰς τὰ ἄδυτα τῶν ἐμῶν ὠτειλῶν·
-
хоштеши ли и҅ ребро ми и҅спꙑтати да ти и҅ то
θέλεις καὶ τὴν πλευράν μου καταμαθεῖν; Ἰδοὺ καὶ ταύτην σοι
-
о҅бнажѫ· принеси си рѫкѫ многопрь҆вѫѫ и҅ лю-
παραγυμνῶ· φέρε τὴν χεῖρά σου τὴν φιλοπράγμονα καὶ φι-
-
бовꙑчѫштѫ и҅ вьложи вь҆ ребро моѥ· присꙙ-
λομαθῆ καὶ βάλε εἰς τὴν πλευράν μου, ἅ-
-
ꙁи къ пльти ми сь҆ставьѥ҅нѣ беꙁъ чловѣчь҆-
ψαι τοῦ σώματος μου τοῦ συστάντος χωρὶς ἀνθρωπί-
-
скааго сѣмене· присꙙꙁи къ пль҆ти страдавъ-
νης σπορᾶς ... ἅψαι τοῦ σώματος μου τοῦ παθόν-
-
шиї вол҄еѭ̑ моѥѭ· присꙙꙁи къ пль҆ти моеи҆ о̑у-
τος κατὰ γνώμην ἐμήν, ἅψαι τοῦ σώματος μου τοῦ νε-
-
мрьтвѣвъшии васъ дѣлꙗ· нь҆ не погрѫꙁивьше сꙙ·
κρωθέντος ὑπὲρ ὑμῶν ἀλλ' οὐ καταποθέντος
Iohannes Chrysostomus· De incredulitate ap· Thomae homilia