<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 248v >

1. нꙑнꙗ же рꙑбꙑ словесь҆нꙑѧ и҅ доуховь҆нꙑѧ намꙿ
   νῦν δὲ ἰχθύας λογικοὺς καὶ πνευματικοὺς ἡμῖν
2. породишꙙ· а҅постолъми о̑уловь҆ѥ҆нꙑ· Грꙙдѣте рече
   ἀπέτεκεν ὑπὸ τῶν ἀποστόλων ἁλιευθέντας. Δεῦτε γάρ, φησίν,
3. вьслѣдъ мене и҅ сь҆творѫ вꙑ ловь҆цꙙ чловѣчь҆скꙑѧ·
   ὀπίσω μου, καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων.
4. новъ ѥ҅стъ въ и҅стинѫ о҅браꙁъ г лова сего· ловꙙштии
   Καινὸς ὄντως τῆς ἁλείας ταύτης ὁ τρόπος. Οἱ γὰρ ἁλιεύοντες
5. бо присно о҅тъ водъ и҅ꙁносꙙтъ рибꙑ· и҅ о̑умараѭ̑тъ·
   ἀεὶ ἐκ τῶν ὑδάτων ἐκβάλλουσι τοὺς ἰχθύας, καὶ νεκροῦσι
6. о̑улавьꙗ҅ѥ҅мо· мꙑ вълагаѥ҅мъ· и҅ живи бꙑваѭ̑тъ
   τὰ ἁλιευόμενα· ἡμεῖς ... ἐμβάλλομεν, καὶ ζωογονοῦνται
7. о̑улавь҆ꙗ҅ѥ҅мии҆· бѣ и҅нъгда и҅ въ жидохъ кѫпѣль
   οἱ ἁλιευόμενοι. Ἦν ποτέ καὶ ἐπὶ τῶν Ἰουδαίων κολυμβήθρα
8. водь҆наꙗ· нъ о̑увѣждъ что можаа҅ше· да о̑увѣси
   ὕδατος· ἀλλὰ μάθε τί ἴσχυσεν, ἵνα γνῷς
9. въ и҅стинѫ· ништетѫ и҅ю̑деи҅скѫ· и҅ о̑увѣдѣти
   ἀκριβῶς τὴν πτωχείαν τὴν Ἰουδαϊκήν, καὶ εἰδέναι
10. и҅маши наше богать҆ство· сь҆нидѣа҅ше тамо ре-
    ἔχης τὸν πλοῦτον τὸν ἡμέτερον. Κατήρχετο ἐκεῖ, φη-
11. че а҅нг҄елъ и҅ въꙁмѫштаа҅ше водѫ· и҅ и҅же би вь҆лѣ-
    σίν, ἄγγελος, καὶ ἐτάρασσε τὸ ὕδωρ, καὶ ὁ πρῶτος καταβαί-
12. ꙁлъ по въꙁмѫштениї водꙑ· наслаждаа҅ше сꙙ и҅-
    νων μετὰ τὴν ταραχὴν ἀπήλαυε τῆς θε-
13. цѣл҄ень҆ꙗ· сниде а҅нгель҆скꙑи владꙑка въ їѡ̑рда-
    ραπείας. Κατῆλθεν ὁ τῶν ἀγγέλων Δεσπότης εἰς τὰ Ἰορδά-
14. нь҆скꙑѧ водꙑ· и҅ свꙙтивъ водьноѥ҆ ѥ҅сть҆ство вь҆сѫ
    νεια ῥεῖθρα, καὶ ἁγιάσας τῶν ὑδάτων τὴν φύσιν πᾶσαν
15. вьсел҄енѫѭ̑ и҅сцѣлилъ· сего ради· тамо о̑убо· и҅же
    τὴν οἰκουμένην ἐθεράπευσε. Διὰ τοῦτο ἐκεῖ μὲν
16. снидѣа҅ше по прь҆вѣѣмъ· о̑уже не и҅цѣлѣа҅ше· жи-
    μετὰ τὸν πρῶτον ὁ καταβὰς οὐκ ἔτι ἐθεραπεύετο· Ἰου-
17. домъ бо данъ бꙑваа҅ше даръ· немоштьнꙑи҅мъ·
    δαίοις γὰρ ἐδίδοτο ἡ χάρις τοῖς ἀσθένεσι,
18. смикаѭ̑штии҅м сꙙ по ꙁеми· нъ сь҆де по прьвѣѣ-
    τοῖς χαμαὶ συρομένοις· ἐνταῦθα δὲ μετὰ τὸν πρῶ-
19. мъ въторꙑи сълаꙁитъ· по вьторѣѣмь҆ третии
    τον ὁ δεύτερος κάτεισι, μετὰ τὸν δεύτερον ὁ τρίτος
20. и҅ четврътꙑи҆· а҅ште и҅ десꙙть тꙑсѫшть҆ рече-
    καὶ τέταρτος· κἂν μυρίους εἴ-
21. ши· а҅ште и҅ вь҆сѫ вь҆сел҄енѫѭ̑ въврьжеши· въ во-
    πῃς, κἂν τὴν οἰκουμένην ἅπασαν ἐμβάλῃς εἰς τὰ νά-
22. дахъ не о̑умалитъ сꙙ чь҆сть҆· видѣ ли велиїство
    ματα ... οὐκ ἐλαττοῦται ἡ φιλοτιμία. Εἶδες μέγεθος
23. дара· послоушаите вь҆си наѱании҆ въ вꙑшьн҄ии҆ гра-
    δωρεᾶς; Ἀκούετε οἱ σήμερον καὶ κατὰ τὴν νύκτα ταύτην εἰς
24. дъ и҅е҅роусалимъ· дьньсь· и҅ вь сь҆ѭ̑ ношть҆· и҅ до-
    τὴν ἄνω Ἱερουσαλὴμ πολιτογραφηθέντες, καὶ ἀ-
25. стои҅но велии҅ства· даровъ съхран҄ень҆ѥ покажи-
    ξὶαν τοῦ μεγέθους τῶν δωρεῶν τὴν φυλακὴν ἐπιδείξα-
26. те· да и҅ о҅било дарованиѥ прии҅мете· благовол҄е-
    σθε, ἵνα καὶ δαψιλεστέραν τὴν χάριν ἐπισπάσησθε· ἡ
27. ньѥ҅ бо о҅ прь҆вꙑихъ сьгрѣшении҆ вельдарова-
    γὰρ ἐπὶ τοῖς ἤδη ὑπηργμένοις εὐγνωμοσύνη τὴν φιλοτιμί-
28. ниѥ приѥ҅мь҆ѥ҅тъ владꙑчьн҄е· не лѣть҆ ти ѥ҅стъ
    αν ἐκκαλεῖται τοῦ Δεσπότου. Οὐκ ἔξεστί σοι,
29. о̑уже въꙁлюбьѥ҅не· беꙁъ о̑удръжаньꙗ жити· нъ
    ἀγαπητέ, λοιπὸν ἀδιαφόρως ζῇν· ἀλλὰ
30. о̑устави себѣ ꙁаконъ и҅ правило· да вь҆ мѣрѫ вьсе
    θὲς σαυτῷ νόμους καὶ κανόνας, ὥστε μετὰ ἀκριβείας ἅπαντα

Iohannes Chrysostomus· In sanctum Pascha homilia 2