< 247v >
-
съмрьть҆нꙑи҅хъ и҅ꙁбавити· такожде многашди
ἐλευθερωθῆναι. Οὕτω πολλάκις
-
и҅ о҅ дль҆жьнꙑихъ и҅мѣниѥ҅мъ бꙑваѥ҅тъ· длъжꙿ-
καὶ ἐπὶ τῶν τὰ χρήματα ὀφειλόντων γίνεται· ὀφεί-
-
нъ бѫде нѣкто комоу сь҆ребромъ· и҅ не и҅матъ
λει τίς τινι ἀργύριον, καὶ οὐκ ἔχει
-
чимъ жласти· да того дѣлма ѧ҅тъ бꙑваа҅тъ· и҅
καταβαλεῖν, καὶ διὰ τοῦτο κατέχεται·
-
и҅же не длъженъ сꙑ могꙑ же ж
въꙁ
дасти· давъ о҅тъ-
ἄλλος οὐκ ὀφείλων, δυνάμενος δὲ καταβαλεῖν, καταθεὶς
-
поуштаѥ҅тъ· повиннааго· такожде и҅ о҅ а҅дамѣ
ἀπέλυσε τὸν ὑπεύθυνον. Οὕτω καὶ ἐπὶ τοῦ Ἀδὰμ
-
бꙑстъ· и҅ о҅ х꙯ѣ бꙑстъ· длъжьнъ бѣ а҅дамъ сь҆-
γέγονε, καὶ ἐπὶ τοῦ Χριστοῦ. Ὤφειλεν ὁ Ἀδὰμ τὸν θά-
-
мрьтьѭ̑· и҅ дръжимъ бѣ диꙗволомъ· не бѣ длъ-
νατον, καὶ κατείχετο ὑπὸ τοῦ διαβόλου· οὐκ ὤφει-
-
женъ х꙯ъ· ни дръжимъ бѣ· приде·
и
ж
е
в
ладе
тъ
сь҆мрꙿ-
λεν ὁ Χριστός, οὐδὲ κατείχετο· ἦλθε, κατέβαλε τὸν θάνα-
-
тиѭ̑· ꙁа дръжимааго· да о҅ного о҅тъпоуститъ
τον ὑπὲρ τοῦ κατεχομένου, ἵνα ἐκεῖνον ἀπολύσῃ
-
о҅тъ сь҆мрь҆ть҆нꙑи҅хъ ѫ҅ꙁъ· видѣ ли вь҆скрѣше-
τῶν τοῦ θανάτου δεσμῶν. Εἶδες τῆς ἀναστά-
-
ниꙗ и҅ їсправь҆ѥ҅ниꙗ҆· видѣ ли владꙑчь҆н҄е чло-
σεως τὰ κατορθώματα; εἶδες τοῦ Δεσποτοῦ τὴν φιλ-
-
вѣколюбиѥ҆· видѣ ли велиїство благодѣа҅нь҆ꙗ҆·
ανθρωπίαν; εἶδες μέγεθος κηδεμονία;
-
не бѫдѣмъ о̑убо не похвалꙙште такого благо-
Μὴ τοίνυν ἀγνώμονες γινώμεθα περὶ τὸν οὕτως εὐ-
-
дѣтелꙗ· ни пон҄еже постъ мимошълъ· о̑унꙑлꙑ
εργέτην, μηδὲ ἐπειδὴ ἡ νηστεία παρῆλθε, ῥᾳθυμότεροι κατα-
-
бꙑшꙙ бол҄ьшꙿми дш꙯ꙙ не сьтворимъ прилежань҆-
στῶμεν· πλείονα τῆς ψυχῆς ποιώμεθα τὴν ἐπιμέλει-
-
ѥ҆· да не пль҆ти о҅бништаѭ̑шти· та немошть҆-
αν, ἵνα μὴ τῆς σαρκὸς πιαινομένης, αὕτη ἀσθενεσ-
-
нѣи҅ши бѫдетъ· да не о҅ рабѣ пекѫште сꙙ· госпо-
τέρα γένηται, ἵνα μὴ τῆς δούλης φροντίζοντες, τῆς δεσποί-
-
ждꙙ небрѣжемъ· каꙗ бо поль҆ꙁа рьци ми· лихо
νης καταμελῶμεν. Τί γὰρ ὄφελος, εἰπέ μοι, ὑπὲρ
-
потрѣбꙑ надꙑмати сꙙ· и҅ довл҄ьство
ꙋ прѣвь҆ꙁи-
τὴν χρείαν διαῤῥήγνυσθαι, καὶ τὴν συμμετρίαν ὑπερβαί-
-
дѫштоу· се и҅ тѣло погоубитъ· и҅ доушевно бла-
νειν; Τοῦτο καὶ τὸ σῶμα λυμαίνεται, καὶ τῆς ψυχῆς τὴν εὐ-
-
городиѥ прѣдаѥ҅тъ· нъ въ потрѣбѣ и҅ довл҄ьствѣ
γένειαν προδίδωσιν. Ἀλλὰ τῆς αὐταρκείας καὶ τῆς χρείας
-
станѣмъ· да съ доушеѭ̑ и҅ тѣломъ достои҅ное҆
γενώμεθα, ἵνα καὶ ψυχῇ καὶ σώματι τὸ προσῆκον
-
съконь҆чаи҅мъ· да не събраноѥ҆ постомъ· напра-
ἀποπληρώσωμεν, ἵνα μὴ τὰ ἀπὸ τῆς νηστείας συλλεγέντα ἀθρό-
-
сно вь҆се погоубимъ· е҅да бран҄ѫ ли пиштꙙ·и··ꙁь
ον ἅπαντα ἐκχέωμεν. Μὴ γὰρ κωλύω ἀπολαύειν τροφῆς
-
и···ѣ· не бран҄ѫ сего· нъ о̑учѫ лихо мѣрꙑ не бꙑ-
καὶ ἀνίεσθαι; Οὐ κολύω τοῦτο, ἀλλὰ παραινῶ τῆς χρείας γί-
-
ти· и҅ многѫѭ̑ пиштѫ о҅тъврѣшти· да не мѣ-
νεσθαι, καὶ τὴν πολλὴν τρυφὴν ἐκκόπτειν, καὶ μὴ τὸ μέ-
-
рѫ прѣминоуѭ̑ште· погоубимъ доушевьнаꙿ-
τρον ὑπερβαίνοντας, λυμαίνεσθαι τῆς ψυ-
-
го съдравиꙗ҆· не вь҆ сласть҆ бо о̑уже тъ прии҅метъ·
χῆς τὴν ὑγείαν. Οὐδὲ γὰρ ἡδονῆς λοιπὸν ἀπολαύσεται ὁ τοιοῦτος
-
прѣминѫвъ потрѣбь҆нꙑѧ о̑уставꙑ· и҅ се паче
ὑπερβὰς τῆς χρείας τοὺς ὅρους· καὶ τοῦτο μάλιστα
Iohannes Chrysostomus· In sanctum Pascha homilia 2
![[Creative Commons BY-NC-SA 3.0 Unported License]](http://www.obdurodon.org/images/cc/88x31.png "Creative Commons BY-NC-SA 3.0 Unported License")
Last modified:
2013-01-23T20:24:59+0000
