<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 246v >

1. и҅мѣѭ̑штоуо̑умоу· прѣдръжꙙштоуо̑умоу вла-
   ἔχοντι, τῷ τὴν ἐξουσίαν
2. сть҆ вь҆сел҄енꙑѧ· и҅ ништоуоумоу просꙙштоуо̑умꙋ
   τῆς οἰκουμένης ἀνῃρημένῳ, καὶ τῷ πτωχῷ τῷ
3. милостꙑн҄ꙙ· та жде трепеꙁа прѣдъстои҅тъ· та-
   πρὸς τὴν ἐλεημοσύνην καθημένῳ, μία τράπεζα πρόκειται. Τοι-
4. ци бо сѫтъ дарове доуховь҆нии҆· не по саномъ раꙁꙿ-
   αῦτα γὰρ τὰ δῶρα τὰ πνευματικά· οὐ τοῖς ἀξιώμασι δι-
5. дѣлꙗѥ҅тъ о҅бь҆штениѥ҆· нъ вол҄еѭ̑ и҅ їꙁвол҄ении҅мꙿ·
   αιρεῖ τὴν κοινωνίαν, ἀλλὰ τῇ προαιρέσει καὶ τῇ γνώμῃ·
6. сь҆ тѣм же дръꙁновениїмъ и҅ чь҆сть҆ѭ̑· и҅ цѣсарь҆
   Μετὰ τῆς αὐτῆς παῤῥησίας καὶ τιμῆς καὶ ὁ βασιλεὺς
7. и҅ о̑убогъ· и҅ наслаждениѥ҆ и҅ о҅бь҆штениѥ҆· сихъ бо-
   καὶ ὁ πτωχὸς πρὸς τὴν ἀπόλαυσιν καὶ κοινωνίαν τῶν θεί-
8. жии҆ таи҅нъ пристѫпаѭ̑тъ· что же глагол҄ѫ съ т^о-
   ων τούτων μυστηρίων ὁρμῶσι. Καὶ τί λέγω, μετὰ τῆς αὐ-
9. ѭ̑ чь҆сть҆ѭ̑· многашꙿди о̑убобꙑ· съ множаи҅ше-
   τῆς τιμῆς; Πολλάκις ὁ πένης μετὰ πλείο-
10. мъ дръꙁновении҅мъ· почто же· ꙗ҅ко цѣсар оубо
    νος τῆς παῤῥησίας. Τί δήποτε; Ὅτι ὁ μὲν βασιλεὺς
11. о҅дръжимоу печалми и҅мѣнь҆ꙗ҆· и҅ многами тѫ-
    κυκλούμενος πραγμάτων φροντίσι, καὶ ὑπὸ πολλῶν περι-
12. гами о҅бь҆ѧтоу· ꙗ҅коже въ пѫчинѣ сꙑ· такоже вь҆-
    στάσεων περιστοιχιζόμενος, ὥσπερ ἐν πελάγει τυγχάνων, οὕτω παν-
13. сѣми раꙁличнами влънами о̑укрѣпь҆ꙗ҅ѥтъ сꙙ·
    ταχόθεν ὑπὸ τῶν ἐπαλλήλων κυμάτων περιῤῥαντίζεται,
14. и҅ многꙑ притвараѥ҅тъ грѣхꙑ· о̑убогꙑи҅ же о҅тъ
    καὶ πολλὰ προστρίβεται τὰ ἁμαρτήματα· ὁ δὲ πένης,
15. всего сего свободь҆ ѥ҅стъ· о҅нъ о̑убо нѫждь҆ноѭ̑ тъ-
    πάντων τούτων ἀπηλλαγμένος, καὶ ὑπὲρ τῆς άναγκαίας μό-
16. чьѭ̑ пиштеѭ̑ печетъ сꙙ· и҅ бесꙿпечально и҅ бескрꙿ-
    νης φροντίζων τροφῆς, καὶ τὸν ἀπράγμονα καὶ ἡσύ-
17. бь҆но житиѥ҆ живꙑ· ꙗ҅коже въ пристаништи
    χιον βίον μετιών, ὥσπερ ἐν λιμένι
18. и҅ въ о҅тишии҆ сѣдꙙ· съ многомъ говѣниемъ·
    καὶ γαλήνῃ καθήμενος, μετὰ πολλῆς τῆς εὐλαβείας
19. къ трепеꙁѣ пристѫпаѥ҅тъ· и҅ не тъчь҆ѭ̑ се· нъ и҅ о҅-
    τῇ τραπέζῃ πρόσεισι. Καὶ οὐ τοῦτο μόνον, ἀλλὰ καὶ ἐξ
20. тъ и҅нѣхъ многъ· раꙁличь҆на о̑унꙑнь҆ꙗ҆ ра-
    ἑτέρων πολλῶν ἀθυμίαι διάφοροι τίκ-
21. ждаѭ̑тъ сꙙ· праꙁдь҆нъствоуѭ̑штиїмъ·
    τονται τοῖς περὶ τὰς βιωτικὰς ἑορτὰς
22. о҅ житии҅стѣхъ праꙁдь҆нь҆ствии҅хъ· пасꙑ же
    ἠσχολημένοις. Πάλιν γὰρ
23. тамо· о̑убогꙑи҆ о̑убо въ дрꙙхль҆ствѣ· богатъи
    ἐκεῖ ὁ μὲν πένης ἐν κατηφείᾳ, ὁ δὲ πλούσιος
24. же вь҆ веселии҆· не трепеꙁꙑ ради тъчь҆ѭ̑· и҅ мно-
    ἐν φαιδρότητι, οὐ διὰ τὴν τράπεζαν μόνην, καὶ τὴν πολυ-
25. жь҆ства· нъ и҅ ꙁ риꙁъ дѣлма свѣтълꙑи҅хъ· и҅ вели-
    τέλειαν, ἀλλὰ καὶ διὰ τὰ ἱμάτια τὰ φαιδρά, καὶ
26. чаниимъ о҅дѣньꙗ҆· ѥ҅же о̑убо трепеꙁꙑ ради стра-
    τῆς ἐσθῆτος τὴν φαντασίαν. Ὅπερ γοῦν ἐπὶ τῆς τραπέζης πάσ-
27. ждѫтъ· то жде и҅ риꙁъ дѣлꙿма приѥ҅мь҆ѭ̑тъ· ѥ҅-
    χουσι, τοῦτο καὶ ἐπὶ τῶν ἱματίων ὑπομένουσιν. Ὅ-
28. гда бо о̑уꙁь҆ритъ богатааго о̑убогꙑи҆· въ много-
    ταν οὖν ἴδῃ τὸν πλούσιον ὁ πένης πολυ-
29. цѣннѫ о҅деждѫ о҅дѣна· о̑устрѣл҄енъ бꙑстъ печа-
    τελεστέραν περιβεβλημένον στολήν, ἐπλήγη τῇ ὀδυ-
30. ль҆ѭ̑· о҅каꙗлъ себе· тъмами примꙑслилъ· с ^ь де же
    νῃ; ἐταλάνισεν ἑαυτόν, μυρία ἐπηράσατο. Ἐνταῦθα δὲ

Iohannes Chrysostomus· In sanctum Pascha homilia 2