Codex Suprasliensis


Maintained by: David J. Birnbaum (djbpitt@gmail.com) [Creative Commons BY-NC-SA 3.0 Unported License] Last modified: 2013-01-23T20:24:59+0000


< 245v >

  1. и҅граѭ̑тъ· и҅ вь҆сꙙ небесь҆скꙑѧ силꙑ веселꙙтъ сꙙ·
    σκιρτῶσι, καὶ πᾶσαι αἱ οὐράνιαι δυνάμεις ἀγάλλονται,
  2. о̑услаждаѥ҅мꙑ о҅ сьпасении҆ о҅бь҆штааго рода чловѣ-
    συνηδόμεναι ἐπὶ τῇ σωτηρίᾳ τοῦ κοινοῦ γένους τῶν ἀνθρώ-
  3. чьскаго· а҅ште бо о҅ ѥ҅дномь҆ грѣшницѣ каѭ̑шти
    πων. Εἰ γὰρ ἐπὶ ἑνὶ ἁμαρτωλῷ μετανοοῦντι
  4. сꙙ· радость бꙑваатъ на небеси и҅ по ꙁеми· коль҆-
    χαρὰ γίνεται ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς, πολ-
  5. ми паче о҅ сь҆пасении҆ вь҆сел҄енꙑѧ҆· дьньсь҆ чловѣ-
    λῷ μᾶλλον ἐπὶ τῇ σωτηρίᾳ τῆς οἰκουμένης. Σήμερον τὴν ἀνθρω-
  6. чь҆ско ѥ҅стъство· отъ диꙗ҅волꙗ противъства сво-
    πείαν φύσιν, τῆς τοῦ διαβόλου τυραννίδος ἐλευ-
  7. бодивъ· на прь҆воѥ доброродиѥ вьꙁведе· ѥ҅гда
    θερώσας, πρὸς τὴν προτέραν εὐγένειαν ἐπανήγαγεν. Ὅταν
  8. бо о̑уꙁь҆рѫ начꙙтъкъ мои҆· сице о̑удолѣвьшъ
    γὰρ ἴδω τὴν ἀπαρχὴν τὴν ἐμὴν οὕτω
  9. сь҆мрьти о̑уже не боѭ̑ сꙙ· о̑уже не страшѫ сꙙ проті-
    τοῦ θανάτου περιγεγενημένην, οὐκ ἔτι δέδοικα, οὐκ ἔτι φρίττω τὸν πολέ-
  10. внааго· ни на немошть҆ своѭ̑ о҅ꙁираѭ̑· нъ помꙑ-
    μιον οὐδὲ πρὸς τὴν ἀσθένειαν ὁρῶ τὴν ἑμαυτοῦ, ἀλλ' ἐν-
  11. шлꙗѭ̑ поборꙙштааго ми· неи҅ꙁдреченѫѫ силѫ·
    νοῶ τοῦ μέλλοντός μοι συμμαχεῖν τὴν ἄφατον δύναμιν.
  12. прѣдолѣвъи бо противъствоу сь҆мрь҆ти· и҅ вь҆-
    Ὁ γὰρ τῆς τοῦ θανάτου τυραννίδος περιγενόμενος, καὶ πᾶ-
  13. сѫ крѣпость҆ ѥ҅го о҅тъи҅мъ· что о̑уже не и҅матъ
    σαν αὐτοῦ τὴν ἰσχὺν ἀφελόμενος, τὶ λοιπὸν οὐκ ἐργά-
  14. сътворити о҅ тоуждерождении҆· ѥ҅гоже о҅браꙁъ
    σεται περὶ τὸ ὁμογενές, καὶ οὗ τὴν μορφὴν
  15. въсприѧ҅ти многомъ милосрь҆диїмъ съподоби-
    ἀναλαβεῖν διὰ πολλὴν φιλανθρωπίαν κατηξίω-
  16. лъ· и҅ тѣмъ брань҆ сь҆ диꙗволомъ сътворити· дь҆-
    σε, καὶ διὰ ταύτης τὴν πρὸς τὸν διάβολον πάλην ποιήσασθαι; Σή-
  17. несь радость҆ вь҆сь҆де по вь҆сел҄енѣи и҅ веселиѥ дꙋ-
    μερον χαρὰ πανταχοῦ τῆς οἰκουμένης καὶ εὐφροσύνη πνευ-
  18. ховь҆но· и҅ а҅нг҄елъ и҅ вьсѣхъ вꙑшь҆н҄ии҅хъ силъ съ-
    ματική. Καὶ τῶν ἀγγέλων ... καὶ πασῶν τῶν ἄνω δυνάμεων ὁ χο-
  19. боръ ꙁа чловѣчь҆скаа҅го сьпасень҆ꙗ веселꙙтъ сꙙ·
    ρὸς διὰ τὴν τῶν ἀνθρώπων σωτηρίαν ἀγάλλονται.
  20. помꙑсли о̑убо вь҆ꙁлюбьѥ҅не велии҅ство радости·
    Ἐννόησον τοίνυν, ἀγαπητέ, χαρᾶς μέγεθος,
  21. ꙗ҅ко и҅ вꙑ и҅ вь҆сꙙ вꙑшь҆н҄ꙙѧ силꙑ· съ нами пра-
    ὅτι καὶ οἱ ἄνω δυνάμεις ἡμῖν συνεορ-
  22. ꙁдь҆ноуѭ̑тъ· съликъствоуѭ̑тъ бо благꙑи҆-
    τάζουσι· συγχαίρουσι γὰρ τοῖς
  23. мъ нашимъ· а҅ште бо и҅ наша благодѣть҆ ѥ҅сть҆·
    ἡμετέροις ἀγαθοῖς. Καὶ γὰρ εἰ καὶ ἡμετέρα ἡ χάρις
  24. ꙗ҅же о҅тъ владꙑкꙑ· нъ и҆ тѣмь сладость҆ бы҆-
    ἡ παρὰ τοῦ Δεσπότου, ἀλλὰ καὶ ἐκείνων ἡ ἡδονή.
  25. ваа҅тъ· сего ради не стꙑдꙙтъ сꙙ сь҆ нами пра-
    Διὰ τοῦτο οὐκ ἐπαισχύνονται ἡμῖν συνεορ-
  26. ꙁдь҆новати· самъ владꙑка тѣм же и҆ намъ
    τάσαι ... Αὐτὸς ὁ Δεσπότης αὐτῶν τε καὶ ἡμῶν
  27. не стꙑдитъ сꙙ сь҆ нами праꙁдь҆нь҆ствовати·
    οὐκ ἐπαισχύνεται ἡμῖν συνεορτάσαι.
  28. почто же рѣхъ не стꙑдитъ сꙙ· и желаѥ҅тъ сь҆ на-
    Τί δὲ εἶπον, οὐκ ἐπαισχύνεται; Καὶ ἐπιθυμεῖ
  29. ми праꙁдь҆нь҆ствовати· чим же се ꙗ҅вѣ ѥ҅стъ·
    συνεορτάσαι ἡμῖν. Πόθεν τοῦτο δῆλον;
  30. послоушаи҆ самого глаго҅л҄ѫшта· желаниїмъ вь҆-
    Ἄκουε αὐτοῦ λέγοντος· Ἐπιθυμίᾳ ἐπε-

Iohannes Chrysostomus· In sanctum Pascha homilia 2

Image of 245v