<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 235r >

1. ꙁъ твои раба· тебе ради сꙑ прѣвꙑшь҆и небесъ· при-
   τοῦ δούλου, διά σε ὁ ὑπεράνω τῶν οὐρανῶν ἦλ-
2. дохъ на ꙁемьѭ̑ и҅ подъ ꙁемл҄еѭ̑· тебе ради чловѣ-
   θον ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ὑποκάτω τῆς γῆς· διά σε τὸν ἄν-
3. ка· бꙑхъ ꙗ҅ко чловѣкъ бес помошти· свободь҆и҅ въ
   θρωπον γέγονα ὡσεὶ ἄνθρωπος ἀβοήθητος, ἐν νεκροῖς
4. мрь҆твꙑи҅хъ· тебе ради и҅шъдъшааго о҅тъ врь҆то-
   ἐλεύθερος· διά σε τὸν ἀπὸ κήπου ἐξελθόντα
5. града· и҅ю̑деѡ̑мъ прѣданъ бꙑхъ о҅тъ врь҆та· и҅ въ врь-
   ἀπὸ κήπου Ἰουδαίοις παρεδόθην, καὶ ἐν κή-
6. тѣ осѫжденъ бꙑхъ· виждъ лица моѥго ꙁапл҄ьва-
   πῳ ἐσταυρώθην. Ἴδε τοῦ προσώπου μου τὰ ἐμπτύσ-
7. нь҆ꙗ· ꙗ҅же тебе ради приѧ҅хъ· да тебе о̑устроѭ̑ въ прь҆-
   ματα, ἅπερ διά σε κατεδεξάμην, ἵνα σε ἀποκαταστήσω εἰς τὸ ἀρ-
8. воѥ дъхновень҆ѥ· виждь҆ ми ланитама о̑ударань҆ꙗ·
   χαῖον ἐμφύσημα. Ἴδε μου τῶν σιαγόνων τὰ ῥαπίσματα,
9. ꙗ҅же приѧхъ· да тебѣ раꙁвраштенꙑи ꙁракъ· и҅спра-
   ἃ κατεδεξάμην, ἵνα σου τὴν διαστραφεῖσαν μορφὴν ὀρθώ-
10. вь҆ѭ̑ въ прь҆вꙑи҆ о҅браꙁъ ⁘
    σω εἰς τὸ κατ' εἰκόνα τὸ πρότερον.
11. Виждъ ми плештьма ранꙑ· ѧ҅же приѧ҅хъ· да раꙁме-
    Ἴδε μου τοῦ νώτου τὴν φραγέλλωσιν ἣν κατεδεξάμην, ἵνα σκορ-
12. таѭ̑ твои҅хъ грѣхъ брѣмꙙ· лежꙙштеѥ҆ на плештоу
    πίσω τῶν ἁμαρτιῶν σου τὸ φορτίον τὸ ἐπὶ τοῦ νώτου σου
13. твоѥ҅ю̑· виждъ мои пригвожденѣи рѫцѣ· и҅же про-
    κείμενον. Ἴδε μου τὰς προσηλωθείσας χεῖρας, ἃζ ἐξ-
14. сть҆рѣхъ на дрѣвѣ добрѣ· тебе ради прость҆рь҆шааг^о
    έτεινα ἐν τῷ ξύλῳ καλῶς, διὰ σε τὸν ἐκτείναντα
15. на дрѣво рѫцѣ ꙁьлѣ· виждъ мои пригвожденѣи҆ и҅
    τὴν χεῖρα ἐν τῷ ξύλῳ κακῶς. Ἴδε μου τοὺς προσηλωθέντας καὶ
16. прибь҆ѥ҅нѣ на дрѣвѣ ноꙁѣ твоѥ҅ю̑ ради ногоу· текъ-
    θέντας ἐν τῷ ξύλῳ πόδας, διὰ τοὺς σοὺς πόδας
17. шоу къ дрѣвоу ꙁь҆лѣ въ шестꙑи дь҆нь҆· твоѥ о҅сѫжде-
    τοὺς κακῶς δραμόντας ἐπὶ τὸ ξύλον. Τῇ ἕκτῃ ἡμέρᾳ, ᾗ ἡ ἀπόφα-
18. нь҆ѥ бꙑстъ вь҆ шестꙑи҆ дь҆нь҆· и҅ твоѥ посѫждениѥ҆ и҅
    σις γέγονεν, καὶ τὴν σὴν ἀνάπλασιν καὶ
19. раю̑ о҅тврь҆стиѥ҆ сътворихъ· въкоусихъ тебе ради ꙁль-
    παραδείσου ἄνοιξιν πεποίημαι. Ἐγευσάμην διά σε χο-
20. чи· да и҅сцѣл҄ѫ тебе· сь҆нѣди о҅ноѧ сладъкꙑѧ҆ горь҆кѫ-
    λῆς, ἵνα ἰάσωμαί σου τῆς βρώσεως ἐκείνης τῆς γλυκείας πικ-
21. ѭ̑ сласть· въкоусихъ о҅ць҆та· да раꙁорѫ твоѥ҅ѧ҆ сь҆мрь҆-
    ρὰν ἡδονήν. Ἐγευσάμην ὄξους, ἵνα καταργήσω τοῦ σοῦ θανά-
22. ти· о҅цьть҆нѫѭ̑ и҅ лютѫѭ̑ чашѫ· и҅ приѧ҅хъ гѫбѫ· да
    του τὸ δριμὺ καὶ παρὰ φύσιν ποτήριον. Ἐδεξάμην σπόγγον, ἵνα
23. о҅тъмꙑѭ̑ рѫкописаньѥ҆ твоѥ҅го грѣха· приѧ҅хъ и҅
    ἐξαλείψω τὸ χειρόγραφόν σου τῆς ἁμαρτίας. Ἐδεξάμην
24. трь҆сть҆· да напишѫ свободѫ родоу чловѣчь҆скоуѹ҄-
    κάλαμον, ἵνα ὑπογράφω ἐλευθερίαν τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων,
25. моу· о̑уснѫхъ на крь҆стѣ· и҅ копь҆ѥмъ прободенъ
    ὕπνωσα ἐν τῷ σταυρῷ καὶ ῥομφαίᾳ ἐνύχθην
26. бꙑхъ вь ребра· тебе ради о̑уснѫвъшаꙿго въ раи· и҅ е҅-
    τὴν πλευρὰν διὰ σε τὸν ἐν παραδείσῳ ὑπνώσαντα καὶ τὴν Εὔ-
27. угѫ о҅тъ ребра и҅ꙁведъша· моѥ ребро и҅цѣлило ѥ҅стъ·
    αν ἐκ πλευρᾶς ἐξενέγκαντα· ἡ ἐμὴ πλευρὰ ἰάσατό
28. болѣꙁнь твоѥ҅го ребра· мои сънъ и҅ꙁведетъ тꙙ о҅тъ
    σου τὸ ἄλγος τῆς πλευρᾶς. Ὁ ἐμὸς ὕπνος ἐξάξει σε ἐκ
29. съмрьть҆нааго съна· моѥ копиѥ о̑уставило ѥ҅стъ·
    τοῦ ἐν Ἅιδῃ ὕπνον· ἡ ἐμὴ ῥομφαία ἔστησε
30. о҅браштаѭ̑штее сꙙ на тꙙ копь҆ѥ· тѣмже въстані
    τὴν κατὰ σοῦ στρεφομένην ῥομφαίαν. Λοιπὸν ἔγειρε,

Epiphanius Constantiens· In divini corporis sepulturam homilia