<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 233r >

1. блистанию̑ мракъ· вь҆ лице противънꙑи҅мъ ад^о-
   ἀστραπῆς ἡ ἀμαύρωσις τῶν ἐναντίων τοῦ Ἅιδου
2. вамъ силамъ· громъгласомъ е҅теромъ слꙑшꙙ-
   δυνάμεων τὰς ὄψεις, βροντοφώνων τινῶν ἀκου-
3. штемъ· кличѫштемъ· и҅ воѥ҅мъ велꙙштемꙿ
   όντων φονῶν καὶ στρατῶν κελευόντων
4. и҅ глагол҄ѫштемъ· вь҆ꙁьмѣте врата кнꙙꙁи ва-
   λέγοντας· Ἄρατε πύλας, οἱ ἄρχοντες ὑ-
5. ши вь҆ꙁь҆мѣте врата· не о҅тврь҆ꙁѣте бо нъ о҅тъ
   μῶν· Οὐ γὰρ ἀνοίξατε, ἀλλ' ἐξ
6. самѣхъ о҅сновании вь҆ꙁь҆мѣте ꙗ· и҅скорените
   αὐτῶν θεμελίων ταύτας ἄρατε, ἐκριζώσατε,
7. прѣставите· не ꙁатварꙗти сꙙ и҅мъ кꙿ томоу·
   μεταστήσατε εἰς τὸ μηκέτι κλείεσθαι·
8. въꙁь҆мѣте врата кнꙙꙁи ваши· не ꙗ҅ко не мо-
   Ἄρατε πύλας. οἱ ἄρχοντες ὑμῶν· οὐχ ὡς ἀδυνατ-
9. гѫштоу пришъдъшоуо̑умоу владꙑцѣ· ҅И вра-
   οῦντος τοῦ παρόντος δεσπότου καὶ θυ-
10. томъ ꙁатвореномъ ѥ҅гда велитъ въходити·
    ρῶν κεκλεισμένων ὅτε κελεύει, εἰσέρχεσθαι,
11. нъ владꙑчь҆скꙑ вамъ ꙗ҅ко о̑убогомъ хлапомꙿ·
    ἀλλὰ δραπετοδούλως ὑμῖν
12. велꙙштоу вь҆ꙁꙙти сꙙ вѣчьнꙑи҅мъ вратомъ·
    ἐπιτρέποντος τὴν τῶν πυλῶν τῶν αἰωνίων ἔπαρσιν
13. и҅ прѣставь҆ѥ҅ниѥ и҅ съкроушениѥ· тѣмже ни
    καὶ μετάστασιν καὶ κατάκλασιν. Διὸ οὐδὲ
14. народомъ вашимъ· нъ мь҆нꙙштии҅мъ сꙙ кнꙙ-
    τοῖς δήμοις ὑμῶν, ἀλλ' αὐτοῖς τοῖς δοκοῦσι ...
15. ꙁемъ бꙑти· повелѣваатъ глагол҄ꙙ· въꙁь҆мѣ-
    εἶναι ἄρχουσιν, ἐπιτρέπει λέγων· Ἄρα-
16. те врата кнꙙꙁи ваши нъ҅ ни и҅нѣмъ е҅теромъ
    τε πύλας οἱ ἄρχοντες ὑμῶν· ἀλλ' οὐκ ἄλλων τινῶν λοιπὸν
17. сѫштемъ кнꙙꙁи· а҅ште бо и҅ доселѣ о̑умьръ-
    ἄρχοντες. Εἰ γὰρ καὶ μέχρι τοῦ νῦν τῶν
18. шии҅ми о҅тъ вѣка· ꙁь҆лѣ влали ѥ҅сте кꙿтомоу
    ἀπ' αἰῶνος κεκοιμημένων κακῶς ἤρξατε, ἀλλ' οὐκέτι
19. о̑уже не о҅бладаи҅те и҅ми· нъ ни и҅нѣми ни ва-
    λοιπὸν αὐτῶν, ἀλλ' οὐδ' ἄλλων, ἀλλ' ὑ-
20. ми· нъ ни вами самѣми бѫдете кнꙙꙁи· вь҆-
    μῶν, ἀλλ' οὐδ' ὑμῶν αὐτῶν ἔσεσθε ἄρχοντες. Ἄ-
21. ꙁь҆мѣте врата· приде бо х꙯с· небесъскꙑѧ двь҆-
    ρατε πύλας, πάρεστι γὰρ Χριστὸς ἡ οὐράνιος θύ-
22. ри пѫть҆ сътворите· въшъдъшоуо̑умоу на ꙁа-
    ρα ὁδοποιήσατε τῷ ἐπιβεβηκότι ἐπὶ τῶν τοῦ Ἅι-
23. падъскꙑѧ ꙁападꙑ· господь҆ и҅мꙙ ѥ҅моу· и҅ го-
    δου δυσμῶν. Κύριος ὄνομα αὐτῷ, καὶ τοῦ κυ-
24. сподоу и҅сходꙑ съмрь҆тьнꙑи҅мъ вратомъ·
    ρίου οἱ διέξοδοι τῶν τοῦ θανάτου πυλῶν.
25. въходꙑ сь҆мрь҆ть҆нꙑѧ҆ вꙑ сътвористе· а҅ и҅сх^о-
    Τὰς μὲν γὰρ εἰσόδους τοῦ θανάτου ὑμεῖς ἐποιήσατε, τὰς δὲ διεξ-
26. дъ самъ сътворитъ приде· тѣмже вь҆ꙁꙿмѣте
    ὀδους αὐτὸς ποιῆσαι παραγέγονεν. Διὸ ἄρατε
27. врата кнꙙꙁи ваши вь҆ꙁмѣте и҅ не моудите·
    πύλας οἱ ἄρχοντες ὑμῶν, ἄρατε καὶ μὴ μέλλετε,
28. Въꙁꙿмѣте скоро вь҆ꙁмѣте и҅ не жь҆дѣте· а҅ште ли
    ἄρατε καὶ ταχύνατε, ἄρατε καὶ μὴ ἀναβάλλεσθε. Εἰ δὲ
29. моудити мните· самѣмъ вратомъ беꙁ-д-рѫ-
    ἀναμένειν νομίζετε, αὐταῖς ταῖς πύλαις ἀχει-
30. коу о҅ себѣ вьꙁꙙти сꙙ велитъ· вь҆ꙁь҆мѣте сꙙ врата
    ρὶ καὶ αὐτοματὶ αἴρεσθαι ἐπιτρέπομεν. Ἐπάρθητε, πύλαι

Epiphanius Constantiens· In divini corporis sepulturam homilia