<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 232r >

1. ꙁмиѭ̑ о҅бѣси· Како же а҅дама свободи· и҅ како
   τὴν κατάραν ἐκρέμασε, πῶς δὲ τὸν Ἀδὰμ ἠλευθέρωσε, καὶ πῶς
2. ѥ҅угѫ въскрѣси· и҅ како посрѣдьн҄ѫ стѣнѫ ра-
   τὴν Εὔαν ἀνέστησε, καὶ πῶς τὸ μεσότοιχον ἔλυ-
3. ꙁори· и҅ кде лютааго ꙁмиꙗ о҅сѫди· и҅ како не-
   σε, καὶ ποῦ τὸν πικρὸν κατεδίκασε δράκοντα, καὶ πῶς τὰ ἀ-
4. побѣдимꙑѧ побѣдꙑ постави· кде же съмрꙿ-
   ήττητα ἔστησε τρόπαια, ποῦ δὲ τὸν θάνατ-
5. ть҆ о̑умрьтви· и҅ како и҅стьлѣниѥ и҅сть҆ли· и҅
   ον ἐθανάτωσε, καὶ πῶς τὴν φθορὰν κατέφθειρε καὶ
6. чловѣка въ прь҆вꙑи постави· владꙑчь҆скъи҆
   τὸν ἄνθρωπον εἰς τὸ ἀρχαῖον κατέστησεν ἀξίω-
7. санъ· о҅тъметаѧи о̑убо вьчера· владꙑчь҆скъи҆
   μα. Ὁ χθὲς τοίνυν δεσποτικῶς τοὺς
8. л҄егео҅нъ· а҅гг҄елъ глагол҄ꙙ петрови· ꙗ҅ко могѫ
   λεγεῶνας τῶν ἀγγέλων παραιτούμενος, καὶ λέγων τῷ Πέτρῳ ὅτι "δύναμαι
9. нꙑнꙗ прѣдъ собоѭ̑· поставити бол҄е нежели
   ἄρτι παραστῆσαι πλείους ἢ
10. дꙿва на десꙙте легео҅нъ а҅гг҄елъ· дь҆несь҆ же бог^о-
    δώδεκα λεγεῶνας ἀγγέλων", σήμερον θεο-
11. лѣпь҆но· въкоупѣ же и҅ храбъръскꙑ и҅ владꙑчꙿ-
    πρεπῶς ὁμοῦ τε καὶ πολεμικῶς καὶ δεσποτικ-
12. скꙑ· съходитъ на а҅да и҅ на сь҆мрь҆ть҆· и҅ на мѫ-
    ῶς κάτεισι κάτω τοῦ Ἅιδοῦ καὶ θανάτου καὶ κατὰ τυρ-
13. чителꙗ съмрьтиѭ̑ съмрь҆ти· Бесь҆мрь҆тънꙑ-
    άννον τοῦ θανάτου διὰ θανάτου τὰς ἀθανάτ-
14. ѧ· беꙁпль҆тънꙑи҅хъ вои҅нъ· и҅ чиновъ неви-
    ους τῶν ἀσωμάτων στρατευμάτων καὶ ταγμάτων ἀοράτ-
15. димꙑи҆хъ· не богови не тъкмо лег҄ео҅нꙑ· нъ
    ων οὐ δώδεκα τίνας λεγεῶνας, ἀλλὰ
16. тъмꙑ тъмами и҅ тꙑсѫштꙙ тꙑсѫштами·
    μυρίας μυριάδας καὶ χιλίας χιλιάδας
17. и҅мꙑ а҅гг҄елъ и҅ а҅рханг҄елъ· властии҆ владꙑчь҆-
    ἔχων ἀγγέλων, ἀρχαγγέλων, ἐξουσιῶν,
18. ствии҆· господьствии҆ силъ и҅ прѣстолъ· ше-
    (...) θρόνων ἑξαπ-
19. стокрилать҆ць҆ многоо҅читꙑи҅хъ· небесъскꙑ-
    τερύγων ... πολυομμάτων οὐρανίων
20. хъ чиновъ проводꙙштꙙѧ҆· ҅ꙗко своѥго господа
    ταγμάτων, ἅτε δὴ ἅτε ὡς οἰκεῖον δεσπότην
21. и҅ цѣсара· и҅ даръ приносꙙштꙙ· и҅ поѭ̑штⱕ҅ х꙯са·
    καὶ βασιλέα προπεμπούσας καὶ δορυφορούσας καὶ ὑμνούσας Χριστόν·
22. не пособиѧ въ брани творꙙштꙙ· не достои҅нъ·
    οὺ συμμάχους ...
23. о̑убо се ѥ҅стъ богоу· коѥ҅го бо и҅ пособиꙗ трѣбоу-
    ποίας γὰρ καὶ συμμαχίας ὁ παντοδύναμος ἐπιδέε-
24. ѥ҅тъ х꙯с· нъ по длъгоу и҅ по чь҆сти· съ любь҆вию ѭ̑
    ται Χριστός; ἀλλ' ὀφειλούσας ὁμοῦ καὶ φιλούσας τῷ
25. присно своѥ҅моу г꙯и· въи҅нѫ прѣстоꙗ҅ти богови·
    ἑαυτῶν ἀεὶ παρίστασθαι δεσπότῃ τῷ θεῷ,
26. полоучиви е҅тери о҅рѫжь҆ници· такожде и҅ копи-
    φερέγγυοί τίνες δορυφόροι, ὁπλῖται ...
27. и҅ници· скори господь҆стѣи брани· помаани-
    τῆς ... ὀξεῖς δεσποτικῆς σκηπτουχίας νεύματι
28. ю тъкмо· подвиꙁании божиѧ скоротꙑ· дроугꙿ
    μόνῳ σπουδῇ τῷ θείῳ τάχει ἀλλήλ-
29. дроуга вараѭ̑ште въкоупѣ· вь҆ дѣло съконь҆-
    ας προφθανούσας, ὁμοῦ εἰς ἔργον ἀγούσ-
30. чаваѭ̑штꙙ· повелѣнии҅мъ дѣтѣли и҆· п^обѣд^оѭ̑·
    ας τῇ κελεύσει τὴν πρᾶξιν, καὶ τῇ νίκῃ

---

Epiphanius Constantiens· In divini corporis sepulturam homilia