<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 223r >

1. и҅ трѫсъ бꙑстъ· да въспрꙙнѫтъ и҅ подвигнѫтъ
   καὶ σεισμὸς ἐγένετο, ἵνα διαναστῶσι καὶ ἀφυπνισθῶσι
2. сꙙ· пришлꙑ бо бѣшꙙ ꙗ҅коже масло вь҆лиꙗ҅ти· и҅ въ
   Καὶ γὰρ ἦσαν παραγενόμεναι, ὥστε ἔλαιον βαλεῖν, καὶ ἐν
3. ношти то бꙑстъ· и҅ подоба бѣ нѣкоторꙑи҅мъ и҅
   νυκτὶ ταῦτα ἐγίνετο, καὶ εἰκὸς ἦν τινας καὶ
4. о̑усънѫти· и҅ чꙿсо ради и҅ почто рече· не бои҅те вꙑ
   ἀποκαθευδῆσαι. Καὶ τίνος ἕνεκεν καὶ διατί φησι· Μὴ φοβεῖσθε ὑμεῖς;
5. сꙙ· прѣжде ѧ гонажаѥ҅тъ боꙗ҅ꙁни· ти тъгда гла-
   Πρότερον αὐτὰς ἀπαλλάττει τοῦ δέους, καὶ τότε διαλέ-
6. гол҄етъ о҅ въскрь҆сении҆· и҅ ѥ҅же вꙑ многѫ кажѫш^тѫ
   γεται περὶ τῆς ἀναστάσεως. Καὶ τὸ Ὑμεῖς δὲ πολλὴν ἐνδεικνυμένου
7. чь҆сть҆ ѥ҅стъ· и҅ кажѫштоу ꙗ҅ко сетънаꙗ҆ о҅жидаѭ̑-
   τὴν τιμήν ἐστι, καὶ δεικνύντος, ὅτι τὰ ἔσχατα
8. тъ дръꙁнѫвъшии҅хъ ѥ҅же дръꙁнѫшꙙ сътворити·
   μένει τοὺς τετολμηκότας, ἅπερ ἐτόλμησαν,
9. а҅ште сꙙ не покаѭ̑тъ· не бо ѥ҅стъ вамъ рече боꙗ҅ти
   ἂν μὴ μετανοήσωσιν. Οὐ γὰρ ὑμῶν ἐστι τὸ δεδοικέναι, φησίν,
10. сꙙ· нъ о҅нѣмъ распь҆нъшии҅мъ· о҅тънь҆мъ о̑убо и҅-
    ἀλλ' ἐκείνων τῶν σταυρωσάντων Ἀπαλλάξας τοίνυν αὐ-
11. мъ боꙗ҅ꙁнь҆· и҅ словесꙑ и҅ лицемъ· не бо нъ о҅браꙁъ
    τὰς τοῦ φόβου, καὶ διὰ τῶν ῥημάτων καὶ διὰ τῆς ὄψεως (καὶ γὰρ τὸ σχῆμα
12. свѣть҅лъ покаꙁа· благовѣштени-ꙗ҅-же сица не-
    φαιδρὸν ἔδειξεν, ἅτε εὐαγγέλια τοιαῦτα φέ-
13. сꙑ приведе глагол҄ꙙ· вѣдѣ ꙗ҅ко їс꙯а распꙙтааго
    ρων), ἐπήγαγε λέγων· Οἶδα ὅτι Ἰησοῦν τὸν ἐσταυρωμένον
14. и҅штете· и҅ не срамь҆ꙗ҅ѥ҅тъ сꙙ распꙙта наричꙙ· се
    ζητεῖτε. Καὶ οὐκ ἐπαισχύνεται ἐσταυρωμένον καλῶν· τοῦτο
15. бо начꙙло благꙑнꙗмъ въста· о҅тъкѫдоу ꙗ҅ко-
    γὰρ τὸ κεφάλαιον τῶν ἀγαθῶν. Ἡγέρθη. Πόθεν δῆλον; Κα-
16. же рече· а҅ште и҅ мнѣ не вѣроуѥ҅та· то того слове-
    θὼς εἶπεν. Ὥστε κἂν ἐμοί, φησί, διαπιστῆτε, τῶν ἐκείνου
17. са помѣнѣта· да и҅ мнѣ не не вѣроуѥ҅тѣ· таче
    μνήσθητε ῥημάτων, καὶ οὐδὲ ἐμοὶ διαπιστήσετε. Εἶτα
18. и҅ и҅но о̑укаꙁа҅ниѥ· Грꙙдѣте видите мѣсто· и҅-
    καὶ ἄλλη ἀπόδειξις. Δεῦτε καὶ ἴδετε τὸν τόπον, ὅ-
19. жде лежа· того ради въꙁꙙ камꙑ· ꙗ҅коже и҅ о҅тъ се-
    που ἔκείτο. Διὰ τοῦτο ἐπῆρε τὸν λίθον, ὥστε καὶ ἐντεῦ-
20. го тѣма вь҆ꙁꙙти о̑укаꙁъ· и рь҆цѣта о̑ученикомъ
    θεν αὐτὰς λαβεῖν τὴν ἀπόδειξιν. Καὶ εἴπατε τοῖς μαθηταῖς,
21. ꙗ҅ко о̑уꙁь҆рите и въ галилеи҆· и҅ и҅нѣмъ благовѣ-
    ὅτι ὄψεσθε αὐτόν εἰς τὴν Γαλιλαίαν. Καὶ ἑτέροις εὐαγγελί-
22. стити строи҅тъ· ѥ҅же и҅ма паче творꙗше вѣрова-
    ζεσθαι παρασκευάζει, ὁ μάλιστα αὐτὰς ἐποίει πιστεῦ-
23. ти· и҅ добрѣ въ галилеи гонѣажаѧ дѣлъ и҅ бѣдъ·
    σαι Καὶ καλῶς Εἰς τὴν Γαλιλαίαν, ἀπαλλάττων πραγμάτων καὶ κινδύνων,
24. ꙗ҅коже не страхоу сътѫжати вѣрѣ· и҅ їꙁидоста и҅-
    ὥστε μὴ τὸν φόβον διενοχλεῖν τῇ πίστει. Καὶ ἐξήλθον ἐκ
25. ꙁ гроба съ страхомъ и҅ радостиѭ̑· почто· о̑учꙙсть҆-
    τοῦ μνημείου μετὰ φόβου καὶ χαρᾶς. Τί δήποτε; Ἔκπληκ-
26. но о҅рѫдиѥ видѣшꙙ и҅ прѣславь҆но· гробъ тъ-
    τον πρᾶγμα εἶδον καὶ παράδοξον, τάφον κε-
27. штъ· и҅жде прѣжде положена видѣшꙙ· тѣмꙿ-
    νόν, ἔνθα πρῶτον τεθέντα εἶδον. Διὸ
28. же и҅ веде и҆ на видѣниѥ· да о҅боѥ҅моу бѫдета
    καὶ ἤγαγεν αὐτὰς εἰς θεωρίαν, ἵνα ἀμφοτέρων γένωνται
29. сьвѣдѣтелꙗ· и҅ гробоу и҅ въскръсению̑· не бо
    μάρτυρες, καὶ τοῦ τάφου καὶ τῆς ἀναστάσεως. Καὶ
30. нъ помꙑшлꙗа҅хѫ ꙗ҅ко никтоже ѥ҅го нѣ вь҆ꙁꙙлъ·
    γὰρ ἐνενόουν, ὅτι οὐδεὶς αὐτὸν ἦρε,

Iohannes Chrysostomus· In Matthaeum homilia 89 (Matth· 27, 62-64)