<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 222r >

1. шааго насꙑтили сꙙ намановениꙗ· толика
   στάντος ῥοπῆς ἀπέλαυσαν; Τοιαῦτα
2. ꙁнамениꙗ бꙑшꙙ· и҅ толика чоудеса· и҅ ничъ-
   σημεῖα γέγονε καὶ τοσαῦτα, καὶ οὐ-
3. соже сꙙ о҅ть҆ тѣхъ о̑устꙑдѣшꙙ жидове· нъ
   δὲν τούτων ἠδέσθησαν Ἰουδαῖοι, ἀλλὰ
4. распꙙшꙙ сътворь҆шаа҅го· а҅ тѣмь ли хотѣа҅-
   ἐσταύρωσαν τὸν πεποιηκότα· καὶ τούτοις ἔμελ-
5. хѫ простѣ бесѣдоуѭ̑штемъ вѣровати о҅ вь҆-
   λον ἁπλῶς λέγουσι πείθεσθαι περὶ ἀνα-
6. стани· нѣстъ то тако нѣстъ· нъ въскръсъ-
   στάσεως; Οὐκ ἔστι ταῦτα, οὐκ ἔστιν ἀλλ' ἡ τοῦ ἀναστάν-
7. шаа҅го сила то сътвори· съмотри же ми ꙁъло-
   τος ἰσχὺς ταῦτα εἰργάσατο. Σκόπει δέ μοι τὴν κακουρ-
8. дѣи҅ство и҅хъ рѫжь҆ноѥ҆· помꙙнѫхомъ рѣшꙙ
   γίαν αὐτῶν τὴν καταγέλαστον. Ἐμνήσθημεν, φησίν,
9. ꙗ҅ко глагола ль҆сть҆цъ о҅нъ ѥ҅ште живъ сꙑ· по
   ὅτι, εἶπεν ὁ πλάνος ἐκεῖνος ἔτι ζῶν· Μετὰ
10. трехъ дь҆нехъ въстанѫ· да а҅ште ль҆сть҆цъ
    τρεῖς ἡμέρας ἐγείρομαι.” Καὶ εἰ πλάνος
11. бѣ и҅ лъжеѭ̑ прѣлиштаа҅ше· что сꙙ бои҅те и҅
    ἦν, καὶ ψευδῆ ἐκόμπαζε, τί δεδοίκατε καὶ
12. риштете· и҅ толико спѣшениѥ творите· бо-
    περιτρέχετε, καὶ τοσαύτῃ κέχρησθε σπουδῇ; „Δεδοί-
13. и҅мъ сꙙ рѣшꙙ· ѥ҅да како о̑украдѫтꙑ и о̑уче-
    καμεν, φησί, μήποτε κλέψωσιν αὐτὸν οἱ μαθη-
14. ници ѥ҅го· и҅ прѣль҆стꙙтъ многꙑѧ· и҅ тоже ꙗ҅-
    ταί, καὶ ἀπατήσωσι τοὺς πολλούς.” Καίτοιγε ἀπ-
15. ви сꙙ не и҅мꙑ съпроста слова· нъ о҅баче ꙁълъ
    εδείχθη τοῦτο οὐκ ἔχον λόγον καθόλου. Ἀλλ' ὅμως ἡ κακία
16. любопь҆рива бꙑваѥ҅тъ и҅ бе стоуда· и҅ бесловъ-
    φιλόνεικον καὶ ἀναιδές, καὶ τοῖς ἀλογί-
17. нꙑи҅ми начинаѥ҅тъ· и҅ до третиꙗ҅го дь҆не по-
    στοις ἐπιχειρεῖ. Καὶ μέχρι τριῶν ἡμερῶν κε-
18. велѣшꙙ о̑утврь҆дити· а҅кꙑ о҅ о̑уставѣхъ бо-
    λεύουσιν ἀσφαλισθῆναι, ὡς ὑπὲρ δογμάτων μα-
19. рѫште сꙙ· и҅ хотꙙште покаꙁати· и҅ прѣдъ
    χόμενοι, καὶ βουλόμενοι δεῖξαι καὶ πρὸ
20. симъ ль҆сть҆ца сѫшта· и҅ до гроба ꙁъль продлъ-
    τούτου πλάνον ὄντα, καὶ μέχρι τοῦ τάφου τὴν κακίαν ἐκτεί-
21. жаѭ̑тъ· того дѣлꙗ скорѣѥ҆ въста· да не ре-
    νουσι. Διὰ τοῦτο τάχιον ἀνέστη, ἵνα μὴ λέ-
22. кѫтъ сълъга и҅ о̑украденъ бꙑстъ· се бо грѣ-
    γωσιν, ὅτι ἐψεύσατο, καὶ ἐκλάπη. Τοῦτο μὲν γὰρ ἔγ-
23. ха не и҅мѫтъ ѥ҅же скорѣѥ҆ въстати· а҅ ѥ҅же по-
    κλημα οὐκ εἶχε, τὸ θᾶττον ἀναστῆναι· τὸ δὲ βρά-
24. ꙁдѣѥ ꙁаꙁора бꙑ пль҆но бꙑло· не бо нъ а҅шти
    διον, ὑποψίας ἔγεμε. Καὶ γὰρ εἰ
25. не тъгда въсталъ сѣдꙙштемъ тѣмь тоу
    μὴ τότε ἀνέστη, καθημένων αὐτῶν αὐτόθι
26. и стрѣгѫштемъ· нъ о҅тъшъдъшемъ по трь҆-
    καὶ φυλαττόντων, ἀλλ' ἀναχωρησάντων μετὰ τὴν τρί-
27. хъ дьнехъ· и҅мѣли бꙑшꙙ что о҅тъвѣшта-
    την ἡμέραν εἶχόν τι λέγειν
28. вати и҅ глаголати· а҅ште и҅ нераꙁоумь҆нѣ· то-
    καὶ ἀντιλέγειν, εἰ καὶ ἀνοήτως. Διὰ
29. го ра҅ди вари· лѣпо бо бѣа҅ше сѣдꙙштемъ и҅мъ·
    τοῦτο τοίνυν προέφθασεν. Ἔδει γὰρ παρακαθημένων αὐτῶν
30. и҅ стрѣгѫштемъ бꙑти въстанию̑· да и҅ въ
    καὶ φυλαττόντων, γενέσθαι τὴν ἀνάστασιν. Οὐκοῦν καὶ εἴσω

Iohannes Chrysostomus· In Matthaeum homilia 89 (Matth· 27, 62-64)