<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 219v >

1. на десꙙте часоу пришъдъшии҅мъ· то жде
   δεκάτην ὥραν ἐλθοῦσιν ... τὸ αὐτὸ
2. давъ динарио҅нъ· а҅минъ а҅минъ глагол҄ѫ
   δοὺς δηνάριον· Ἀμήν, ἀμὴν λέγω
3. ти· прии҅ми и҅ тꙑ а҅минъ ѡ̑ раꙁбои҅ниче·
   σοι (λάβε και σὺ τὸ ἀμήν, ὦ ληστά,
4. и҅же дьнь҆сь раꙁбои҅никъ· дь҆несь҆ сꙑнъ· дь҆-
   ὁ σήμερον λῃπτής), σήμερον υἱός, σή-
5. несь҆ съ мноѭ̑ бѫдеши въ породѣ· а҅ꙁъ тꙙ и҅ꙁгъ-
   μερον μετ' ἐμοῦ ἕσῃ ἐν τῷ παραδείσῳ. Ἐγώ σε ἐκβα-
6. навꙑи҆ въвождѫ· и҅же породънꙑѧ҆ двь҆ри ꙁа-
   λών, εἰσάγω, ὁ τὰς θύρας τοῦ παραδείσου κλεί-
7. творивъ· и҅же копь҆ѥ҅мъ пламѣнꙑи҅мъ о҅стѣ-
   σας, ὁ ῥομφαίᾳ πυρίνῃ τειχί-
8. нивъ· а҅ште бо а҅ꙁъ да не вь҆ведѫ· прѣбѫдѫтъ
   σας ἂν γὰρ ἐγὼ μὴ εἰσάγω, μένουσιν
9. двь҆ри ꙁатворенꙑ· грꙙди ѡ̑ раꙁбои҅ниче диꙗ҅-
   αἱ θύραι κεκλεισμέναι. Δεῦρο, ὦ λῃστά, τὸν διά-
10. вола раꙁбивъ· и҅ надъ тѣмь҆ вѣнь҆чанъ· чловѣ-
    βολον ληστεύσας, καὶ κατ' αὐτοῦ στεφανωθεὶς ἄνθρω-
11. ка видѣвъ и҅ богоу сꙙ поклонивъ· о҅рѫжиѥ прѣ-
    πον ἰδών, καὶ Θεόν προσκυνήσας, τὰ μὲν πά-
12. ждьн҄еѥ повръгъ· вѣрноѥ҅ же прии҅мъ· сим же си-
    λαι ῥίψας ὅπλα, τὰ δὲ τῆς πίστεως ἀναλαβών. Τούτων δὲ οὕ-
13. це и҅мѫштемъ· и҅ всѣмъ свѣтимомъ· о҅тъ въ-
    τως ἐχόντων, καὶ πάντων ἁγιαζομένων, ἐκ μὲν αἰ-
14. ꙁдоуха о̑убо сль҆нь҆це· о҅тъ садовъ же дрѣво· о҅тъ
    θέρος, ἥλιος, ἐκ δὲ φυτῶν, ξύλον, ἐκ
15. жидовъ же ꙁлъчь҆· о҅тъ тъкании҅ же риꙁа нера-
    δὲ ζώων, χολή, ἐκ δὲ ὑφασμάτων, χιτῶν ἀδιάῤ-
16. ꙁдь҆ранаа· о҅тъ морѣ же баръгъ о҅деждънꙑи҆· о҅тъ
    ῥηκτος, ἐκ δὲ θαλάσσης πορφύρα στολῆς, ἐκ
17. роудъ же и҅ желѣꙁнии· лѫшта же и҅ гвоꙁдии҆· и
    δὲ μετάλλων καὶ σιδήρου, λόγχη καὶ ἥλοι, καὶ
18. блиꙁнь҆чьнꙑи҅ма и҅сточь҆никома· крьви и҅ водѣ
    διδύμων πηγῶν, αἵματος καὶ ὕδατος
19. и҅ꙁлиꙗ҅нома· съпасъ своѥ творѣꙗ҅ше· о҅тче о҅стави
    προχυθέντος, ὁ Σωτὴρ τὸ ἑαυτοῦ ἐποίει· Πάτερ, ἄφες
20. и҅мъ грѣхъ· которꙑи҅мъ о҅стави· е҅линомъ ли
    αὐτοῖς τὴν ἁμαρτίαν. Τίσιν ἄφες; Ἕλλησιν,
21. жидовомъ ли· странънꙑи҅мъ ли· и҅ноплемень҆-
    Ἰουδαίοις, ξένοις, βαρβά-
22. никомь҆ ли· вь҆сѣмъ просто· ѥ҅дноѭ̑ бо рече· и҅ прі-
    ροις, πᾶσιν ἁπλῶς· ἅπαξ γὰρ εἶπε, καὶ ἀ-
23. сно дѣло творитъ сꙙ· дѣ^ї ли о҅ рать҆ницѣхъ ѥ҅динѣ-
    εὶ τὸ ἔργον τελεῖται. Μὴ γὰρ ἐπὶ τῶν πολεμίων μό-
24. хъ рече о҅стави· по вь҆са лѣта глагол҄етъ· и҅ при-
    νον· Ἄφες, εἶπε καθ' ἕκαστον ἔτος λέγει, καὶ ἀ-
25. сно глагол҄етъ· и҅ хотꙙи҅ приѥ҅мь҆ѥ҅тъ· сьнидо-
    εὶ λέγει, καὶ ὁ βουλόμενος λαμβάνει. Συνῆλ-
26. шꙙ сꙙ вь҆си въ претории пилатовъ· чꙿто глагол҄ѫ-
    θον πάντες ἐπὶ τὸ πραιτώριον Πιλάτου· τί λέγον-
27. ште· вѣмꙑ ꙗ҅ко ль҆сть҆ць҆ о҅нъ рече ѥ҅ште живъ
    τες; Οἴδαμεν ὅτι ὁ πλάνος ἐκεῖνος εἶπεν ἔτι ζῶν
28. сꙑ· ꙗ҅ко по трехъ дьнехъ въстанѫ· ꙁѣло ли вѣси·
    ὅτι· Μετὰ τρεῖς ἡμέρας ἐγείρομαι. Ὅλως οἶδας;
29. ꙁѣло ли помниши ꙗ҅ко вь҆станетъ· о̑утврь҆жда-
    ὅλως μέμνησαι ὅτι ἐγήγερται; Ἀσφαλί-
30. ѥтъ гробъ· мнѣ бо о̑утврьждаѥ҅ши· блюди
    ζου τὸν τάφον· ἐμοὶ γὰρ ἀσφαλίζῃ· φρούρησον

Iohannes Chrysostomus· In sancta et magna Parasceve homilia