<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 219r >

1. рьци ꙗ҅вь҆ѥ҅нѣ· и҅штемоѥ· а҅кꙑ о҅вь҆чꙙ на ꙁа-
   εἰπὲ σαφέστερον τὸ ζητούμενον. Ὡς πρόβατον ἐπὶ σφα-
2. колень҆ѥ веденъ бꙑстъ· и҅ а҅кꙑ а҅гнь҆ць҆· бла-
   γὴν ἤχθη, καὶ ὡς ἀμνός. Χρη-
3. го о҅вь҆чꙙ ꙁъломъ сокачиꙗ҅мъ о҅тъдано ꙁа-
   στὸν πρόβατον κακοῖς μαγείροις ἐκδοθέν· εἰ σφάτ-
4. калаѥ҅тъ сꙙ· ѡ̑ жидове о҅вь҆цꙙ не стриꙁѣте·
   τετε, ὦ Ἰουδαῖοι τὸ πρόβατον, μὴ κείρετε·
5. а҅ште ли стрижете· поштꙙдите о҅вь҆цꙙ· бла-
   εἰ δὲ κείρετε, φείσασθε προβάτου χρη-
6. гъ плодъ приносꙙштоу· ведоми же бѣа҅-
   στὰ καρποφοροῦντος. Ἤγοντο δὲ
7. хѫ и҅ и҅ни сь҆ н҄имъ· ꙁълодѣа дьва· приходи-
   καὶ ἄλλοι μετ' αὐτοῦ κακοῦργοι δύο. Περιή-
8. тъ бо намъ слово· къ десꙙтоуо̑умоу часоу дь҆-
   κει γὰρ ἡμῖν ὁ λόγος εἰς τὴν ἑνδεκάτην ὥραν τῆς ἡμέ-
9. ни· Да никтоже своѥѧ жиꙁни о҅сѫждаѥ҅тъ·
   ρας, ἵνα μηδεὶς τὴν ἑαυτοῦ ζωὴν ἀπαγορεύσῃ
10. и҅ хотѣхъ о̑убо прѣстѫпити повѣсть҆· пон҄е-
    Καὶ ἐβουλόμην μὲν ὑπερβῆναι τὴν ἱστορίαν, διὰ
11. же многашди ѭ̑ повѣдовахъ вамъ· виждѫ
    τὸ πολλάκις αὐτὴν ὑμῖν εἰρῆσθαι, ὁρῶ
12. же раꙁбои҅ника присно мꙙ ноудꙙшта· и҅ нѣ
    δὲ λῃστὴν ἀεί με βιαζόμενον. Καὶ οὐ
13. чоудо· не бо нъ и҅ породънꙑѧ двь҆ри приноу-
    μέγα καὶ γὰρ καὶ παραδείσου θύρας ἐβιάσα-
14. ди· хꙑтро о҅тъ насъ съпасъ прѣвративъ·
    το, τὴν τέχνην εἰς σωτηρίαν μεταβάλων.
15. стоꙗ҅ше на крь҆стѣ а҅гнь҆ць҆· и҅ два вль҆ка· нъ
    Εἰστήκει ἐπὶ τοῦ σταυροῦ ἀμνός, καὶ δύο λύκοι· ἀλλ'
16. о҅вꙑ прѣбꙑ на ꙁеми нравомъ· о҅въ же о̑уже
    ὁ μὲν ἔμεινεν ἐπὶ τῆς γῆς γνώμῃ· ὁ δὲ ἤδη
17. прѣмѣнꙗаше сꙙ· помꙙни мꙙ глаголꙙ ѥ҅-
    μετεβάλλετο. Μνήσθητί μου, λέγων, ὅτ-
18. гда придеши въ цѣсарь҆ствии своѥ҅мъ· ѡ̑
    αν ἔλθῃς ἐν τῇ βασιλείᾳ σου. Ὤ
19. силꙑ и҅соусовꙑ раꙁбои҅никъ о̑уже пророкъ·
    τῆς δυνάμεως Ἰησοῦ! ὁ ληστὴς ἤδη προφήτης
20. о҅тъ кръста проповѣдаѧ҆· помꙙни мꙙ г꙯и
    ἀπὸ σταυροῦ κηρύσσων· Μνήσθητί μου, Κύριε,
21. ѥ҅гда придеши вь҆ цѣсарьствии твоѥ҅мъ
    ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ βασιλείᾳ σου.
22. чꙿто бо видиши цѣсарь҆скоѥ ѡ̑ раꙁбои҅ниче·
    Τί γὰρ ὁρᾷς βασιλέως, ὦ λῃστά;
23. ꙁао̑ушаниѥ҅ ли пль҆ваниѥ҅ ли· гвоꙁдиѧ҅ ли
    Ῥάπισμᾳ, ἔμπτυσμα, ἥλους
24. и҅ли дрѣво· и҅ жидовъскаа прѣтꙑканиꙗ·
    καὶ ξύλον, καὶ τὰ Ἰουδαίων σκώμματα,
25. и҅ о̑уже вои҅номъ лѫштѫ о҅бнажаѥ҅мѫ· нъ
    καὶ ἤδη τὴν λόχγην τῶν στρατιωτῶν γυμνουμένην. Ἀλλ'
26. виждѫ рече того а҅гг҄елꙑ о҅крь҆сть҆ стоѧштꙙ
    οὐχ ὁρῶ, φησί, τὰ φαινόμενα· ἀγγέλους περιεστώτας
27. виждѫ сль҆ньце бѣжꙙште· прѣвѣсѫ ра-
    ὁρῶ, ἥλιον φεύγοντα καταπέτασμα ῥη-
28. ꙁдираѥ҅мѫ· ꙁемьѭ̑ трепештѫштѫ· мръ-
    γνύμενον, τὴν γῆν τρέμουσαν, νε-
29. твь҆цꙙ о̑уже бѣжати поо̑учаѭ̑штемъ сꙙ·
    κροὺς ἤδη φεύγειν μελετῶντας·
30. їсоусъ вь҆сꙙ приѥ҅мь҆ѧ҆· и҅же и҅ къ ѥ҅диноуо̑умꙋ того ради
    Ἰησοῦς πάντας δεχόμενος, ὁ καὶ τοῖς περὶ τὴν ἑν-

---

Iohannes Chrysostomus· In sancta et magna Parasceve homilia