<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 217r >

1. а҅шти сь не бꙑлъ ꙁълодѣи҆· то не бꙑхомꙑ
   Εἰ μὴ ἦν οὗτος κακοποιός, οὐκ ἄν
2. ти ѥ҅го прѣдали· великъ дѣлъ о̑҄укаꙁъ·
   σοι παρεδώκαμεν αὐτόν. Μεγάλη πραγμάτων ἀπόδειξις,
3. беꙁъ о̑устава о҅ть҆вѣтъ· повѣждъ ꙁь҆ль· и҅
   ἀόριστος ἀπόφασις· εἰπὲ τὴν κακίαν, καὶ
4. не твори лѫкъ послоушникомъ· глагола
   μὴ περιπλάνα τὸν ἀκροατήν. Λέγει
5. и҅мъ пилатъ пои҅мѣте вꙑ и҆· и҅ по ꙁаконоу
   αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος· Λάβετε αὐτὸν ὑμεῖς, καὶ κατὰ τὸν νόμον
6. вашемоу сѫдите· доброраꙁоумивъ сѫдии҆
   ὑμῶν κρίνατε. Εὐγνώμων δικαστὴς
7. о҅тъложи тꙙжесть на жидовъскꙑ главꙑ·
   ἀπέθετο τὸ βάρος κατὰ τῆς τῶν Ἰουδαίων κεφαλῆς·
8. вꙑ пои҅мѣте ꙁь҆ли о҅бь҆шть҆ника· глагола-
   ὑμεῖς λάβετε τῆς κακίας κοινωνόν. Λέγου-
9. шꙙ ѥ҅моу жидове· намъ не достои҅нно ѥ҅стъ
   σιν αὐτῷ οἱ Ἰουδαῖοι· Ἡμῖν οὐκ ἔξεστιν
10. погоубити ни ѥ҅дного же· како о̑убо о̑уби-
    ἀνελεῖν οὐδένα. Πῶς οὖν ἀνείλε-
11. сте и҅саиѭ̑· како ꙁахариѭ̑· како коѥ҅гожд^о
    τε Ἡσαΐαν, πῶς Ζαχαρίαν, πῶς ἕκαστον
12. о҅тъ пророкъ· нь҆ нѣстъ намъ о̑убити· не по-
    τῶν προφητῶν; Ἀλλ' οὐκ ἔστιν ὑμῖν ἀνελεῖν, οὐ διὰ
13. н҄еже сьвѣтовати· нъ пон҄еже не мошти· о̑у-
    τὸ μὴ βούλεσθαι, ἀλλὰ διὰ τὸ μὴ δύνασθαι· ἤ-
14. же бо бѣахѫ такоѧ власти· роумꙑ о҅тънꙙ-
    δη γὰρ ἦσαν τῆς τοιαύτης ἐξουσίας παρὰ Ῥωμαίων ἀφῃρη-
15. ти раꙁараѥ҅тъ сꙙ о̑убо· ꙁаконъ оуже чрьнил^о-
    μένοι. Λέλυται τοίνυν ὁ νόμος ἤδη, ἐν μὲν μέλα-
16. мъ лежꙙ· дѣлꙑ же праꙁдь҆ноуѧ· раꙁори же
    νι κείμενος, ἐν δὲ πράγμασιν ἀργῶν· ἔλυσε δὲ
17. и҅ сьвꙙꙁанꙑи їс꙯· пилатъ же· а҅ꙁъ ни ѥ҅дноѧ
    αὐτὸν ὁ δεδεμένος Ἰησοῦς. Ὁ δὲ Πιλᾶτος· Ἐγὼ οὐδεμίαν
18. же винꙑ о҅брѣтаѭ̑ вь҆ н҄емь҆· не тꙑ тъчь҆ѭ̑
    αἰτίαν εὑρίσκω ἐν αὐτῷ. Οὐ σὺ μόνον,
19. ѡ̑ пилате· нъ ни жидове нъ ни слѣпии҆·
    ὦ Πιλᾶτε, ἀλλ' οὐδὲ Ἰουδαῖοι, ἀλλ' οὐδὲ τυφλά,
20. ни мрьтвии ни сльнце ни лоуна· ни о̑утва-
    ἀλλ' οὐδὲ νεκροί, οὐδὲ ἥλιος, οὐδὲ σελήνη, οὐδὲ ὁ κόσ-
21. рь҆· ни правь҆дь҆нии҆ вь҆си· пророци и҅ мѫче-
    μος, οὐδὲ οἱ δίκαιοι πάντες προφῆται καὶ μάρ-
22. ници· глагол҄ꙙ пророкъ· и҅же грѣха не сътв^о-
    τυρες, λέγων προφήτης· Ὃς ἁμαρτίαν οὐκ ἐποίη-
23. ри· ни о҅брѣте сꙙ ль҆сть҆ въ о̑устѣхъ ѥ҅го· вь҆си
    σεν, οὐδὲ εὑρέθη δόλος ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ. Πάντες
24. съ пилатомъ глагол҄ѫтъ· правь҆дънꙑи при-
    Πιλάτῳ συντρέχουσι δικαίαν φέ-
25. носꙙште нарокъ· ѥ҅дини же сѫпротивꙙтъ
    ροντες ψῆφον· μόνοι δὲ μάχονται
26. сꙙ жидове· кричемъ пь҆рꙙште сꙙ· и҅ плиште-
    Ἰουδαῖοι, κραυγῇ δικαζόμενοι, καὶ θορύ-
27. мъ хотꙙште и҅стинѫ посѣнити· и҅ їсаи҅їно
    βῳ τὴν ἀλήθειαν ἐπισκιάζειν φιλονεικοῦντες, καὶ τὸ τοῦ Ἡσαΐου
28. и҅ꙁвѣштаѭ̑ште· о҅жидахъ сътворити ви-
    βεβαιοῦντες· Ἔμεινα τοῦ ποιῆσαι στα-
29. но· сътвори же трь҆ниѥ҆· а҅ не правь҆дѫ· нъ кри-
    φυλήν, ἐποίησε δὲ ἀκάνθας, καὶ οὐ δικαιοσύνην, ἀλλὰ κραυ-
30. чъ поустошънъ· виноградъ жидовъскъ·
    γὴν κενώτεραν ἄμπελος Ἰουδαίων

Iohannes Chrysostomus· In sancta et magna Parasceve homilia