<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 216r >

1. сел҄енꙑѧ· колико вьсии и҅ колико градъ· ко-
   κουμένης, πόσαι κῶμαι, πόσαι πόλεις, πό-
2. лико мѣстъ· колико ѧ҅ꙁꙑкъ· колико о҅стро-
   σοι τόποι, πόσα ἔθνη, πόσαι νῆσοι,
3. въ· колико рѣкъ колико примориꙗ· колико
   πόσοι ποταμοί, πόσοι αἰγιαλοί, πόσα
4. родовъ и҅ странъ· и҅ їнострань҆никъ· ти вь҆си
   γένη καὶ φυλαί, καὶ βαρβάρων γλῶσσαι· οὗτοι πάντες
5. крь҆ста ради а҅лꙿчѫтъ· того силоѭ̑ врагꙑ ра-
   διὰ σταυρὸν ἀσιτοῦσι, τῇ ἐκείνου δυνάμει τὰ πάθη σταυ-
6. спь҆нъше· и҅ раꙁдроушаѥ҅тъ сꙙ ноштъ мно-
   ρώσαντες καὶ λύεται νὺξ πολ-
7. ꙁѣмъ· и҅ не раꙁдроушаа҅тъ сꙙ а҅лчь҆бънꙑи
   λοῖς, καὶ οὐ λύεται τῆς νηστείας
8. троудъ· и҅ нꙑнꙗ почто сь҆нидохомꙑ сꙙ вь҆си
   ὁ πόνος. Καὶ νῦν τί συνήλθομεν πάντες
9. слꙑшатъ нѣчто о҅ крь҆стѣ· и҅ напльнꙗѥ҅мꙑ
   ἀκοῦσαί τι περὶ σταυροῦ, καὶ πληροῦμεν
10. цръкве· и҅ дроугъ дроуга порѣѥ҆· потꙙште сꙙ
    ἐκκλησίαν, καὶ ἀλλήλους ὠθοῦμεν, ἱδροῦντες,
11. троуждаѭ̑ште сꙙ· прѣдъ сѫдиꙗ҅ми мно-
    πονοῦντες, ἐπὶ μὲν δικαστῶν πολ-
12. гашꙿди· прѣдъстолиꙗ съподобь҆ꙗ҆ѥ҅ми· прѣ-
    λάκις προεδρίας ἀξιούμενοι, ἐ-
13. дъ їсоусомъ же сладь҆цѣ стоѧ҅ште· пон҄еже їс꙯ сто-
    πὶ δὲ Ἰησοῦ ἡδέως ἑστῶτες; Ὅτι καὶ Ἰησοῦς ἔ-
14. ꙗ҆ насъ ради· да ставитъ ꙁълоу течениꙗ· чꙿто
    στη δι' ἡμᾶς, ἵνα στήσῃ κακίας ῥεύματα. Τί
15. о̑убо сътвори сꙙ дь҆несь҆· да не просто бо насъ
    οὖν ἐπράχθη σήμερον; μὴ γὰρ ἁπλῶς ἡμᾶς
16. прѣтекѫтъ· дьни сего чоудеса· мѣсꙙчꙿно
    παραδράμῃ τῆς ἡμέρας ταύτης τὰ θαύματα. Φέγγος
17. о̑убо бѣа҅ше· и҅ само то къ о̑утроу· и҅ веденъ
    ἦν λοιπόν, καὶ αὐτὸ τὸ περίορθρον, καὶ εἰσάγε-
18. бꙑстъ съвꙙꙁанъ рѫкама· въ преторъ пила-
    ται δεδεμένος, τὰς χεῖρας εἰς τὸ πραιτώριον Πιλά-
19. товъ· рѫ-цѣ-и҅ слѣпꙑи҅хъ цѣльбь҆нѣи· хромꙑ-
    τοῦ. Χεῖρας ποίας; Τυφλῶν ἰατικάς, χω-
20. и҅хъ врачъбь҆нѣи҆· и҅ прь҆сти ѫ҅ꙁами сътврь-
    λῶν θεραπευτικάς. Καὶ δάκτυλοι δεσμοῖς ἐνη-
21. ждени бѣа҅хѫ· вѣжди съꙁъдавъшии҆· и҅ цѣ-
    λοῦντο βλέφαρα πλάσαντες, καὶ ὁ θερα-
22. л҄ител҄ь ѥ҅стъствънъї дръжимъ бѣа҅ше· не конꙿ-
    πευτὴς τῆς φύσεως κατείχετο μὴ τὸ οἰκεῖον πλη-
23. чати своѥго хꙑтрость҆нааго дѣла· то ли госпо-
    ρώσαι τῆς τέχνης ἔργον. Ταῦτα Κυρί-
24. деви о҅тъдаѥ҅те· сьвꙙꙁанъ бꙑстъ· вꙙжꙙи҆ въ
    ῳ ἀνταποδίδοτε. Ἐδέθη ὁ δεσμεύων ἐν
25. о҅блацѣхъ водъ· и҅ рѣшꙙи сь҆пꙙтꙑѧ мѫжь҆-
    νεφέλαις ὕδατα, ὁ λύων πεπεδημένους ἐν ἀν-
26. ствомъ· и҅же плѣнꙿникомъ о҅ставь҆ѥ҅ниѥ даѧ
    δρείᾳ, ὁ αἰχμαλώτοις ἄφεσιν χαριζόμενος·
27. сь҆вꙙꙁанъ бꙑстъ и҅же лаꙁара раꙁдрѣши· о҅тъ
    ἐδέθη ὁ Λάζαρον λύσας τῶν
28. ѫ҅ꙁъ сьмрьтьнꙑи҅хъ· веденъ бꙑстъ вь҆ ть҆-
    τοῦ θανάτου δεσμῶν· ἤχθη εἰς τὸ πραι-
29. мницѫ· и҅же несь҆вѣдънꙑи҅ми а҅гг҄елꙑ о҅рѫ-
    τώριον ὁ μυρίοις ἀγγέλοις δορυ-
30. женось҆ствоуѥ҅мъ· и҅же небо прѣстолъ и҅мꙑ·
    φορούμενος ὁ τὸν οὐρανὸν θρόνον ἔχων·

Iohannes Chrysostomus· In sancta et magna Parasceve homilia