<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 210r >

1. бра Что глагол҄еши пѣсни ли господь҆нꙙ не поѥ҅-
   Τί λέγεις; τὴν ᾠδὴν Κυρίου οὐκ ᾄ-
2. ши· на ꙁеми штоуждеи҆· а҅ ли пасхѫ госпо-
   δεις ἐπὶ γῆς ἀλλοτρίας, καὶ τὸ Πάσχα Κυ-
3. дь҆нѫ твориши на ꙁеми штоуждеи҆· ви-
   ρίου ἐπιτελεῖς ἐπὶ γῆς ἀλλοτρίας; Εἶ-
4. дѣ ли ѫ҅родь҆ство видѣ ли беꙁакониѥ· ѥ҅-
   δες τὴν ἀγνωμοσύνην· εἶδες τὴν παρανομίαν; Ὅ-
5. гда рати бѣшꙙ ноуждѫ творꙙштеѥ҅· ни пѣ-
   τε πολέμιοι ἦσαν οἱ καταναγκάζοντες, οὐδὲ ψαλ-
6. сни можаа҅хѫ сь҆пѣти на ꙁеми штоуждеи҆·
   μὸν εἰπεῖν ἐτόλμων ἐπὶ γῆς ἀλλοτρίας·
7. нꙑнꙗ же о҅ себѣ никогоже ноудꙙшта· ни
   νῦν δὲ ἀφ' ἑαυτῶν μηδενὸς ἀναγκάζοντος μηδὲ
8. бѣдꙑ творꙙшта· рать҆ творꙙтъ на б꙯а· ви-
   βιαζομένου, πόλεμον εἰσάγουσι πρὸς τὸν Θεόν. Ὁ-
9. диши ли како нечь҆сть о҅прѣснь҆чь҆скаꙗ·
   ρᾷς πῶς ἀκάθαρτα τὰ ἄζυμα;
10. како беꙁаконенъ праꙁдьникъ· како пасха
    πῶς παράνομος ἡ ἑορτή; πῶς Πάσχα
11. нѣстъ жидовъска· Бѣ пасха жидовъска
    οὐκ ἔστιν Ἰουδαϊκόν. Ἦν Πάσχα Ἰουδαϊκόν
12. и҅нъгда· нъ раꙁори сꙙ нꙑнꙗ· и҅ приде па-
    ποτε, ἀλλ' ἐλύθη νῦν, καὶ ἐπῆλθε τὸ Πά-
13. сха доуховънаꙗ ѭ̑же прѣда тъгда· ꙗ҅дѫ-
    σχα τὸ πνευματικόν, ὁ παρεδίδου τότε. Ἐσθιόν-
14. штемъ бо и҅мъ рече и҅ пиѭ̑штемъ· въꙁь-
    των γὰρ αὐτῶν καὶ πινόντων, φησί, λα-
15. мъ хлѣбъ прѣломи и҅ рече· се ѥ҅стъ пльть҆
    βὼν ἄρτον, ἔκλασε καὶ εἶπε· Τοῦτό ἐστι τὸ σῶμά
16. моꙗ ꙁа вꙑ прѣламаѥ҅ма· вѣдꙙтъ сꙙ на-
    μου τὸ ὑπὲρ ὑμῶν κλώμενον ... Ἴσασιν οἱ με-
17. вꙑкъшиї глагол҄емоѥ· и҅ пакꙑ чашѫ гла-
    μυημένοι τὰ λεγόμενα. Καὶ πάλιν τὸ ποτήριον, λέ-
18. гол҄ꙙ се ѥ҅стъ крьвь҆ моꙗ· ꙗ҅же ꙁа многꙑ
    γων· Τοῦτό ἐστι τὸ αἷμά μου, τὸ ὑπὲρ πολλῶν
19. проливаѥ҅ма на о҅ставь҆ѥ҅ниѥ грѣхъ· и҅
    ἐκχυνόμενον εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν. Καὶ
20. приде и҅ю̑да се глагол҄ѫштоу хс꙯оу· си ѥ҅-
    παρῆν ὁ Ἰούδας, τοῦ Χριστοῦ ταῦτα λέγοντος. Τοῦτό ἐ-
21. стъ крь҆вь҆ ѡ̑ и҅ю̑до· ѭ̑же прода на трехъ
    στι τὸ αἷμα, Ἰοῦδα, ὅπερ ἐπώλησας τριά-
22. десꙙтехъ динарии҆· си ѥ҅стъ кръвь҆ ѥ҅ѧ҅-
    κοντα ἀργυρίων· τοῦτό ἐστι τὸ αἷμα,
23. же дѣл҄ьма тократь҆ стꙑдъкꙑѧ сь҆вѣтꙑ
    ὑπὲρ οὗ πρὸ μικροῦ τὰ ἀναιδῆ σύμφωνα
24. о҅нꙑ творааше· сь ѫ҅родь҆нꙑи҅ми фари-
    ἐποίου πρὸς τοὺς ἀγνώμονας Φαρι-
25. сеи҆· ѡ̑ веле х꙯сово чловѣколюбиѥ· ѡ̑ веле
    σαίους. Ὢ τῆς τοῦ Χριστοῦ φιλανθρωπίας! ὢ
26. и҅ю̑дино беꙁакониѥ҆· ѡ̑ веле вь҆ꙁбѣше-
    τῆς τοῦ Ίούδα παραπληξίας! ὢ τῆς μανί-
27. ниѥ҆· о҅въ бо прода ѧ на трехъ десꙙтехъ ди-
    ας! ὁ μὲν γὰρ ἐπώλησεν αὐτὸν τριάκοντα δη-
28. нарии҆· а҅ х꙯с и҅ по семъ не о҅тъвръже сꙙ· сиѭ̑
    ναρίων· ὁ Χριστὸς δὲ καὶ μετὰ τοῦτο οὐ παρῃτήσατο αὐτὸ
29. крьвь проданѫѭ̑ въ о҅тъпоуштениѥ грѣ-
    τὸ αἷμα τὸ πραθὲν εἰς ἄφεσιν ἁμαρ-
30. хомъ дати·   тъчь҆ѭ̑ а҅ бꙑ хотѣлъ· приде
    τιῶν δοῦναι ... εἴ γε ἠθέλησε. Καὶ γὰρ παρῆν
31. бо
    

Iohannes Chrysostomus· De proditione Iudae homilia