<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 208r >

1. каꙁаниѥ о̑успѣѥтъ· нъ ѥ҅гда тъштимъ
   παραίνεσις ἡμᾶς ὠφελεῖ· ὅταν δὲ σπουδάζωμεν,
2. сꙙ· и҅ сами о҅ себѣ подвижемъ сꙙ на добро·
   καὶ αὐτοὶ ἀφ' ἑαυτῶν διαναστῆναι δυνάμεθα.
3. и҅ сь҆ бо ѥ҅гда каꙁаа҅ше и о̑учител҄ь не слоуша-
   Καὶ γὰρ καὶ οὗτος, ὅτε παρῄνει μὲν ὁ διδάσκαλος, οὐκ ἤκου-
4. ше· нъ ѥ҅гда никогоже бѣ кажѫшта· тъ-
   εν· ὅτε δὲ οὐδεὶς ἦν ὁ παραινῶν
5. гда своѭ̑ сь҆вѣсть҆ раꙁоумѣвъ· и҅ нико-
   τὸ οἰκεῖον συνειδὸς ἐπανέστη, καὶ μηδ-
6. гоже сѫшта о̑учителꙗ прѣмѣни сꙙ· и҅ ра-
   ενὸς ὄντος διδασκάλου μετεβάλετο, καὶ κατ-
7. скаа҅въ сꙙ о҅ дръꙁновенꙑи҅хъ· поврьже
   έγνω τῶν τετολμημένων, καὶ ἔῤῥιψε
8. три десꙙти сь҆ребрьникъ· что хоште-
   τὰ τριάκοντα ἀργύρια. Τί θέλε-
9. те ми дати и҅ а҅ꙁъ вамъ прѣдамꙑ и· и҅ по-
   τέ μοι δοῦναι, κἀγὼ ὑμῖν παραδώσω αὐτόν; Καὶ ἔστη-
10. ставишꙙ ѥ҅моу три десꙙти сьребрь҆никъ
    σαν ... αὐτῷ τριάκοντα ἀργύρια.
11. цѣнѫ прѣставишꙙ крьви цѣнꙑ не и҅мѫ-
    Τιμὴν κατέβαλον αἵματος τιμὴν οὐκ ἔχον-
12. штꙙ· чꙿто вьꙁемлеши л꙯ сь҆ребрь҆никъ
    τος. Τί λαμβάνεις τριάκοντα ἀργύρια,
13. ѡ̑ и҅ю̑до· тоун҄е приде х꙯с· ꙁа вь҆сь миръ
    ὦ Ἰούδα; Δωρεὰν ἦλθεν ὁ Χριστὸς ὑπὲρ τῆς οἰκουμένης,
14. пролиꙗ҅ти кръвь своѭ̑· о҅ н҄ѫже тꙑ сьвѣ-
    ἐκχέαι τὸ αἷμα αὐτοῦ ὑπὲρ οὗ σύμφωνα σὺ
15. штаваѥ҅ши сꙙ и҅ мѣнѫ твориши бестоу-
    ποιεῖς καὶ συναλλάγματα ἀναι-
16. дьче· что бо ѥ҅стъ бестоудьнѣѥ҆ мѣнꙑ
    δῆ. Τί γὰρ ἀναιδέστερον τοῦ συναλλάγματος
17. сеѧ· Тогда придошꙙ о̑ученици· тъгда
    τούτου; Τότε προσῆλθον οἱ μαθηταί. Τότε·
18. къгда· ѥ҅гда се бꙑстъ· ѥ҅гда прѣдаани-
    πότε; Ὅτε ταῦτα ἐγένετο, ὅτε ἡ προδοσί-
19. ѥ вь҆мѣсти сꙙ· ѥ҅гда самъ сꙙ погоуби и҅ю̑-
    α προεχώρησεν, ὅτε ἑαυτὸν ἀπώλεσεν ὁ Ἰού-
20. до· придошꙙ к н҄емоу о̑ученици ѥ҅го глаго-
    δας. Προσῆλθον αὐτῷ οἱ μαθηταὶ λέγον-
21. л҄ѫште ѥ҅моу· кде хоштеши о̑уготоваѥ҅-
    τες · Ποῦ θέλεις ἑτοιμάσω-
22. мъ ти па^схѫ ꙗ҅сти· видѣ о҅ученикꙑ· ви-
    μέν σοι φαγεῖν τὸ Πάσχα; Εἶδες μαθητήν; εἶ-
23. дѣ о̑ученика· о҅нъ прѣдаѥ҅тъ владꙑкѫ·
    δες μαθητάς; Ἐκεῖνος προδίδωσι τὸν Δεσπότην,
24. а҅ сии о҅ слоужьбѣ пекѫтъ сꙙ· онъ вѣтъ тво-
    οὗτοι περὶ τὸ Πάσχα μεριμνῶσιν· ἐκεῖνος σύμφωνα ποι-
25. ритъ· а҅ сии на слоужь҆бѫ готовꙙтъ сꙙ· тѣ-
    εῖ, οὗτοι πρὸς ὑπηρεσίαν παρεσκεύαζον· Τῶν αὐ-
26. хъ жде и҅ сии ї о҅ни· тѣхъ жде чоудесъ тѣ-
    τῶν ἀπέλαυσαν κἀκεῖνος καὶ οὗτοι, τῶν αὐτῶν θαυμάτων, τῶν αὐ-
27. хъ жде о̑учении҆· того жде накаꙁаниꙗ· о҅тъ-
    τῶν διδαγμάτων, τῆς αὐτῆς ἐξουσίας· πό-
28. кѫдоу о̑убо прѣмѣн҄ени о҅тъ вол҄ꙙ та вь҆са
    θεν οὖν ἡ μεταβολή; Ἀπὸ τῆς προαιρέσεως· αὕτη πάντων
29. вина· вьсь҆жде и҅ добрꙑи҅мъ и҅ ꙁълꙑи҅мъ·
    αἰτία πανταχοῦ καὶ τῶν ἀγαθῶν καὶ τῶν κακῶν.
30. кде хоштеши съготоваѥ҅мъ ти ꙗ҅сти пасхѫ·
    Ποῦ θέλεις ἑτοιμάσωμέν σοι φαγεῖν τὸ Πάσχα;

Iohannes Chrysostomus· De proditione Iudae homilia