<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 207v >

1. а҅ште нѫждѫѫ҆· ни сице рачи о̑ун҄ии бꙑти· ни-
   Εἰ μεν ἀνάγκῃ, οὐδ' οὕτως ἔμελλεν ἔσεσθαι βελτίων· οὐ-
2. ктоже ноудь҆ма бꙑваа҅тъ добръ· а҅ште ли во-
   δεὶς γὰρ ἀνάγκῃ γένοιτ' ἂν ἀγαθός· εἰ δὲ γνώμῃ καὶ προαι-
3. л҄еѭ̑ вь҆се мошть҆но и҅справити· волꙗ ѥ҅моу
   ρέσει πάντα τὰ δυνάμενα διορθῶσαι προαίρεσιν καὶ γνώμην
4. бѣ дана· да аште не рачи приѧ҅ти бꙑли-
   εἰσήνεγκεν. Εἰ δὲ μὴ ἐβουλήθη δέξασθαι τὸ φάρμα-
5. ꙗ҅ на помоштъ· не врачево то съгрѣшени-
   κον, οὐ τοῦ ἰατροῦ τὸ ἔγκλη-
6. ѥ҆· нъ и҅же и҅цѣлѣнию̑ не рачи· Съмотри
   μα, ἀλλὰ τοῦ τὴν θεραπείαν διακρουσαμένου. Ὅρα οὖν
7. колико сътвори да бꙑ ѥ҅го о҅братилъ·
   ὅσα ἐποίησεν, ὥστε αὐτὸν ἀνακτήσασθαι
8. да бꙑ ѥ҅го гоноꙁилъ· о҅тъ того· о̑учааше и҆
   καὶ διασῶσαι. Ἐδίδασκεν αὐτὸν
9. вь҆сеи҆ мѫдрости· и҅ дѣлесꙑ и҅ словесꙑ·
   πᾶσαν φιλοσοφίαν διὰ πραγμάτων, διὰ ῥημάτων,
10. вꙑшь҆ша бѣсъ створи· чоудеса творити
    ἀνώτερον αὐτὸν τῶν δαιμόνων ἐποίησε, θαύματα ἐργάζεσθαι
11. многа дастъ· о̑устраши бѫдѫштии҅мъ
    πολλὰ παρεσκεύασεν, ἐφόβησε τῇ τῆς γεέννης
12. о҅гн҄ьмъ· побѣди цѣсарьствиꙗ о҅бѣшта-
    ἀπειλῇ, προετρέψατο τῇ τῆς βασιλείας ἐπαγ-
13. нии҅мъ· о҅бличаа҅ше чꙙсто мꙑсли ѥ҅моу·
    γελίᾳ ἤλεγξε διηνεκῶς τὰ ... αὐτοῦ βουλεύματα,
14. о҅бличаѧ҅ же пакꙑ не ꙗ҅вьꙗ҅ше· ноꙁѣ ѥ҅-
    ἐλέγχων δὲ οὐκ ἐδημοσίευε· τοὺς πόδας αὐ-
15. моу съ и҅нѣми о̑умꙑ· трепеꙁѣ и причꙙсти·
    τοῦ μετὰ τῶν ἄλλων ἔνιψεν ... καὶ τραπέζης ἐκοινώνησεν·
16. ничтоже не доста ѥ҅моу ни мало ни велико·
    οὐδέν, οὐ μικρόν, ἢ μέγα ἐνέλιπεν·
17. о҅нъ же хотꙙ прѣбꙑвааше въ пагоубѣ· и҅ да
    ὁ δὲ ἑκὼν ἔμεινεν ἀδιόρθωτος. Καὶ ἵνα
18. навꙑкнеши ꙗ҅ко моштьнъ сꙑ прѣложити
    μάθῃς, ὅτι δυνατὸς ὢν μεταβαλέσθαι
19. сꙙ не рачи· нъ своѥ҅ѭ̑ ѥ҅моу лѣностиѭ̑ вь҆се
    οὐκ ἠθέλησεν, ἀλλὰ τῆς αὐτοῦ ῥᾳθυμίας τὸ πᾶν
20. бꙑстъ· Елма бо прѣдаѧ и҆ поврь҆же три де-
    ἐγένετο ... Ἐπειδὴ γὰρ παρέδωκεν αὐτόν, ἔῤῥιψε τὰ τριά-
21. сꙙти динарии҆· и҅ чꙿто рече съгрѣшихъ
    κοντα ἀργύρια, καὶ τί φησιν· Ἥμαρτον
22. прѣдавъ крьвь҆ неповиннѫ· что бꙑстъ
    παραδοὺς αἷμα δίκαιον. Τί γέγονεν ;
23. ѥ҅гда чоудеса творꙙшта видѣ· не вѣшта
    Ὅτε θαυματουργοῦντα εἶδες, οὐκ ἔλεγες.
24. ꙗ҅ко съгрѣшихъ прѣдавъ крьвь непови-
    Ἥμαρτον παραδοὺς αἷμα άθῶ-
25. ннѫ· нъ что хоштете ми дати и҅ а҅ꙁъ ва-
    ον ἀλλά· Τί θέλετέ μοι δοῦναι, κἀγὼ ὑ-
26. мъ прѣдамꙑ и· ѥ҅лма бо ꙁъло вь҆мѣсти
    μῖν παραδώσω αὐτόν; Ἐπειδὴ δὲ τὸ κακὸν προεχώρησε,
27. сꙙ· и҅ прѣдаа҅ниѥ при конь҆ци бѣа҅ше·
    καὶ ἡ προδοσία τέλος ἔσχε,
28. и҅ грѣхъ съвръши сꙙ· тъгда   раꙁоумѣ
    καὶ ἡ ἁμαρτία ἀπήρτιστο, τότε ἐπέγνως
29. грѣхъ· что о̑убо о҅тъ сего раꙁоумѣѭ̑·
    τὴν ἁμαρτίαν. Τί οὖν ἐντεῦθεν μανθάνομεν;
30. ꙗ҅ко ѥ҅гда лѣнимъ сꙙ· нич   ъсоже намъ
    Ὅτι ὅταν μὲν ῥᾳθυμῶμεν, οὐδὲ

Iohannes Chrysostomus· De proditione Iudae homilia