[an error occurred while processing this directive]
< 207r >
-
нъ вь҆сего сего о҅нъ небрѣже· и҅ богъ на ноу-
Ἀλλὰ ταῦτα πάντα ἐκεῖνος παρεκρούσατο, ὁ δὲ Θεὸς βί-
-
ждѫ не привлѣче· ѥ҅лма бо нꙑ власть҆ да
ᾳ οὐχ εἵλκυσεν. Ἐπειδὴ γὰρ κυρίους ἡμᾶς ἐποίησε
-
и҅ ꙁь҆лꙑи҅хъ и҅ добрꙑи҅хъ дѣлесъ· да вол҄еѭ̑
καὶ τῆς τῶν φαύλων καὶ τῆς τῶν ἀγαθῶν πράξεων αἰρέσεως καὶ ἑκόντας
-
хоштетъ да бѫдемъ добри· тѣмь҆ а҅ште
εἶναι βούλεται καλοὺς διὰ τοῦτο, ἂν
-
не хоштемъ не ноудитъ· приноужденꙋ-
μὴ βουλοίμεθα, οὐ βιάζεται οὐδ' ἀναγκάζει, τὸ γὰρ βια-
-
моу бо бꙑти доброу не добро· ѥ҅лма бо и҅ о҅нꙿ
σθὲν εἶναι χρηστόν, οὐκ ἔστιν εἶναι χρηστόν. Ἐπεὶ οὖν κἀκεῖνος
-
своѥ҅моу о̑умоу господинъ бѣ· и҅ вол҄еѭ̑ не
γνώμης κύριος ἦν, καὶ ἐν ἐξουσίᾳ τοῦ μὴ
-
рачи послоушати· нъ на сь҆ребролюбь҆ствие
πεισθῆναι, καὶ πρὸς φιλαργυρίαν μὴ
-
о̑уклони сꙙ· сего дѣл҄ьма о҅сль҆пе о̑умомъ
ἀποκλῖναι, διὰ τοῦτο ἀπετυφλώθη τὴν διάνοιαν,
-
и҅ съпаса своѥ҅го прѣда и҅ рече· что хоште-
καὶ τὴν σωτηρίαν τὴν ἑαυτοῦ προέδωκε· καί φησι· Τί θέλε-
-
те ми дати и҅ а҅ꙁъ вамъ прѣдамꙑ и҆· о҅бли-
τέ μοι δοῦναι, κἀγὼ ὑμῖν παραδώσω αὐτόν; Ἐλέγ-
-
чаѧ о̑убо беꙁоумиѥ ѥ҅моу е҅уа҅гг҄елистъ ре-
χων τοίνυν τοῦ νοὸς αὐτοῦ τὴν τύφλωσιν καὶ τὴν ἀπόνοιαν ὁ εὐαγγελιστής, φη-
-
че· вь҆ врѣмꙙ пришь҆стиꙗ и҅хъ· и҅ю̑да сто-
σίν· Ἐν τῷ καιρῷ τῆς ἐφόδου ὁ Ἰούδας εἰστή-
-
ꙗ҅ше блиꙁъ и҅хъ тъ рекꙑ· что хоштете ми
κει ἐγγὺς αὐτῶν, ἐκεῖνος ὁ εἰπών· Τί θέλετέ μοι
-
дати и҅ а҅ꙁъ вамъ прѣдамꙑ и҆· не о҅тъ сего
δοῦναι, κἀγὼ ὑμῖν παραδώσω αὐτόν; Οὐκ ἐντεῦθεν
-
же тъчь҆ѭ̑ видѣти ѥ҅стъ силѫ христосо-
δὲ μόνον ἔστι θεάσασθαι τὴν δύναμιν τοῦ Χρι-
-
вѫ· нъ ꙗ҅ко гласъ о҅ставивъшоу малъ· и҅-
στοῦ, ἀλλ' ὅτι καὶ φωνὴν ἀφέντος ψιλήν, ἀπῆλ-
-
дошꙙ· ҅Елма же и҅ сице не о҅станѣа҅хѫ сꙙ
θον. Ἐπειδὴ δὲ οὐδὲ οὕτως ἀφίσταντο
-
стꙑдости· вол҄еѭ̑ самъ сꙙ прѣда-ѥ҅-динъ·
τῆς ἀναισχυντίας, λοιπὸν ἑαυτὸν παραδίδωσι,
-
тъчь҆ѭ̑ не рекꙑ а҅ꙁъ своѥ҆ вь҆се сь҆творихъ·
μονονουχὶ λέγων· Ἐγὼ τὸ ἐμαυτοῦ ὅλον ἐποίησα,
-
мошть҆ своѭ̑ о҅тъкрꙑхъ покаꙁахъ· ꙗ҅ко
τὴν δύναμιν ἐξεκάλυψα τὴν ἐμαυτοῦ, ἔδειξα ὅτι
-
немошть҆на начинаѥ҅те дѣлеса· хотѣхꙿ
ἀδυνάτοις ἐπιχειρεῖτε πράγμασιν. Ἠβουλήθην
-
вашѫ сь҆прꙙтати ꙁь҆лобь҆· нь҆ ѥ҅лма же вꙑ
καταστεῖλαι ὑμῶν τὴν πονηρίαν· ἐπειδὴ δὲ ὑμεῖς
-
не рачите· нъ ѥ҅дначе прѣбꙑваѥ҅те въ
οὐκ ἠβουλήθητε, ἀλλ' ἐπιμένετε
-
своѥ҅и ꙁьлоби· се а҅ꙁъ самъ сꙙ прѣдаѭ̑·
παραπαίοντες, ἰδοὺ παραδίδωμι ἐμαυτόν.
-
Се вамъ сьвѣштахъ да не о҅клевештѫ нѣ-
Ταῦτα δέ μοι εἴρηται, ἵνα μὴ κατηγορῶσί τι-
-
ции христоса глагол҄ѫште· почꙿто не прѣ-
νες τοῦ Χρίστου, λέγοντες· Διὰ τί οὐ μετ-
-
ложи и҅ю̑дꙑ на добро· почто не сътвори ѥ҅-
έβαλε τὸν Ἰούδαν; διὰ τί οὐκ ἐποίησεν αὐ-
-
го мѫдра и҅ кротъка· како же бѣ сътвори-
τὸν σώφρονα καὶ ἐπιεικῆ; Πῶς ἔδει ἐπιεικῆ ποιῆ-
-
ти и҅ю̑дѫ кротъка· нѫждеѭ̑ вол҄еѭ̑ ли·
σαι αὐτόν; ἀνάγκῃ, ἢ γνώμῃ;
Iohannes Chrysostomus· De proditione Iudae homilia