<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 204r >

1. ниѥ҅мъ прии҅мъ сꙙ· сего дѣла чꙙсто мꙑѥ҅мъ
   νέσεως ῥιζωθείς. Διὰ τοῦτο συνεχῶς ἐπαντλοῦμεν
2. словесꙑ· да бꙑхомъ о҅бꙙштрениѥ҆ гнѣва·
   τοῖς ῥήμασιν, ὥστε τὸ οἴδημα τῆς ὀργῆς
3. потѣштили и҅ о̑уставили· да чистъ бѫдетꙿ
   ὑπονοστῆσαι, καὶ κατασταλῆναι ... ὥστε καθαρὸν
4. гнѣва къ молитвѣ приходꙙи҆· не бо х꙯с о҅ вра-
   ὀργῆς εἶναι τὸν εὐχῇ προσιόντα. Οὐδὲ γὰρ ὁ Χριστὸς ὑπὲρ τῶν ἐχ-
5. ꙁѣхъ се о̑учи тъчиѭ̑· нъ и҅ о҅ насъ о҅ставь҆ꙗ҅ѭ̑-
   θρῶν ταῦτα παρῄνεσε μόνον, ἀλλὰ καὶ ὑπὲρ ἡμῶν των ἀφιεν-
6. штии҅хъ намъ о҅нѣмъ грѣхꙑ· бол҄ьше ѥ҅го вь҆ꙁь҆меші
   των ἐκείνοις τὰ ἁμαρτήματα μείζονα γὰρ λαμβάνεις
7. а҅ште даси· о҅ставиши грѣхъ врагоу· то ка-
   ἢ δίδῳς, ἀφιεὶς τὴν ὀργὴν τῷ ἐχθρῷ. Καὶ πῶς
8. ко бол҄е въꙁь҆мѫ рече· о҅ставиши врагоу грѣ-
   μείζονα λαμβάνω; φησίν. Ἐὰν ἀφήσῃς τὰ εἰς τὸν ἐχθρὸν ἁμαρ-
9. хꙑ· и҅ простъ бѫдеши ѥ҅же къ владꙑцѣ съ-
   τήματα, συγχωρεῖταί σοι τὰ εἰς τὸν Δεσπότην πλημ-
10. грѣши· о҅ни бес цѣль҆бꙑ сѫтъ и҅ беꙁ милости
    μελήματα. Ἐκεῖνα ἀνίατά εἰσι καὶ ἀσύγγνωστα·
11. а҅ си много и҅мѣѭ̑ште о̑утѣшениѥ и҅ милостꙿ·
    ταῦτα πολλὴν ἔχει παραμυθίαν καὶ συγγνώμην.
12. Слꙑши о̑убо и҅лиѭ̑ глагол҄ѫшта сꙑномъ сво-
    Ἄκουσον γοῦν τοῦ Ἠλὶ λέγοντος πρὸς τοὺς υἱοὺς αὐ-
13. и҅мъ· а҅ште съгрѣшишꙙ· съгрѣшитъ чло-
    τοῦ· Ἐὰν ἁμαρτάνων ἁμάρτῃ ἄνθρω-
14. вѣкъ къ чловѣкоу и҅ молитъ сꙙ ꙁа нь҆· а҅ште ли
    πος εἰς ἄνθρωπον, καὶ προσεύξονται περὶ αὐτοῦ· ἐὰν δὲ
15. къ богоу съгрѣшитъ кто молитъ сꙙ ꙁа н҄ь·
    εἰς Θεὸν ἁμάρτῃ, τίς προσεύξεται περὶ αὐτοῦ;
16. да о҅нъ строупъ ни молитва о̑удобь҆ о̑умꙙчитꙿ·
    Ὥστε ἐκεῖνο τὸ τραῦμα οὔτε εὐχὴ ῥαδίως λύεται·
17. молитва не о҅мꙙчитъ· проштениѥ҅ же грѣх^о-
    εὐχὴ μὲν οὐ λύεται, συγχώρησις δὲ τῶν ἁμαρ-
18. мъ врага о҅тъмꙙчитъ· тѣмь҆ о҅но ть҆мѫ тала-
    τημάτων τῶν εἰς τὸν ἐχθρὸν λύεται. Διὸ ἐκεῖνα μὲν μύρια τάλαν-
19. нтъ нарече богъ· ꙗ҅же къ владꙑцѣ съгрѣше-
    τα ἐκάλεσεν ὁ Χριστός, τὰ εἰς τὸν Δεσπότην ἁμαρτή-
20. ниꙗ҆· а҅ си р꙯ динарии҆· прости р꙯ динарии҆·
    ματα ταῦτα δὲ ἑκατὸν δηνάρια. Ἄφες οὖν ἑκατὸν δηνάρια,
21. да простъ бѫдеши ть҆мѣ талантъ· да ѥ҅-
    ἵνα ἀφεθῇ σοι μύρια τάλαντα. Ἀλλὰ τὰ
22. же о҅ молитвѣ доволь҆но бесѣдовахомъ· та-
    μὲν περὶ τῆς εὐχῆς ἱκανῶς εἴρηται·
23. же пакꙑ о҅ прѣдании҆ приведѣмъ слово· ви-
    ἐπὶ δὲ τὸν τῆς προδοσίας ... ἐπανέλθωμεν λόγον, ἴ-
24. димъ како прѣданъ бꙑстъ нашъ владꙑка·
    δωμεν πῶς παρεδόθη ἡμῶν ὁ Δεσπότης.
25. Тъгда шь҆дъ ѥ҅динъ о҅тъ о҅бою̑ на десꙙте· глаг^о-
    Τότε πορευθεὶς εἷς τῶν δώδεκα, Ἰούδας ὁ λεγό-
26. л҄емꙑи҆ и҅ю̑да и҅скарио҅тинъ· къ старѣи҅ши-
    μενος Ἰσκαριώτης, πρὸς τοὺς ἀρχιε-
27. намъ жъречъскамъ· чꙿто ми хоштете дати
    ρεῖς ... Τί θέλετέ μοι δοῦναι,
28. и҅ а҅ꙁъ вамъ прѣдамꙑ и҆· мь҆н҄ѫ ꙗ҅вѣ бꙑти
    κἀγὼ ὑμῖν παραδώσω αὐτόν; Δοκεῖ μὲν σαφὲς εἶναι
29. глагол҄емоуо̑умоу· а҅ ничесоже паче ꙁашти-
    τὸ λεγόμενον, καὶ μηδὲν πλέον αἰνίτ-
30. штати· а҅ште ли кто о҅пасно пꙑта ѥ коѥ҅гожд^о
    τεσθαι· εἰ δέ τις ἀκριβῶς ἐξετάσῃ ἓν ἕκαστον

Iohannes Chrysostomus· De proditione Iudae homilia