<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 199r >

1. насиѭ̑ ѥ҅гда и҅саи҆ѭ̑ пилоѭ̑ прѣтирааше· ѥ҅-
   νασση, ὅτε τὸν Ἡσαΐαν συνέπριζεν, ὅ-
2. гда сꙑнъ ми вѣта не сътвористе на їрода·
   τε τοὺς υἱοὺς ... βουλὴν οὐκ ἠγάγετε κατὰ τοῦ Ἡρώδου,
3. младеништꙙ беꙁ оума и҅ матерь бес чꙙдъ съ-
   ὅτε τοὺς νηπίους ἀδίκως ... καὶ μητέρας ἠτέκνω-
4. твори· ѥ҅гда бѣа҅ше видѣти а҅кꙑ класꙑ
   σεν; ὅτε ἦν ἰδεῖν δίκην σταχύων
5. ꙁь҆рѣлꙑ младеништꙙ· ѥ҅динѣмъ желѣꙁо-
   ἀώρων τοὺς νηπίους ἐν μίᾳ τομῇ σιδήρου
6. мъ и҅сѣченꙑ лежꙙштꙙ· не ю̑ ѥ҅ште съꙁрь҆на
   κατακειμένους, μήπω τὸν κόκκον
7. срь҆дьчнааго тврь҆да и҅мѣѭ̑ште· ни цвѣта
   τῆς καρδίας στερεὸν ἔχοντας, μήτε μὴν τοὺς ἀνθέρικας
8. клась҆нааго и҅ꙁмѣнивъше· нъ ѥ҅дꙿначе въ
   τῶν τριχῶν ἀλλάξαντας, ἀλλ' ἐν αὐτῇ
9. младь҆нѣи҆ и҅ млѣчьнѣи҆ пишти сѫште·
   τῇ ἁπαλῇ τοῦ γάλακτος τροφῇ τυγχάνοντας,
10. лютомь гнѣвомъ града и҅родомъ биѥ҅мꙑ·
    βιαίῳ θυμῷ χαλάζης ὑπὸ Ἡρώδου φονευομένους;
11. ѥ҅гда кричава и҅ трь҆ꙁаниꙗ мѫжь҆ и҅ женъ· въ
    ὅτε οἰμωγαὶ καὶ κοπετοὶ ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν ἐν
12. градьнꙑи҅хъ сть҆гдахъ и҅ междахъ· и҅ о҅тꙿце-
    ταῖς τῆς πόλεως πλατείαις καὶ ῥύμαις ... καὶ πατέ-
13. мъ и҅ матеремь҆ простовласомъ сѫштемъ·
    ρων ... καὶ μητέρων λυσικόμων
14. и҅ ꙁѣло жалꙙштемъ о҅ младꙑи҅хъ чꙙдѣхъ
    δεινῶς ὀλοφυρομένων ἐπὶ τῇ τῶν ἀώρων τέκνων
15. и҅сѣчении҆· ѥ҅гда младеништъ крьвиѭ̑ ви-
    σφαγῇ; ὅτε τοῖς τῶν νηπίων αἵμασιν ἡ Βη-
16. ѳлеѥ҅мъ багъримъ бѣѣше· и҅ младъ гроꙁнь҆-
    θλεὲμ ἐφοινίσσετο, καὶ ἀώρων βοτρύ-
17. въ мьстъ младъ· съ родител҄ь топлами сль҆-
    ων γλεῦκος ἄωρον τοῖς τῶν γονέων θερμοῖς δά-
18. ꙁами мѣсимъ бѣа҅ше· ѥ҅гда личеса о҅тьць҆
    κρυσι συνεκιρνᾶτο; ὅτε ὄψις πατέρων
19. плачемъ прѣмѣнила сꙙ бѣа҅хѫ· и҅ матере-
    ὀλολυγμῷ διεστρέφετο, καὶ μητέ-
20. мъ срь҆дь҆ца болѣꙁниѭ̑ сь҆виваа҅хѫ сꙙ· ѥ҅гда
    ρων σπλάγχνα τοῖς πόνοις εἱλίσσετο, ὅτε
21. въ матерехъ прь҆сехъ· доухъ тѫжааше болѣ-
    ἐν τοῖς τῶν μητέρων στέρνοις τὸ πνεῦμα στενοχώροις πό-
22. ꙁниѭ̑ пригвожденъ· ноꙁдрьми не по чинꙋ
    νοις εἱλούμενον, περὶ τοὺς μυκτῆρας ἀτάκτως
23. и҅схождаа҅ше· ѥ҅гда о҅тцемъ и҅ матеремъ· исто-
    ἐφέρετο; ὅτε πατέρων καὶ μητέρων πη-
24. чьницѣхъ водънꙑи҅хъ· прикладаѥ҅ма бѣꙿ-
    γὰς ὑδάτων ἐμιμοῦντο
25. хѫ о҅чеса· и҅ а҅кꙑ сь҆ребро слъꙁꙑ вь҆рꙙштꙙ ка-
    οἱ ὀφθαλμοί, καὶ ἀργυροχρόους σταγόνας δακρύων καχλαζόντων
26. паа҅хѫ по ланитама на ꙁемь҆ѭ̑· ѥ҅гда вла-
    ἀπὸ παρειῶν ἐπὶ ἔδαφος ἔῤῥιπτον; ὅτε τρί-
27. си жень҆сти ногтꙑ ꙁꙙбоми бѣа҅хѫ· печа-
    χες γυναικῶν τοῖς ὄνυξιν κατεξαίνοντο, καὶ οὓς ἔδει
28. ли рѫгъ творѣа҅хѫ· нъ о҅пакꙑ мꙑслꙙште
    πλοκάμους κρύπτεσθαι, τούτους τῇ μέθῃ τῆς λύπης
29. о҅пакꙑ творите· и҅ ꙗ҅же бѣ лѣпо крꙑти пле-
    ἐπόμπευον; Ἀλλὰ τοὐναντίον φρονοῦντες, τοὐναντίον καὶ
30. ницꙙ· тѣми о̑убити о̑убои҅цъ и҅ достои҅нꙑѧ
    ποιεῖτε καὶ τοὺς μὲν φονεῖς καὶ ὑπευθύνους

Iohannes Chrysostomus· De invidia homilia (Matth· 12, 14)