<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 198v >

1. връши· нъ ѥ҅гоже дѣвица беꙁ-д-рала и҅ бе сѣме-
   λείωσεν, ἀλλ' ὃν παρθένος ἄνευ ἀρότρου καὶ σπέρ-
2. не просвѣти· и҅ кръстъ съꙁори· и҅ о҅ть҆ць съвръ-
   ματος ἤνθησε, καὶ σταυρὸς ὡρίμασε, καὶ Πατὴρ ἐτελείω-
3. ши· и҅ в꙯і кошъ а҅постолъ объмашꙙ· сего хлѣба
   σε, καὶ δώδεκα κόφινοι τῶν ἀποστόλων ἐτρύγησαν. Τοῦτον τὸν ἄρτον
4. мариꙗ роди· а҅ црь҆кꙑ приѧ҆· и҅ по вь҆сꙙ дь҆ни на-
   Μαρία μὲν ἐγέννησεν, καὶ ἡ Ἐκκλησία δὲ ὑπεδέξατο, καὶ καθ' ἑκάστην ἡμέραν ὑφ' ἡ-
5. ми ꙗ҅домъ ѥ҅стъ· и҅ не конь҆чаѥ҅тъ сꙙ· сии҆ ва-
   μῶν ἐσθίεται, καὶ ἀδαπάνητος μένει. Τοῦτον ὑ-
6. мъ хлѣбъ на хоудѣи҆ своѥ҅и трепеꙁѣ положивꙿ·
   μῖν τὸν ἄρτον ἐπὶ τῆς μετρίας μου τραπέζης ἐπιθείς,
7. хотѣ^хꙿ мльчании҅мъ ѧ҅ꙁꙑка т си съсѫдъ съжꙙ-
   ἠβουλόμην τῇ σιωπῇ τὸ τῆς γλώττης μου ὄργανον περισφίγ-
8. ти· ^нъ не босварь҆нꙑи҅хъ жидовъ· на съпаса ра-
   ξαι· ἀλλ' ἡ τῶν θεομάχων Ἰουδαίων κατὰ τοῦ Σωτῆρος ἐξ-
9. ждиꙁаѥ҅мо ꙁълоѥ҆ лиꙗ҅ниѥ҆· и҅ камени глагола-
   απτομένη ἐπίβουλος ἐνέδρα καὶ τοὺς λίθους λα-
10. ти ноуждѫ творитъ· чꙿто бо нꙑнꙗчоу слꙑша-
    λεῖν ἀναγκάζει. Τί γὰρ ἠκούομεν ἀρτίως...
11. хомъ· и҅ꙁлѣꙁъше фарисеи҆ сь҆вѣтъ ^створишꙙ·
    Ἐξελθόντες ... οἱ Φαρισαῖοι, συμβούλιον ἔλαβον
12. на їсоуса да ѥ҅го и҅ꙁгоубꙙтъ· да чꙿто винꙑ ѥ҅ѧ҅-
    κατὰ τοῦ Ἰησοῦ, ὅπως αὐτὸν άπολέσωσι. Καὶ τίς ἡ αἰτία,
13. же дѣл҄ъма хотꙙтꙑ и҆ и҅ꙁгоубити· ꙗ҅ко вь҆ дь҆-
    δι᾽ ἣν βουλεύονται αὐτὸν ἀπολέσαι; Ὅτι ἐν ἡμέ-
14. нь҆ сѫботънꙑи҆ чловѣка и҅цѣли· и҅ праꙁнѫ
    ρᾳ σαββάτων ἄνθρωπον ἐθεράπευσε, καὶ τὴν ἀργὴν
15. и҅ соухѫ рѫкѫ вь҆ праꙁдь҆нъ дь҆нь҆ на дѣло про-
    καὶ ξηρὰν χεῖρα ἐν ἡμέρᾳ ἀργῇ πρὸς ἐργασίαν ἐξέ-
16. сть҆рѣ· ѡ̑ле ^нечоувъство жидовъско· не раꙁоу-
    τεινεν. Ὢ ἀναισθησία Ἰουδαίων τῶν μὴ νοούν-
17. мѣѭ̑штии҅хъ· ꙗ҅ко ѥ҅стъ лѣпо· ꙗ҅же въ пор^о-
    των, ὅτι ἔδει τὴν ἐν τῷ παραδεί-
18. дѣ· рѫка деснаꙗ҅ а҅дамова рѫка прикоснѫ
    σῳ δεξιὰν τοῦ Ἀδὰμ χεῖρα, ἁψαμένην
19. сꙙ дрѣвѣ· и҅ прѣстѫпь҆ѥ҅нии҅мъ о̑усъхнѫ·
    τοῦ ξύλου καὶ τῇ παραβάσει ξηρανθεῖσαν,
20. тои҆ пакꙑ глинънꙑи҅мъ брьниѥ҅мъ грь҆нь҆-
    ταύτην πάλιν ὑπὸ τοῦ πηλίνου κεραμέως
21. чаремъ сътворенѣ бꙑти· и҅ли ꙗ҅ко лѣпо ѥ҅сть
    ἀναπλασθῆναι! ἢ ὅτι ἔδει
22. диꙗ҅воломъ и҅ беꙁбожь҆нꙑи҅хъ капик штъ·
    τὴν ὑπὸ τοῦ διαβόλου καὶ τῶν ἀφέων εἰδώλων
23. крь҆ви пролиꙗ҅ниѥ и҅ о҅скврь҆навь҆ѥ҅на· свѣ-
    αἱμοχυσίᾳ σπιλωθεῖσαν, λαμ-
24. тла на небо прострѣти сꙙ· нъ печаль҆но и҅-
    πρὰν πρὸς οὐρανὸν ἐκταθῆναι! Ἀλλὰ λυποῦνται
25. мъ ѥ҅стъ· ꙗ҅ко на благодѣа҅ниѥ҆ чловѣкомꙿ·
    ὅτι ἐπὶ εὐεργεσίᾳ ἀνθρώπων
26. и҅ на съпасениѥ҆ доушамъ приде· и҅ праꙁдь҆-
    καὶ σωτηρίᾳ ψυχῶν καὶ τὴν μὲν ἀρ-
27. нъствоу сѫботь҆ноуо̑умоу о҅тъмь҆штаѭ̑тꙿ·
    γίαν τοῦ σαββάτου ἐκδικοῦσι,
28. а҅ чоудодѣа҅нию̑ съпаса не раꙁоумѣѭ̑тъ·
    τὴν δὲ θαυματουργίαν τοῦ Σωτῆρος ἀγνοοῦσι.
29. почто о̑убо паче ѡ̑ фарисеи҆ не печаасте сꙙ
    Διὰ τί γὰρ μᾶλλον, ὦ Φαρισαῖοι, οὐκ ἐλυπεῖσθε,
30. о҅ себѣ· и҅ли почто не сь҆вѣштаваа҅сте сꙙ на ма-
    ἢ τοιαῦτα οὐκ ἐμελετᾶτε κατὰ τοῦ Μα-

Iohannes Chrysostomus· De invidia homilia (Matth· 12, 14)