<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 197v >

1. тоу а҆биѥ послоушахъ· и҅ подъ ѥ҅динѣмъ
   προθύμως ὑπήκουσα καὶ ὁμο-
2. кровомь҆ бꙑхъ· и҅ на ѥ҅дꙿнои ꙗ҅ди не а҅кꙑ
   ρόφιος ἐγενόμην καὶ ὁμοδίαιτος· οὐχ ὡς
3. ништъ· и҅ли скѫдость҆ и҅мѣѧ брашь҆на·
   ἄπορος ἢ ἐνδεὴς τροφῆς,
4. нъ а҅кꙑ богатъ сꙑ милость҆ми· приходꙙ-
   ἀλλ' ὡς πλούσιος ἐν ἐλέει τὴν τῶν προσερχο-
5. штии҅хъ покаа҅ниѥ строѧ· и҅ сихъ грѣхъ
   μένων μετάνοιαν προσδεχόμενος καὶ τὰς τούτων ἁμαρτίας
6. праштаѧ· почто клевештеши о҅ моѥмъ съ-
   συγχωρῶν. Τί οὖν διαβάλλεις τὴν ἐμὴν συγκατά-
7. шествии· почто ли ꙁълобиши моѥ чловѣ-
   βασιν; Τί δὲ κακίζεις τὴν ἐμὴν φιλαν-
8. колюбь҆ствиѥ· ѥ҅гоже прѣжде тꙑ сꙙ на-
   θρωπίαν, ἧς πρῶτος ἀπήλαυ-
9. сꙑти· почто много ꙋ҅ и҅нѣхъ рѣчноуѥ҅ши·
   σας σύ; Τί πολλὴν ἐπὶ τῶν ἀλλῶν ἀπαιτεῖς
10. о̑у мене чистинꙑ· ѫ҅же а҅ште ти покажѫ
    τὴν ἀκρίβειαν, ἣν ἐὰν ἐπιδείξωμαι
11. нꙑнꙗ· не соул҄е ти ѥ҅стъ· почто мѣриши мо-
    νῦν, οὐ συμφέρει σοι; Τί λογοθετεῖς τὴν ἐ-
12. ѭ̑ добротѫ· ѥ҅ѧ҅же ти по скѫдоу бꙑстъ·
    μὴν ἀγαθότητα, ἧς ἐνδεὴς γέγονας καὶ αὐτός”;
13. и҅ о҅бративъ сꙙ къ женѣ симонови рече· види-
    Καὶ στραφεὶς πρὸς τὴν γυναῖκα τῷ Σίμωνι ἔφη· Βλέ-
14. ши ли сиѭ̑ женѫ· ҆ Ѡ чловѣколюбь҆ствиꙗ҆ мн^о-
    πεις ταύτην τὴν γυναῖκα;” Ὦ φιλανθρωπίας ... ἄπει-
15. га вꙑсота· ѡ̑ трь҆пѣниꙗ непрѣи҅домоѥ мн^о-
    ρον ὕψος· ὦ ἄνεξικακίας ... ἀνυπέρβλητον μέ-
16. жь҆ство· сѫштѫѭ̑ блѫдь҆ницѫ не въꙁъва
    γεθος τὴν ὁμολογουμένην πόρνην
17. блѫдиницеѭ̑ нъ женоѭ̑· кротъко бесѣдоуѧ҆
    »γυναῖκα« προσηνῶς προσηγόρευσεν·
18. съкрꙑ неприꙗ҅ꙁнина дѣлесе и҅мꙙ· ти о҅бь҆-
    ἔκρυψεν τὸ τῆς πονηρᾶς προαιρέσεως ὄνομα, και το κοι-
19. штеѥ ѥ҅сть҆ствоу нарече и҅мꙙ· видиши ли сь҆-
    νον τῆς φύσεως προεκόμισεν ὄνομα. Βλέπεις ταύ-
20. ѭ̑ женѫ· ѭ̑же видѣхъ прѣжде божь҆ства
    την τὴν γυναῖκα, ἣν ἐθεασάμην πάλαι τοῖς τῆς θεότητος
21. о҅чима· ꙗ҅же неꙁъвана приде къ намъ· ꙗ҅же
    ὀφθαλμοῖς; τὴν αὐτόκλητον ἐπεισελθοῦσαν ἡμῖν; τὴν
22. прь҆воѥ бесрамиѥ сътвори· бесрамиѥ добр^о·
    πρῶτον καὶ μόνον ἀναισχυντήσασαν ἀναισχυντίαν καλήν;
23. ꙗ҅же вь҆ лѣпо врѣмꙙ· жиꙁнь҆ноѥ покаꙁа бе-
    τήν, ἐνδέοντι καιρῷ, τὴν ζωηφόρον ἐπιδειξαμένην ἀν-
24. срамиѥ҆· ѭ̑же тꙑ о҅глагола по н҄еже приде
    αίδειαν; τὴν ὑπὸ σοῦ κατηγορουμένην ... ἐφ' ἧς προσῆλθεν
25. къ жиꙁни· и҅ не дрь҆ꙁнѫвъши а҅кꙑ беꙁ ли-
    τῇ ζωῇ, καὶ μὴ τολμήσασαν, ὡς ἀπρόσω-
26. ца прѣдь҆ лицемъ стати· нъ ꙁади криѭ̑-
    πον, κατὰ πρόσωπον στῆναι, ἀλλ' ὀπίσω κρυπτο-
27. шти сꙙ· и҅ прь҆вѫѭ̑ жиꙁниѭ̑ себѣ си о҅бличе-
    μένην, καὶ διὰ τοῦ βίου τοῦ προτέρου ἑαυτῆς ἔλεγ-
28. ниѥ҆ бꙑваѭ̑шти· Вънидохъ въ домъ тв^ои҆·
    χος γινομένην; Εἰσῆλθόν σου εἰς τὴν οἰκίαν,
29. водꙑ на ноꙁѣ ми не пода· а҅ си сльꙁами на-
    ὕδωρ εἰς τοὺς πόδας μου οὐκ ἔδωκας, αὕτη δὲ τοῖς δάκρυσιν ἔβρε-
30. мочи ноꙁѣ и҅ власꙑ главꙑ си о҅ть҆ре· ѥ҅ю̑же
    ξέν μου τοὺς πόδας, καὶ ταῖς θριξὶν τῆς κεφαλῆς αὑτῆς ἐξέμαξεν. Οὓς

Iohannes Chrysostomus· De meretrice homilia