[an error occurred while processing this directive]
< 193v >
-
ничсоже не видѣвъше ꙁнамениꙗ҆· нъ мѫжа
μηδὲν θεωρήσαντες σημεῖον, ἀλλὰ τὸν ἄνδρα
-
видѣвъше и҅ добрости ѥ҅го· почътъше о҄у-
σκοπήσαντες, καὶ τὴν εὐλάβειαν τιμήσαντες, τὰ ...
-
ста своꙗ о҅бꙙꙁашꙙ· ҅А жидове толика и҅ тако-
αὐτῶν στόματα ἐχαλίνωσαν. Ἰουδαῖοι δὲ τοιούτων καὶ τοσού-
-
ва чоудеса видѣвъше· паче о҅тъ ꙁависти на
των σημείων θεαταὶ γενόμενοι, μειζόνως ἐκ τοῦ φθόνου πρὸς
-
о҄убии҅ство притварѣа҅хѫ сꙙ· чꙿто же глаголаꙿ-
τὸν φόνον ὡπλίζοντο, καὶ ἔτι ἔλε-
-
хѫ· чꙿто сътворимъ· ѥ҅ша и҅ не събрали събо-
γον· Τί ποιήσωμεν; εἴθε μόνον τὸν συνέδριον συνήγαγον
-
ра· ѥ҅ша и҅ сице не бесѣдовали· ꙗ҅роу тоу грѣ-
εἴθε μόνον ἔλεγον ταῦτα εἴθε ἕως τούτου τὸ τῆς ἁμαρ-
-
ховь҆нѣи ꙁълоби прѣсталъ коньцъ· нъ съ-
τίας καὶ κακίας ἔλιξε τέλος. Ἀλλὰ συν-
-
брашꙙ съборъ и҅ глаголаа҅хѫ что сътворимъ·
ήγαγον συνέδριον καὶ ἔλεγον· Τί ποιήσωμεν;
-
ѡ҄ гнѫсь҆ноѥ҆ питаноѥ҆ о҄устроѥ҅ниѥ҆· ѡ҄ сте-
Ὢ κακίας ἔρευνά ἐπιμελής· ὢ στεναγ-
-
наниѥ и҅ жел҄е· ꙁавистиѭ҄ бꙑваѭ҄штиꙗ҆·
μὸς καὶ θρῆνος ὑπὸ φθόνου γενόμενος·
-
ѡ҄ плачоу и҅ бь҆ѥ҅нию҄ не на добро бꙑваѭ҄-
ὢ ὀδυρμὸς καὶ κοπετὸς ἐπὶ κακοῖς γενόμε-
-
штоу· ни рах҄ии҅л҄ь плачѫшти чꙙдъ свои҅хъ
νος. Οὔτε ἡ Ῥαχὴλ κλαίουσα τὰ τέκνα αὐτῆς
-
сице въстена· что сътворимъ· ѥ҅гда бѣ не-
οὕτως ἀνεστέναξε. Τί ποιήσωμεν; Ἀνθ' ὧν ἔδει χαίρειν
-
богъмъ радовати сꙙ· ѥ҅гда бѣ веселити сꙙ·
τοὺς τάλανας, ἀνθ' ὧν ἔδει εὐφροσύνης
-
и҅ дь҆нь҆ славь҆нъ творити· ꙗ҅ко мрь҆твии҆ въ-
ἡμέραν πάνδημον ἑπιτελεῖν, ὅτι νεκροὶ ἀν-
-
скръсошꙙ· ꙗ҅ко жиꙁнь҆ ꙗ҅ви сꙙ· ꙗ҅ко съмрь҆ть҆
εβίωσαν, ὅτι ζωὴ πεφανέρωται, ὅτι θάνατος
-
раꙁорена бꙑстъ· ꙗ҅ко бѣсовъ множь҆ство
λέλυται ... ὅτι δαιμόνων στῖφος
-
пропꙙто бꙑстъ· ꙗ҅ко чловѣчь҆ство проште-
κατήργηται, ὅτι ἡ ἀνθρωπότης ἠλευ-
-
но бꙑстъ· ꙗ҅ко мрь҆твꙑи҅мъ въскрьсениѥ
θέρωται, ὅτι νεκρῶν ἀνάστασις
-
вь҆сѣмъ проповѣдано бꙑстъ· нꙑн҄ꙗ же о҅
πᾶσι κεκήρυκται· νῦν δὲ ἐπὶ
-
селицѣ добрѣ не радоуѭ҄тъ сꙙ· но плачѫтъ
τοιούτοις ἀγαθοῖς οὐ χαίρουσιν, ἀλλὰ θρηνοῦσι,
-
сꙙ· и҅ толика добра винь҆ника погоубити
καὶ τὸν τοσούτων ἀγαθῶν αἴτιον ἀναλίσκειν
-
мꙑслꙙтъ· и҅ глагол҄ѫтъ чꙿто сътворимъ·
βουλεύονται. Καὶ λέγουσι· Τί ποιήσωμεν;
-
не и҅ного бѣ ничꙿсоже и҅ꙁвѣштати· нъ тъ-
Οὐδὲν ἕτερον ἦν εἰπεῖν, ἢ
-
чь҆ѭ҄ ꙗ҅ко покаꙗ҅въше сꙙ о҅братимъ· и҅ то-
ὅτι μετανοήσαντες ἐπιστρέψωμεν, καὶ αὐ-
-
моу припадъше вѣроуи҅мъ· чꙿто бо бꙑшꙙ
τῷ προσπεσόντες πιστεύσωμεν. Τί γὰρ
-
и҅но глаголали покаꙗ҅въше сꙙ· нъ се чꙿто съ-
ἄλλο μετανοοῦντες εἶχον λέγειν, ἢ τοῦτο· Τί ποιή-
-
творимъ ꙗ҅ко ꙁавѣтъ божии҆ прѣстѫпихо-
σωμεν, ὅτι τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ παρέβημεν,
-
мъ· ꙗко ꙁакона данааго намъ не съхрани-
ὅτι τὸν νόμον τὸν δοθέντα ἡμῖν οὐκ ἐφυλάξα-
Iohannes Chrysostomus· In sancta et magna feria secunda homilia