<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 193r >

1. къ е҅уа҅гг҄елии҅скоу проповѣданию҄ притече-
   ἐπὶ τὸν τοῦ εὐαγγελίου κήρυκα καταδράμω-
2. мъ· да видимъ ѥ҅же на господа жидове творꙙ-
   μεν, ἵνα ἴδωμεν τὴν κατὰ τοῦ Κυρίου παρὰ τῶν Ἰουδαίων πραττομέ-
3. тъ лаа҅ниѥ· събрашꙙ бо рече жидове съборъ·
   νην ἐπίβουλον ἐνέδραν. Συνήγαγον γάρ, φησίν, οἱ Ἰουδαίοι συνέδριον,
4. и҅ глаголаа҅хѫ что сътворимъ· се намъ е҅уа҅гг҄е-
   καὶ ἔλεγον· Τί ποιήσωμεν; Ταῦτα δὲ ἡμῖν εὐαγγε-
5. листъ їѡ҄а҅ннъ нꙑнꙗ бесѣдова· а҅ште бо и҅ о҄у-
   λιστὴς Ἰωάννης ἀρτίως ἐφθέγγετο. Εἰ γὰρ καὶ τῷ στόμα-
6. стꙑ намъ нꙑнꙗ не бесѣдоуѥ· о҅баче доухо-
   τι ἡμῖν νῦν οὐ διαλέγεται, ἀλλ' οὖν γε τῷ πνεύ-
7. мъ въ стоѧ҅штии҅хъ слоухꙑ вь҆пиѥтъ· събра-
   ματι ταῖς τῶν ἑστώτων ἀκοαῖς ἐβόα. Συνήγα-
8. шꙙ бо рече съборъ и҅ глаголаа҅хѫ что сътворимꙿ
   γον γάρ, φησί, τὸ συνέδριον, καὶ ἔλεγον· Τί ποιήσωμεν;
9. добро събърашꙙ· нъ ꙁълъ съборъ· не на любь҆ве
   Καλὸν τὸ Συνήγαγον· ἀλλὰ κακὸν τὸ Συνέδριον· οὐ πρὸς ἀγάπην
10. нъ на сваръ· не на миръ и҅дѫште нъ на рать҆
    ἀλλὰ πρὸς μάχην· οὐ πρὸς εἰρήνην καλοῦντες, ἀλλὰ πρὸς πόλεμον
11. о҅стрꙙште сꙙ· събрашꙙ съборъ да не бога сла-
    παροξύναντες. Συνήγαγον τὸ συνέδριον, οὐχ ἵνα Θεὸν δοξάσω-
12. вꙙтъ· нъ да христосоу бечь҆стиѥ сътворꙙтꙿ·
    σιν, ἀλλ' ἵνα Χριστὸν ἀτιμάσωσι.
13. събърашꙙ съборъ да не вѣрѫ съꙁиждѫтъ·
    Συνήγαγον τὸ συνέδριον, οὐχ ἵνα πίστιν οἰκοδομήσωσιν,
14. нъ да ѫ҅гълънꙑи камень҆ сънорꙙтъ· събра-
    ἀλλ' ἵνα τὸν ἀκρογωνιαῖον λίθον ἀποῤῥίψωσι. Συνή-
15. шꙙ съборъ да не погꙑбъшꙙѧ о҅вь҆цꙙ въ породѣ
    γαγον τὸ συνέδριον, οὐχ ἵνα τὰ πεπλανημένα πρόβατα μανδρεύ-
16. ꙁатворꙙтъ· нъ да пастоуха о҄убивъше па-
    σωσιν, ἀλλ' ἵνα τὸν ποιμένα φονεύσαντες, τὸ ποί-
17. ствѫ ражденѫтъ· събърашꙙ съборъ· да не
    μνιον διαλύσωσι. Συνήγαγον τὸ συνέδριον, οὐχ ἵνα
18. а҅кꙑ снѣгъ сиꙗ҅ѭ҄штааго сꙙ бисъра прии҅мѫ-
    τὸν χιονόφεγγον μαργαρίτην ... ὑποδέξων-
19. тъ· нъ да свѣтълꙑи҆ камень҆ ꙗ҅коже мь҆нѣшꙙ·
    ται, ἀλλ' ἵνα τὸν φεγγίτην λίθον, ὡς ἐνόμιζον
20. невѣрь҆ствии҅мъ о҅тъмꙙтъ· събърашꙙ събо-
    τῇ ἀπιστίᾳ σκοτίσωσι. Συνήγαγον τὸ συνέδρι-
21. ръ· да не о҅тъ винограда сладъкоѥ҆ о҅бь҆ѥ҅мь҆ѭ҄-
    ον ... οὐχ ἵνα τῆς ἀμπέλου τοὺς μελισταγεῖς βότρυας
22. тъ гроꙁновиѥ҆· нъ да и҅стинънꙑи҆ виноградꙿ
    τρυγήσωσιν, ἀλλ' ἵνα τὴν ἀληθινὴν ἄμπελον
23. на дѫбоу кръста раꙁбивъше· себѣ си лоꙁѫ
    ἐπὶ τὸ δένδρον τοῦ σταυροῦ ἐφαπλώσαντες, ἑαυτοῖς ἀναδενδράδα
24. пагоубꙑ сътворꙙтъ· намъ же лоꙁѫ съпасени҆а҅
    ἀπώλειας ποιήσωσιν, ἡμῖν δὲ ἀναδενδράδα σωτηρίας
25. о҄уготовꙙтъ· ҆Ѡ съборе диꙗ҅воломъ на хри-
    ἑτοιμάσωσι. Ὢ συνέδριον ὑπὸ διαβόλου κατὰ Χρι-
26. стоса събъранꙑи҆· ҆Ѡ сьвѣте ꙁълоби и҅спль-
    στοῦ συνηγμένον· ὢ βουλευτήριον κακίας μεμεστω-
27. н҄енъ· ҆Ѡ съборе влъкъ паче кръвиѭ҄ питом^о-
    μένον· ὢ συνέδριον, λύκων μᾶλλον αἱμοβό-
28. мъ· некли чловѣкомъ богонось҆цемъ· чꙿто
    ρων, ἢ ἀνθρώπων θεοφόρων. Τί δὲ
29. глагол҄ѫ о҅ вль҆цѣхъ некротъкꙑи҅хъ· нъ и҅ ль҆-
    λέγω, λύκων ἀνήμερων; Ἀλλὰ γὰρ καὶ λεόν-
30. въ некротъкꙑи҅хъ горь҆шии҆· ль҆ви бо даниїла
    των ἀνημέρων χείρους. Οἱ γὰρ λέοντες τοῦ Δανιὴλ

Iohannes Chrysostomus· In sancta et magna feria secunda homilia