<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 186r >

1. лице велико о҅ дѣвьствѣ съглагола· рекꙑ
   πρόσωπον; Μεγάλα περὶ παρθενίας διελέχθη εἰπών·
2. сѫтъ҆ скопь҆ци и҅же скопишꙙ сꙙ сами цѣ-
   Εἰσὶν εὐνοῦχοι, οἵτινες εὐνούχισαν ἑαυτοὺς διὰ τὴν βα-
3. сарь҆ствиꙗ҆ ради небесь҆нааго· и҅ могъи҅
   σιλείαν τῶν οὐρανῶν, καὶ· Ὁ δυνάμενος
4. сꙙ вь҆мѣстити да сꙙ вь҆мѣститі ъ · вѣстъ
   χωρεῖν, χωρείτω. Οἶδε
5. и҅ многꙑѧ о҅тъ чловѣкъ великѫ о҅ н҄ихъ·
   καὶ τοὺς πολλοὺς τῶν ἀνθρώπων μεγάλην περὶ αὐτῆς
6. славѫ и҅мѫштꙙ· не бо нъ ѥ҅стъствомъ
   δόξαν ἔχοντας. Καὶ γάρ ἐστι φύσει
7. дѣло велико· и҅ кажетъ ѥ҅же ни вь҆ веть-
   τὸ πρᾶγμα μέγα, καὶ δείκνυται ἐξ ὧν οὔτε ἐν τῇ Πα-
8. хꙑи҅хъ· пръвꙑи҅ми ст꙯ꙑи҅ми мѫжи о҅-
   λαιᾷ ὑπὸ τῶν παλαιῶν [καὶ] ἁγίων ἀνδρῶν ἐ-
9. нѣми о҄управило сꙙ· и҅ въ новѣѣмь҆ не
   κείνων κατωρθώθη, καὶ ἐν τῇ καινῇ οὐκ
10. повелѣ ноуждеѭ҄ такожде ꙁаконъ не
    ἦλθεν εἰς ἀνάγκην νόμου. Οὐ
11. бо ꙁаповѣда сего· нъ и҅ꙁвол҄ениимъ слꙑ-
    γὰρ ἐπέταξε τοῦτο, ἀλλὰ τῇ προαιρέσει τῶν ἀκου-
12. шꙙштии҅мъ повелѣ· тѣмже и҅ павьлъ
    όντων ἐπέτρεψε. Διὸ καὶ Παῦλός
13. рече· не нѫждѫ же ни хотꙙштааго· ни
    φησι· Οὐκ ἀναγκάζω δὲ τὸν μὴ βουλόμενον, οὐδὲ
14. ꙁаповѣди творѫ о҅ дѣлѣ томь҆· пон҄еже
    ἐπίταγμα τὸ πρᾶγμα ποιῶ. Ἐπεὶ
15. о҄убо и҅ велико дѣло бѣѣ҅ше· и҅ великѫ
    οὖν καὶ μέγα τὸ πρᾶγμα ἦν, καὶ μεγάλην
16. славѫ о҅тъ многꙑи҅хъ и҅мѣа҅ше· да не
    παρὰ τοῖς πολλοῖς δόξαν εἶχεν, ἵνα μή
17. къждо се о҄управивъ· а҅кꙑ вь҆се о҄управивꙿ
    τις τοῦτο κατορθῶν, ὡς τὸ πᾶν κατωρθωκὼς διακέηται, καὶ
18. о҅ процѣѣ҅мь҆ раꙁлѣнитъ сꙙ· полагаа҅тꙿ
    τῶν λοιπῶν ἀμελῇ, τίθησι
19. сиѭ҄ притчѫ довь҆ль҆нѫ на прѣпь҆рѣниѥ҆
    ταύτην τὴν παραβολήν, ἱκανὴν πεῖσαι,
20. ꙗ҅ко дѣвь҆ство а҅ште и҅ вь҆се и҅матъ· до-
    ὅτι παρθενία, κἂν τὰ ... πάντα ἔχῃ,
21. бра же ѥ҅же о҅тъ милости бꙑваа҅тъ· а҅ште
    τῶν ἀπὸ τῆς ἐλεημοσύνης καλῶν
22. ѥ҅стъ праꙁдъно съ блѫдникꙑ и҅ждене-не пра
    ἤρημος οὖσα, μετὰ τῶν πόρνων ἐκβάλλε-
23. тъ сꙙ и҅ съ боуи҅ми· и҅ беꙁ милости ѥ по-
    ται καὶ τὸν ἀπάνθρωπον καὶ τὸν ἀνελεήμονα ἵ-
24. ставитъ с н҄ими· пль҆ть҆нѫѭ҄ бо побѣ-
    στησι μετ' αὐτῶν. Ὁ μὲν γὰρ σωμάτων
25. дишꙙ похоть҆· и҅мѣнь҆нꙑѧ҅ же не побѣ-
    ἔρωτος ἡττήθη, αἱ δὲ χρημάτων.
26. дишꙙ· нѣстъ бо тъчь҆на похоть҆ пль҆ть҆-
    Οὐκ ἔστι δὲ ἴσον σωμάτων ἔρως
27. наꙗ и҅мѣнꙿнѣи҆· нъ пль҆ть҆наꙗ҆ притьча-
    καὶ χρημάτων· ἀλλ' ὁ τῶν σωμάτων δριμύ-
28. и҅ши ^паче· и҅ мѫчь҆нѣи҅ши· ѥ҅лма же о҄убо нем^о-
    τερός τε πολλῷ καὶ τυραννικώτερος. Ὅσῳ οὖν ἀσθενέ-
29. шть҆нѣи҆ сѫпротивь҆никъ· толма же
    στερος ὁ ἀνταγωνιστής, τοσούτῳ
30. и҅ бес простꙑн҄ꙙ побѣжденꙑѧ҆· того ради б^о
    ἀσύγγνωστοι ... αἱ νικηθεῖσαι. Διὰ τοῦτο δὴ

Iohannes Chrysostomus· In parabolam decem virginibus, et de eleemosyna (Matth· 25,1)