<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 184r >

1. тѣлеси ми пакость҆· нъ а҅ште бога прѣслоу-
   τὸ σῶμα μαστίζομαι· ἐὰν δὲ τοῦ Θεοῦ παρακού-
2. шаѭ҄· о҅боꙗ҅ко вь҆ мѫцѣ ѥ҅смъ· вѣдѣ бо хотꙙ-
   σω, τὸ συναμφότερον κολασθήσομαι. Οἶδα γὰρ τὸν μέλλον-
3. штаа҅го глаголати· бои҅те сꙙ могѫштаа҅го
   τα λέγειν· Φοβήθητε τὸν δυνάμενον
4. доушѫ и҅ тѣло погоубити· вь҆ вѣчь҆нѣѣмꙿ
   καὶ ψυχὴν καὶ σῶμα ἀπολέσαι ἐν γεέν-
5. о҅гн҄и· да се съкаꙁаниѥ кротости тврь҆дааг^о
   νῃ. Ταῦτα ... πρὸς ἀπόδειξιν τῆς πραότητος ... τοῦ σώφρονος
6. їѡ҄сифа· нъ и҅ ѥ҅ште послоушаи҅те ѥ҅го дѣле-
   Ἰωσήφ . Ἀκούσατε δὲ αὐτοῦ καὶ τὴν ἄλλην πραγμα-
7. съ и҅хъ· вѣсте бо вь҆си а҅вѣ· ꙗ҅ко о҅баждениї-
   τείαν. Ἴστε γὰρ πάντες σαφῶς, ὅτι συκοφαντί-
8. мъ госпождꙙ си вь҆ ть҆мницѫ въврь҆женъ
   ᾳ τῆς Αἰγυπτίας
9. бꙑстъ· потом же рокоу конь҆чавъшоу сꙙ·
   τὴν φυλακὴν οἰκήσας ...
10. паче же вѣдѣ ꙗ҅вь҆ѥ҅ниѥ҆ на конь҆ць҆ и҅сходꙙ-
    μᾶλλον δὲ τῶν ἀποκαλύψεων, τὴν ἔκβασιν ἐπιδεικνύν-
11. ште· и҅ братии ѥ҅го вь҆ е҅гоуптъ пришь҆дъше-
    των, καὶ τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ κατελθόντων εἰς τὴν Αἴγυπτον
12. мъ· глада дѣл҄ьма· видѣвъ и҅хъ їѡ҄сифъ·
    διὰ τὴν ... σπάνιν, θεασάμενος τούτους ὁ Ἰωσήφ,
13. цр꙯ъ сꙑ вь҆сѣмъ е҅гуптомъ владꙑ· не о҅бна-
    καί γε βασιλεὺς ὑπάρχων, καὶ πάσης τῆς Αἰγύπτου δεσπόζων, οὐκ ἐγύ-
14. жи мечача· ни въ ть҆мници ꙁатвори· ни
    μνωσε ξίφος, οὐκ ἐν φυλακῇ κατέκλεισεν, οὐ
15. гладь҆ ꙁамори· ни ранꙑ дастъ· ни а҅кꙑ на
    λιμῷ κατέτηξεν, οὐ πληγὰς ἐπέθηκε, οὐχ ὡς
16. ꙁвѣри ꙁвѣри сѫштꙙ помꙑсли· не помꙙ-
    θῆρας τοὺς θῆρας κατενόησεν, οὐχ ὑπεμνή-
17. нѫ котꙑгꙑ растрь҆ꙁаниꙗ· ни ꙗ҅мь҆нꙑѧ
    σθη τοῦ χιτῶνος τὸν διασπαραγμόν, οὐ τοῦ λάκκου
18. глѫбинꙑ· ни роботь҆нꙑѧ страсти· ни пле-
    τὸν βόθυνον, οὐ τῆς δουλείας τὸ ὄνειδος, οὐ τοῦ φθό-
19. менънꙑѧ ꙁависти· ни братолюбь҆ствиꙗ
    νου τὸν τῦφον, οὐ τῆς μισαδελφίας
20. ненависть҆наа҅го дꙑма· ни о҅тча лишениꙗ҆
    τὸν καπνόν, οὐ τῆς πατρικῆς ζημίας
21. о҅ брѣмене· ни приснаа҅го брата вень҆ꙗмина
    τὸν φόρτον, οὐ τοῦ ὁμομητρίου ἀδελφοῦ Βενιαμίν
22. страданиꙗ҆· нъ вь҆се то подъ ноꙁѣ подъложи-
    τὴν ἀλλοτρίωσιν· ἀλλὰ ταῦτα πάντα ἐκποδὼν ποιή-
23. въ прѣштениѥ съ вь҆ꙁвитиимъ сь҆мѣсивъ·
    σας, ἀπειλὴν μετὰ κέρδους συζεύξας,
24. винꙑ и҅скаа҅ше како сꙙ бꙑ съ братиѭ поꙁна-
    άφορμὴν ἐζήτει, πῶς ἀναγνωρισθῇ τοῖς ἀδελφοῖς.
25. лъ· тъчь҆ѭ҄ же о҄уꙁь҆рѣвъ братиѭ҄ и҅ приснааг^о
    Μόνον γὰρ ἐθεάσατο τούτους, καὶ τὸν ὁμομήτριον
26. брата вень҆ꙗ҅мина· ^беꙁълобь҆нааго младааго
    ἀδελφὸν Βενιαμίν, τὸν ἄκακον, τὸν ἀκέραιον,
27. мь҆н҄ьшаа҅го· о҅ть҆чꙙ лоꙁꙑ послѣдьн҄ии҆ гро-
    τὸν ἔσχατον τῆς πατρικῆς ἀμπέλου βό-
28. ꙁнъ· невъкоушенꙑи братиѧ нелюбь҆ств^о-
    τρυν τὸν ἄγευστον τῆς μισαδελφί-
29. мъ· брата и҅ ѥ҅сть҆ствомь҆ и҅ о҄умомъ· а҅биѥ҆
    ας, τὸν ἀδελφὸν καὶ τῇ φύσει καὶ τῇ γνώμῃ, εὐθέως
30. въ радости вь҆сплака· и҅ о҅бративъ сꙙ вь҆ꙁꙿпи
    περιχαρέσι δάκρυσι τὰς παρειὰς νοτίσας, ἀνεβόησε

Iohannes Chrysostomus· De jejunio, de Davide et de presbyteris, de Josepho et de novato