<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 183r >

1. Нъ рекѫтъ нѣции҆ ѡ҄ їѡ҄сифѣ· ꙗ҅ко бѣдоѭ҄
   Ἀλλά φασί τινες περὶ τοῦ Ἰωσήφ, ὡς ἀπὸ ἀνάγκης
2. о҅дръжимъ· и҅ въ штоуждеи странѣ сꙑ·
   συσχεθεὶς καὶ ἐν ξένοις τόποις αὐλιζόμενος,
3. и҅ не и҅мѣѧ чловѣчьскꙑ помошти· ни ꙁа-
   καὶ μὴ ἔχων ἀνθρωπίνην, βοήθειαν, ἢ τὸν προστα-
4. стѫпа· сего дѣлꙗ кротость҆ и҅мѣа҅ше· и҅ сь҆-
   τέυοντα, τούτου χάριν τὴν πραότητα καὶ τὴν ταπεινο-
5. мѣрениѥ҆· нъ слоушаи҆ раꙁоумь҆но сице
   φροσύνην ἐπεδείξατο. Ἀλλ' ἄκουσον ὁ ταῦτα
6. глагол҄ꙙи҆· о҅билиѥ҅мъ бесѣдоуѥ҅ши· а҅ не
   λέγων· οὐ γὰρ δικαιολογεῖς, ἀλλὰ
7. правдоѭ҄· самъ бо їѡ҄сифъ добростиѭ
   περιττολογεῖς· αὐτὸς γὰρ ὁ Ἰωσήφ ἀπὸ διαθέσεως
8. своѥ҅ѭ҄ и҅ въꙁдръжании҅мъ· въ о҅ть҆чѫ
   οἰκείας τὴν πατρικὴν
9. добрость҆ бѣ о҅блѣченъ· Їѡ҄сифа помꙙ-
   εὐλάβειαν περιέθετο ... τοῦ Ἰωσὴφ μνή-
10. нѫвъше· и҅ свѣтъ тъ приде· свѣтоу б^о·
    μη, καὶ φωτὸς παρουσία. Ὁ γὰρ τοῦ φωτὸς
11. владꙑка христосъ· и҅с тъмꙑ ть҆мни-
    Δεσπότης Χριστὸς ἐκ τοῦ σκότους τῆς φυλα-
12. чь҆нꙑѧ прости ѥ҅го· да беꙁ оума о҄убо
    κῆς τοῦτον ἠλευθέρωσε. Διὸ
13. обилиѥ҅мъ бесѣдоуѥ҅ши ѡ҄ чловѣчине·
    περιττολογεῖς, ἄνθρωπε,
14. а҅ не правь҆доѭ҄· глагол҄ꙙи҆ ꙗ҅ко їѡ҄сифъ ноу-
    οὐ δικαιολογεῖς, ὁ λέγων ὅτι ὁ Ἰωσὴφ ἀπὸ ἀνάγ-
15. дъма бѣ добръ и҅ бе ꙁълоби· сице бѣ їѡ҄сифь
    κης ὑπῆρχεν εὐλαβὴς καὶ ἀνεξίκακος. Οὕτω γὰρ
16. боголюбь҆ць҆· и҅ прѣжде ꙁакона ꙁаконъ бꙑ-
    πρὸ νόμου ὑπῆρχε φιλόθεος ὁ Ἰωσὴφ καὶ νόμου τηρητής,
17. въ· ꙗ҅ко и҅ ль҆стимъ и҅ бѣдимъ· е҅гоуптѣ-
    ὅτι καὶ κολακευόμενος παρὰ τῆς ἑαυτοῦ δε-
18. нꙑн҄еѧ гнѫшааше сꙙ и҅ бѣгааше· прѣлоу-
    σποίνης, ἐμυσάττετο τῆς μοι-
19. бодѣи҅ствь҆нааго дѣлесе· Дѣѣ҅ши ꙁако-
    χείας τὸ δρᾶμα. Μὴ γὰρ τότε νό-
20. нъ бѣ данъ· велꙙи не прѣлюбодѣа҅ти ни
    μος ἦν δοθείς, ὁ κελεύων· Μὴ μοιχεύσῃς,
21. о҄убити· ни о҄украсти ни лъжи послоухꙋ
    μὴ κλέψῃς, μὴ ψευδομαρτυρή-
22. бꙑти· нъ самъ себѣ ꙁаконъ бꙑвъ· и҅ ѥ҅-
    σῃς; Ἀλλ' αὐτὸς ἑαυτοῦ νόμος γινόμενος, καὶ φυ-
23. сть҆ствь҆нꙑи҅мъ сѫдиштемъ нао҄ученъ·
    σικῷ κριτήριῳ προσπλακεὶς
24. нагъ и҅ꙁбѣже· да господинꙗ не о҅скврь҆ни-
    ἔφυγε γυμνός, ἵνα τὴν δεσποτικὴν μὴ μολύ-
25. тъ мѣста· не мол҄ꙗа҅ше ли госпожда своꙗ
    νῃ κοίτην; Οὐχὶ ἡ τούτου δέσποινα παρεκάλει αὐτὸν
26. ꙁѣло· и҅ свободѫ о҅бѣштаваѭ҄шти· тъчь҆-
    λιπαροῦσα καὶ δέλτους ἐλευθερίας ... ὑπισχνεῖτο ...
27. ѭ҄ а҅ бꙑ ѥ҅ѧ послоушалъ· ти о҄угодиѥ ѥ҅и҆ съ-
    εἰ συγκατάθηται τῷ σπουδαζομέ-
28. творилъ· не ѥ҅лико же ли о҅на течааше къ
    νῳ; Οὐχὶ ὅσον ἐκείνη προέτρεχε,
29. н҄емоу· толико о҅нъ о҄уклан҄ꙗаше сꙙ ѥ҅ѧ·
    τοσοῦτον οὗτος ἔκαμπτε,
30. по господь҆ню словеси самъ сꙙ цѣстивъ·
    κατὰ τὴν τοῦ Κυρίου φωνὴν ἑαυτὸν εὐνουχίσας

Iohannes Chrysostomus· De jejunio, de Davide et de presbyteris, de Josepho et de novato