[an error occurred while processing this directive]
< 181v >
-
бескврънънѫѭ҄ жрътвѫ· и҅ного ничсоже тво-
τὴν ἀναίμακτον θυσίαν, οὐδὲ ἕτερον
-
ритъ· нъ тъчь҆ѭ҄ рѫцѣ вь҆ꙁдвигнетъ къ свꙙ-
ἢ τὰς χεῖρας κιχρᾷ τῇ ἀχράν-
-
тѣи трои҅ци чистѣи҆· сице и҅ покаа҅ниѥ те-
τῳ καὶ ἀπήλῳ τριάδι. Οὕτω καὶ ὁ τὴν μετάνοιαν
-
бѣ о҄урицаѧ҅и҅· и҅ного ничсоже творитъ· нъ
σοι διορίζων οὐδὲν ἕτερον ἢ
-
тъчиѭ҄ ѧ҅ꙁꙑкомъ съпасениѥ҆ тебѣ твори-
τὴν γλῶτταν κιχρᾷ, καὶ ὁ Θεός τὴν σωτηρίαν σοι ... παρ-
-
тъ· Нъ а҅биѥ҆ рекѫтъ сѫпротивь҆ници· да а҅-
έχει. Ἀλλ' ἐροῦσιν πάντες οἱ ἐξ ἐναντίας εἰ
-
ште се сице ѥ҅стъ· и҅ не хотꙙште приѧти
ταῦτα τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον, καὶ εἰ οἷον τέ ἐστι
-
по кръштении҆ покааниѥмъ съпасениꙗ·
μετὰ τὸ βάπτισμα διὰ μετανοίας σωθῆναι,
-
почто блаженꙑи петръ а҅наниѭ҄ и҅ сапфи-
διὰ τί ὁ ἀπόστολος Πέτρος τὸν Ἀνανίαν καὶ τὴν Σαπφεί-
-
рѫ тоу а҅биѥ҆ о҄умори· а҅ не покаа҅ниѥмъ
ραν παραυτὰ ἐθανάτωσε, καὶ οὐχί διὰ μετανοίας
-
ѥ҅ю҄ о҅брати· сице бо дроуꙁии глагол҄ѫтъ·
αὐτοὺς ἀνεκαλέσατο ;
-
нъ послоушаи҆ добрѣ· не съкрꙑ блаженъи҆
Πρόσεχε ἀκριβῶς. Οὐχὶ ὁ μακάριος
-
петръ цѣлъбꙑ покаа҅ниꙗ· нъ а҅наниꙗ и҅
Πέτρος ἀπέκρυψε τὴν ἔμπλαστρον· τῆς μετανοίας· ἀλλ' Ἀνανίας καὶ
-
сапфира· ꙗ҅же въ толикѫ напасть҆ въпадо-
Σαπφείρα οἱ τῷ τοιούτῳ πτώματι περιπεσόν-
-
ста· ни рачиста вь҆ꙁискати покаꙗꙁнь҆-
τες, οὐκ ἐπεζήτησαν τὴν μετανοητι-
-
нꙑѧ готовꙑ цѣльбꙑ· нъ сь҆ неприꙗ҅ꙁни-
κὴν πρόσφορον ἔμπλαστρον ἀλλὰ τῇ τοῦ διαβό-
-
номъ покаꙁании҅мъ погꙑбоста· и҅ съ сло-
λου παραινέσει, συναπώλοντο καὶ
-
вомъ и҅мѣнии҅мъ· тъгда бо и҅стовоѥ҆ покаꙿ-
τοῖς χρήμασι. Τότε γὰρ μετά-
-
ниѥ· ѥ҅гда бо не рѣчиѭ҄ чꙿтомо ѥ҅стъ· нъ ѥ҅-
νοια, οὐχ ὅτε τῇ φωνῇ τιμᾶται, ἀλλ' ὅ-
-
гда дѣлесꙑ ꙁнаѥ҅мо· ѥ҅стъ бо каꙗ҅ниѥ҆ о҅тꙿ
τε τῇ πράξει γνωρίζεται. Ἔστι γὰρ μετάνοια ἀπὸ
-
вь҆сеѧ доушꙙ и҅ꙁносимо· и҅ ѥ҅стъ покаа҅ни-
ψυχῆς προβαλλομένη, καὶ ἔστι μετάνοι-
-
ѥ҆ прѣпрость҆ въ гражданехъ вь҆ꙁискаѥ҅мо·
α ἐπιπολαίως γινομένη·
-
и҅мже о҅ви съпасаѥ҅ми сѫтъ· а҅ дроуꙁиї о҅-
ὅθεν οἱ μὲν σώζονται, οἱ δὲ κατα-
-
сѫждаѥ҅ми Покаꙗ҅ сꙙ блаженꙑи҆ петрꙿ·
κρίνονται. Μετενόησεν ὁ μακάριος Πέτρος,
-
и҅ ꙁълꙑи и҅ю҄да· нъ петръ добрѣ покаꙗ҅-
καὶ ὁ ἄθλιος Ἰούδας · ἀλλ' ὁ μὲν Πέτρος γνησίως μετανοή-
-
въ сꙙ· и҅ пꙁ
лакавъ сꙙ и҅ о҅тъвръжениѥ сль҆ꙁа-
σας καὶ δακρύσας καὶ τὴν ἄρνησιν διὰ τῶν δακρύ-
-
ми о҅мꙑвъ· въ прь҆вꙑѧ пакꙑ вѣрꙑ сиꙗ҅-
ων ἀποπλύνας, εἰς τὴν προτέραν πίστιν πάλιν
-
ниѥ вь҆ниде· а҅ и҅ю҄да о҅бидѣ покаа҅ниѥ·
ἐπανῆλθεν· ὁ δὲ Ἰούδας πάρεργον εἰργάσατο τὴν μετάνοιαν.
-
а҅ште и҅ сь҆ребро поврь҆же жидомъ и҅ рече и҅мꙿ·
Εἰ γὰρ καὶ τὰ ἀργύρια προσέῤῥιψε τοῖς Ἰουδαίοις, καὶ εἶπεν·
-
съгрѣшихъ прѣдавъ крь҆вь҆ беꙁ винꙑ·
„Ἥμαρτον παραδοὺς αἷμα ἀθῶον”.
Iohannes Chrysostomus· De jejunio, de Davide et de presbyteris, de Josepho et de novato