<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 180r >

1. ѥ҅стъ попъ къ богоу· почто о҄убо о҅сѫжда-
   ὑπάρχει ὁ ἱερεύς. Τί τοίνυν κρί-
2. ѥ҅ши· ѥ҅гоже богъ не о҅сѫждаѥ҅тъ· донь҆-
   νεις ὃν ὁ Θεὸς οὐ κατακρίνει; Ἕως
3. жде ѥ҅стъ попъ· и҅ богъ дастъ ѥ҅моу попь҆-
   ἐστὶν ἱερεύς, καὶ ὁ Θεός συγχωρεῖ αὐτῷ ἱερουρ-
4. ство· не о҅тъмешти сꙙ· въꙁь҆мати о҅ть҆
   γεῖν, μὴ παραιτήσῃ παρ᾽
5. н҄его божиѭ҄ свꙙтость· не бо подаѥ҅тъ ти
   αὐτοῦ λαβεῖν τὴν δωρεάν· οὐ γὰρ αὐτὸς παρέχει σοι
6. о҅ставь҆ѥ҅ниѥ грѣхомъ· нъ старѣи҅шина
   τὴν ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν, ἀλλ᾽ ὁ ἀρχ-
7. молитвь҆никомъ· ѥ҅же ѥ҅моу дастъ попь҆-
   ιερεὺς ὁ πιστεύσας αὐτῷ τὴν ἱερω-
8. ство· ҅А ꙗ҅коже не ч тьчь҆ѭ҄ въ благодѣти·
   σύνην. Ὅτι δὲ οὐ μόνον ἐν τῇ χάριτι,
9. нъ прѣжде благодѣ ти· присно съпасе-
   ἀλλὰ καὶ πρὸ τῆς χάριτος ἀεὶ τὴν σωτη-
10. ниѥ҆ чловѣкомъ вь҆сѣхъ богъ· чловѣко-
    ρίαν τοῖς ἀνθρώποις ὁ θεὸς δι' ἀνθρώ-
11. мъ творитъ· сего дѣлꙗ владꙑка нашъ
    που ἐποιεῖτο (τούτου χάριν ὁ Δεσπότης ἡμῶν
12. въчловѣчи сꙙ· ходатаи къ богоу и҅ чловѣ-
    ἐνηνθρώπησεν, ὁ μεσίτης Θεοῦ καὶ ἀνθρώ-
13. комъ· вѣсте сами ꙁѣло сѫште словолюбь҆-
    πων)· οἴδατε ἀκριβῶς
14. ць҆· съкаꙁаниѥ҆ о҅блаженаа҅го дауи҅да· ѥ҅же
    τὴν ἱστορίαν κατὰ τὸν μακάριον Δαυῒδ τὸν
15. нꙑнꙗчоу и҅ꙁвѣшта· ҅Исповѣмь҆ сꙙ тебѣ
    ἀρτίως εἰρηκότα, Ἐξομολογήσομαί σοι,
16. г꙯и вь҆сѣмь҆ сръдь҆цемъ мои҅мъ· како да-
    Κύριε, ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου. πῶς ὁ Δαυ-
17. уидъ въ о҄убии҅ство и҅ любодѣи҅ство въпа-
    ΐδ φόνῳ καὶ μοιχείᾳ περιπε-
18. дъ· въ ꙁь҆лѣ прѣбꙑваа҅ше неи҅сповѣдꙑ
    σών, τοῖς ... κακοῖς ἔμενεν ἀνεξομολόγη-
19. сꙙ· Что же о҄убо сътвори богъ· да и҅ сего на
    τος. Τί οὖν ποιεῖ ὁ Θεὸς ἵνα καὶ τοῦτον πρὸς
20. покаа҅ниѥ поуститъ· и҅ о҅браꙁꙑ сътво-
    μετάνοιαν ἐλάσῃ, καὶ τοὺς μετέπειτα ποιή-
21. ри покаа҅нию҄· да покаа҅ниѥ прии҅метъ·
    σῃ τὴν μετάνοιαν ἀσπάζεσθαι;
22. поусти кꙿ н҄емоу наѳана пророка· и҅нѣмь҆
    Πέμπει πρὸς αὐτὸν Νάθαν τὸν προφήτην, ἐν ἀλλοτρίῳ
23. лицемь҆ ѥ҅же на н҄ь таи творꙙшта· при-
    προσώπῳ τὰ κατ᾽ αὐτοῦ ἐξαγγέλλοντα. Ἐλ-
24. шъдъ бо нареченꙑи пророкъ къ дауи҅дꙋ·
    θὼν γάρ, [φησὶν] ὁ μνημονευθεὶς προφήτης πρὸς τὸν Δαυῒδ
25. рече· цр꙯ю· и҅мамъ ти нѣчто сь҆вѣштати·
    ἔφη· Βασιλεῦ, ἔχω σοί τι εἰπεῖν.
26. рече даудъ скоро глагол҄и· пророкъ же
    Ὁ δὲ Δαυΐδ. Λέγε. Καὶ ὁ προφήτης
27. наѳанъ рече· чловѣкъ нѣкто бѣ бога-
    Νάθαν εἶπεν· Ἄνθρωπός τις ἦν πλού-
28. тъ· и҅мѣѧ скотꙑ и҅ чрѣдꙑ многꙑ· чло-
    σιος, ἔχων ποίμνια καὶ βουκόλια πολλά· ἄν-
29. вѣкъ же пакꙑ бѣ о҄убогъ· и҅мѣѧ телицѫ
    θρωπος δέ τις ἦν πένης ἔχων ἀμνάδα
30. ѥ҅динѫ· ꙗ҅же на трепеꙁѣ сь҆ н҄имъ ꙗ҅дѣа҅ше·
    μίαν, ἥτις ἐκ τῆς τραπέζης αὐτοῦ ἤσθιε,

Iohannes Chrysostomus· De jejunio, de Davide et de presbyteris, de Josepho et de novato