<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 174r >

1. борѣ приложенѣ бꙑти смокви· вѣштаї
   αγωγῇ παρεικασμένην εἶναι τὴν συκῆν ... λεγέτω
2. како и҅с корениꙗ о̑усъхꙑи҆ съборъ· сла-
   πῶς ἡ ἀπὸ ῥιζῶν ξηρανθεῖσα συναγωγὴ ...
3. дъкаа҅го павла прорасти· бѣ и҅ а҅к҄ула и҅
   ἐβλάστησε τὸν γλυκύτατον Παῦλον ... ἐτύγχανε, καὶ Ἀκύλας καὶ
4. приск҄ула· и҅ мноꙁи и҅ни· и҅ и҅нѣхъ по рꙙ-
   Πρίσκιλλα καὶ πολλοὶ ἄλλοι, ὧν τὸν κατά-
5. доу нꙑнꙗ и҅менъ множь҆ства дѣл҄ьма
   λογον νῦν τῶν ὀνομάτων διὰ τὸ πλῆθος
6. словесъ миноуѭ̑ глаголати· и҅ ꙗкоже ні
   τῶν λέξεων παραιτούμεθα λέγειν. Ὅτι δὲ οὐ
7. бъшъѭ̑ о҅търинѫ люди жидовъскꙑ г꙯ь·
   παντελῶς ἀπώσατο ὁ Θεὸς τὸν λαὸν τῶν Ἰουδαίων,
8. сьвѣдѣтел҄ьствоуѥ҅тъ ми павьлъ гла-
   μαρτυρείτω μοι Παῦλος λέ-
9. гол҄ꙙ· глагол҄ѫ о̑убо· дѣѣ҅ши о҅ть҆ринѫ лю-
   γων· Λέγω οὖν, Μὴ ... ἀπώσατο
10. ди своѧ господь҆ не бѫди· не бо нъ и҅ а҅ꙁъ
    Κύριος τὸν λαὸν αὐτοῦ; Μὴ γένοιτο καὶ γὰρ ἐγὼ
11. и҅ꙁдраи҅л҄итѣнинъ ѥ҅смъ· о҅тъ сѣмене
    Ἰσραηλίτης εἰμί, ἐκ σπέρματος
12. а҅враа҅мь҆ꙗ· племене вень҆ꙗ҅минꙗ· не
    Ἀβραάμ, φυλῆς Βενιαμίν. Οὐκ
13. о҅ть҆ринѫ господь҆ людии свои҅хъ· нъ и҅
    ἀπώσατο Κύριος τὸν λαὸν αὐτοῦ. Ἀλλὰ γὰρ καὶ
14. съпасениѥ людь҆мъ тѣмъ вь҆ послѣдь҆-
    σωτηρίαν τῷ λαῷ ἐκείνῳ ἐπ᾽ ἐσχά-
15. н҄ꙙѧ дь҆ни о҅бѣшта· ѥ҅же глагол҄етъ·
    των τῶν ἡμερῶν ἐπαγγέλλεται ἐν τῷ λέγειν·
16. ѥ҅гда конь҆цъ ѧ҅ꙁꙑкъ вь҆лѣꙁетъ· тъгда
    Ὅταν δὲ τὸ πλήρωμα τῶν ἐθνῶν εἰσέλθῃ, τότε
17. вь҆сь и҅ꙁдраи҅л҄ь сьпасетъ сꙙ··
    πᾶς Ἰσραὴλ σωθήσεται.
18. ҅Аште бо и҅ боꙁи враꙁи бꙑшꙙ · жидове насъ
    Εἰ γὰρ καὶ ἐχθροὶ γεγόνασιν Ἰουδαῖοι τοῦ Θεοῦ, δι' ἡμᾶς
19. дѣл҄ьма бꙑшꙙ· да мꙑ тѣхъ о҅слоушани-
    γεγόνασιν, ἵνα τῇ ἐκείνων ἀπειθείᾳ ἡμεῖς
20. ѥ҅мъ съмилимъ сꙙ· ꙗ҅коже сьвѣт дѣтел҄ь-
    ἐλεηθῶμεν, ὡς μαρ-
21. сто воуѥ҅тъ ми павь҆лъ глагол҄ꙙ· по благо-
    τυρεῖ μοι Παῦλος λέγων. Κατὰ μὲν τὸ Εὐ-
22. вѣштению̑ рече· враꙁи васъ дѣл҄ьма·
    αγγέλων, ἐχθροὶ δι᾽ ἡμᾶς·
23. и҅ по и҅ꙁбь҆ранию̑ вь҆ꙁлюбь҆ѥ҅нии҆ о҅ть҆цъ
    κατὰ δὲ τὴν ἐκλογὴν ἀγαπητοί, διὰ τοὺς πατέρας·
24. дѣл҄ьма· бес каꙗ҅ꙁни дарове· и҅ꙁбавь҆-
    ἀμεταμέλητα γὰρ τὰ χαρίσματα καὶ ἡ κλῆ-
25. ѥ҅ниѥ свꙙто вь҆ꙁискати· о̑убо лѣпо вь҆ꙁлю-
    σις ἁγία. Ζητητέος τοίνυν, ἀγα-
26. бь҆ѥ҅нии҆· словесе ѥ҅же о҅ смокꙿви· чии҆ при-
    πητοί, ὁ περὶ τῆς συκῆς λόγος, τίνος ἔφε-
27. несе о҅браꙁъ· Нъ а҅ште тꙑ а҅даме помꙙ-
    ρεν εἰκόνα. Ἀλλ' ἐὰν σύ, ὁ Ἀδάμ, μνη-
28. неши· ѥ҅гда въ породѣ о҅бнажа· коѥ҅-
    σθῇς, ὅτε ἐν τῷ παραδείσῳ ἐγυμνώθης, ποί-
29. го дѫба листвиѥ҆ вь҆ꙁь҆мъ· и҅ съшивъ
    ου δένδρου φύλλα λαβὼν καὶ συῤῥάψας
30. себѣ си о҅деждѫ сътвори· о̑уꙁь҆риши как^о
    ἑαυτῷ περιβόλαιον ὕφανας, ὄψει πῶς

Iohannes Chrysostomus· In parabolam de ficu, homilia