<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 170r >

1. дь҆скомь повелѣнии҅мь҆· четврь҆тодь҆нь҆-
   τικῷ προστάγματι τεταρταῖ-
2. на и҅ꙁдаѭ̑шта· тоже тꙑ на о̑убиѥ҅ниѥ҆
   ον ἀναδιδόντα, σὺ δὲ πρὸς τὸν φόνον
3. и҅ въскрѣсивь҆шаа҅го· пророкꙑ о̑убивъ-
   καὶ τοῦ ἀναστάντος καὶ τοῦ ἀναστήσαντος τὰς προφητοκτό-
4. шꙙѧ рѫкꙑ о҅стриши· ҆Ѡ веле великоѥ҆ не-
   νους ἐξοπλίζεις χεῖρας; Ὢ τῆς πα-
5. сьмꙑшл҄ениѥ҆· ҆Ѡ веле великоѥ҆ неи҅цѣ-
   ρανοίας· ὢ τῆς ... ἀθεραπεύ-
6. лимоѥ о̑ужесточениѥ҆· на толико ли бе-
   του πωρώσεως. Εἰς τοῦτο γὰρ ἀ-
7. ꙁакониѥ о҅братишꙙ о̑умъ· да о҅тъ н҄ихъ-
   σεβείας κατεστρέψαντο τὰς φρένας, ὥστε ἐξ ὧν
8. же бѣ вѣровати лѣпо· не вѣроуѭ̑тъ·
   πιστεύειν ἔδει , ἀπιστοῦσι·
9. и҅хъже дѣл҄ьма хвалити хоулꙙтъ· о н҄и-
   δι' ὧν ὑμνολογεῖν, βλασφημοῦσιν· ἐφ' οἷς
10. хъже славити и҅ величати не блажꙙтъ·
    δοξάζειν <καὶ> μεγαλαυχεῖν, ἀχαριστοῦσιν·
11. о҅ н҄ихъже пѣти и҅ благодѣть҆ въꙁдаꙗ҅-
    ἐφ' οἷς εὐφημεῖν καὶ καταγεραίρειν,
12. ти· коудꙙтъ и҅ богосварници бꙑваѭ̑-
    δυσφημοῦσι καὶ θεομαχοῦσι.
13. тъ· сице бо о҅бои҅хъ беꙁоумиѥ҆· сице
    Τοιοῦτον γὰρ ἡ ἀπόνοια. Τοιοῦτον
14. и҅хъ гръждениѥ о̑удръжаниꙗ· о̑умꙑ
    ἡ ἐπιληψία τῆς οἰήσεως· τοὺς γὰρ λογισμοὺς
15. бо и҅хъ прѣль҆штениꙗ· мечъ тъшта-
    τῇ πλάνῃ καὶ ἀπάτῃ τῶν φαντασιῶν
16. нию̑· о̑упоивъ не дастъ· о̑умъноуо̑у-
    ἐκμεθύσκουσα οὐκ ἐᾷ τὸ τῆς διανοί-
17. моу о҅чеси сквоꙁѣ пролиꙗ҅въшии҅ сꙙ на
    ας ὄμμα τῆς περιχυθείσης
18. н҄емь҆ ть҆мѣ проꙁь҆рѣти· ти на и҅сти-
    αὐτῷ ἀχλύος διακῦψαι καὶ πρὸς τὰς τῆς ἀλη-
19. ннꙑѧ ꙁарꙙ вь҆ꙁь҆рѣти· сицевъ недѫ-
    θείας αὐγὰς ἀτενίσαι. Τοιοῦτον τὸ νόση-
20. гъ фарисеи҆ и҅ книжь҆никъ· и҅же прѣ-
    μα τῶν φαρισαίων καὶ γραμματέων, τῶν τὰς πρω-
21. жде ꙁъваниꙗ чътѫтъ· и҅ нарицати
    τοκλισίας μὲν πολυπραγμονούντων καὶ τῷ καλεῖσθαι
22. сꙙ о̑учител҄емъ величаѭ̑тъ сꙙ· и҅ ши-
    ῥαββὶ μέγα φυσώντων καὶ τῷ πλα-
23. ротоѭ̑ подрагъ мь҆нꙙште сꙙ ꙁаконъ
    τυσμῷ τῶν κρασπέδων νομο-
24. съхранꙙште величаѭ̑тъ· а҅ ничꙿсоже и҅-
    φυλακεῖν μεγαλαυχούντων, μηδὲν δὲ τῆς ἀ-
25. стинꙑ никакоже и҅мѣѭ̑ште· ни бла-
    ληθείας ὅλως φροντιζόντων, μηδὲ τῆς εὐ-
26. гочь҆стиꙗ ѥ҅дногоже словесе творꙙште·
    σεβείας μηδένα λόγον ποιουμένων.
27. Сицевъ о҅стенъ ꙁависти· ѥ҅днѫ бо въглѫ-
    Τοιοῦτον τὸ κέντρον τοῦ φθόνου· ἅμα γὰρ ἐνεπά-
28. би ѭ̑ въ доуши· и҅ вь҆сего чловѣка о̑уꙗ҅-
    ρη τῇ ψυχῇ, καὶ τὸν ὅλον ἄνθρωπον ἐτραυμά-
29. ꙁви· и҅ о҅ добрѣ пешти сꙙ силѫ раꙁори·
    τισε τοῦ τε γὰρ φρουρεῖ τὴν ἰσχὺν παρελύσατο
30. и҅ чоувъства· ꙗ҅же сѫтъ наи҅трѣбь҆ши мол
    καὶ τὰς αἰσθήσεις, ὧν ἡ χρῆσις

Patriarchae Photii· In ramos et Lazarum homilia