<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 167v >

1. поꙁнати не рачишꙙ· а҅ бꙑшꙙ бо поꙁнали свꙙ-
   ἐπιγνῶναι οὐκ ἠθέλησαν. Εἰ γὰρ ἔγνωσαν, ὁ θεῖ-
2. тꙑи паулъ рече· не бꙑшꙙ г꙯а славꙑ распꙙ-
   ος Παῦλος διαμαρτύρεται, οὐκ ἂν τὸ Κύριον τῆς δόξης ἐσταύ-
3. ли· не раꙁоумѣшꙙ· не бо и҅ раꙁоумѣшꙙ рачи-
   ρωσαν. Οὐκ ἔγνωσαν, οὐδὲ γὰρ ἐπιγνῶναι ἠβουλήθησαν·
4. ти· и҅жде бо хотѣниѥ сѫпротивь҆ бꙑваѥ҆·
   ἔνθα δὲ βούλησις ἀντιπράττεται
5. то и҅ дръжꙙштꙙѧ страсти о̑умъ плѣноу бꙑ-
   καὶ τοῦ κατασχόντος παθήματος ἡ γνώμη λάφυρον γίνε-
6. ваѥ҆тъ· и҅ о̑ума свобождениѥ вабимо· на
   ται καὶ τὸ τῆς διανοίας ἐλεύθερον ἀνδραποδιζόμενον πρὸς
7. добро и҅стинꙑ постижениѥ҆ не и҅детъ·
   τὴν εὐγενῆ τῆς ἀληθείας κατάληψιν οὐκ ἀνάγεται.
8. не раꙁоумѣшꙙ а҅гг҄елꙑ славимааго· и҅ пр^о-
   Οὐκ ἔγνωσαν τὸν ὑπ' ἀγγέλων δορυφορούμενον καὶ ὑπὸ τῶν προ-
9. рокꙑ проповѣдаѥ҆мааго· не раꙁоумѣшꙙ
   φητῶν κηρυττόμενον. Οὐκ ἔγνωσαν
10. о҅ деснѫѭ̑ о҅тца сѣдꙙштааго· и҅ н^а дѣвичоу
    τὸν ἐν δεξιᾷ τοῦ πατρὸς καθεζόμενον καὶ παρθενικαῖς
11. рѫкоу носима· и҅ словесемь҆ ѥ҅днѣмь҆ дви-
    ἀγκάλαις φερόμενον καὶ ῥήματι μόνῳ τὰ σύμπαντα φέ-
12. жѫшта· не раꙁоумѣшꙙ на прѣстолѣ
    ροντα. Οὐκ ἔγνωσαν τὸν ἐπὶ θρόνου
13. херовима сѣдꙙштаа҅го· и҅ на о҅сь҆лꙙти
    χερουβικοῦ ἐποχούμενον καὶ ὑποζυγίῳ
14. носима· и҅ о҅трокꙑ хвалима· и҅ на ^страсть҆ во-
    βασταζόμενον καὶ παρὰ παίδων ὑμνολογούμενον καὶ πρὸς τὸ παθεῖν ἑ-
15. л҄ьнѫѭ̑ пришь҆дъша· не поꙁнашꙙ ни ра-
    κόντα παραγενόμενον. Οὐκ ἔγνωσαν· οὐδὲ γὰρ συν-
16. ꙁоумѣти и҅ꙁволишꙙ· нъ нарицаѥ҅миї
    ιέναι ᾑρετίσαντο, ἀλλὰ φάσκοντες
17. сꙙ мѫдри бꙑти о҅бѫродѣшꙙ· и҅ о҅тъмь҆-
    εἶναι σοφοὶ ἐμωράνθησαν καὶ ἐσκοτίσ-
18. нѣ въ мꙑслехъ и҅хъ· нераꙁоумичь҆ноѥ
    θη ἐν τοῖς διαλογισμοῖς αὐτῶν ἡ ἀσύνετος αὐτῶν
19. срь҆дь҆це· сии҆ пророкъ и҅ꙁдалеча глаго-
    καρδία. Τοῦτο καὶ ὁ προφήτης πόρρωθεν ἔλε-
20. лаа҅ше прѣди видꙙ· слоухомъ слꙑшꙙтꙿ
    γε προορών, ἀκοῇ ἀκούσουσι καὶ οὔ μη συνώσι
21. и҅ не раꙁоумѣѭ̑тъ· и҅ видꙙште не видꙙ-
    και βλέποντες και οὔ μὴ ἴδω-
22. тъ· о̑удебелѣ бо срь҆дь҆це людии сихъ·
    σιν. Ἐπαχύνθη γὰρ ἡ καρδία τοῦ λαοῦ τούτου
23. и҅ о̑ушима тꙙжь҆цѣ слꙑшашꙙ· и҅ о҅чи си
    καὶ τοῖς ὠσί βαρέως ἤκουσαν καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῶν
24. помѣжишꙙ· да не видꙙтъ о҅чима· ни
    ἐκάμμυσαν, μήποτε ἴδωσι τοῖς ὀφθαλμοῖς καὶ
25. о̑ушима слꙑшꙙтъ· ни срь҆дь҆цемъ раꙁꙋ-
    τοῖς ὠσὶν ἀκούσωσι καὶ τῇ καρδίᾳ συνῶ-
26. мѣѭ̑тъ· и҅ о҅братꙙтъ сꙙ да и҅сцѣл҄ѫ ѧ·
    σι καὶ ἐπιστρέψωσι καὶ ἰάσομαι αὐτούς.
27. Повѣждь҆ ми о̑убо ѡ̑ жидовине· чꙿто сꙙ про-
    Εἰπὲ γάρ μοι, ὦ Ἰουδαῖε, τί τοῖς προ-
28. рокꙑ величаѥ҅ши· а҅ прорицаѥ҅маа҅го к^о-
    φήταις μεγαλαυχεῖς, τὸν δὲ προφητευόμενον βλασ-
29. риши· како ли вь҆лежиши кн҄игахъ· ра-
    φημεῖς; πῶς δὲ προσκαρτερεῖς μὲν τῷ γράμματι, τὸν
30. ꙁоума написанꙑихъ о҅слоушаѧ҅ сꙙ· и҅ о҅тр^о-
    νοῦν δὲ τῶν γεγραμμένων ἀθετεῖς, καὶ τὴν μὲν ἐπι-

Patriarchae Photii· In ramos et Lazarum homilia