<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 166v >

1. ꙁа нꙑ х꙯с· да иже чь҆стьноѭ̑ ѥ҅го кръвиѭ̑ по-
   ὑπὲρ ἡμῶν Χριστός, ὅπως οἱ τῷ τιμίῳ αὐτοῦ αἵματι ῥαν-
2. кропими· и҅ о̑устънꙑ а҅кꙑ прагꙑ наꙁнаме-
   τιζόμενοι καὶ τὰ χείλη ὡς φλιάς σφραγι-
3. наѭ̑ште· о̑убѣжꙙтъ прокоуждаѭ̑штаа҅-
   ζόμενοι, ἐκφύγωσι τοῦ ὀλοθρεύον-
4. го о҅рѫжиꙗ҆· и҅ сице пострадавꙑи х꙯с· и҅ въста
   τος τὰ βέλη· καὶ οὕτως ὁ παθὼν σαρκὶ ὁ Χριστός, καὶ ἀναστάς
5. въ третии дь҆нь҆· съ о҅тꙿцемь҆ и҅ съ свꙙтьіи҆мъ
   τριήμερος, τῷ πατρὶ καὶ τῷ ἁγίῳ
6. доухомь· коупно вь҆ славѣ и҅ чь҆сти· вь҆са тва-
   πνεύματι ὁμοτίμως καὶ ὁμοδόξως παρὰ πάσης κτί-
7. рь ѥ҅моу покланитъ сꙙ· ҅А к томоу пр^ѣклонитъ
   σεως συνπροσκυνηθῇ ὅτι αὐτῷ κάμψει
8. сꙙ ѥ҅моу вьсѣко колѣно небесънꙑи҅хъ и҅ ꙁе-
   πᾶν γόνυ ἐπουρανίων καὶ ἐπι-
9. мь҆нꙑи҆хъ· и҅ прѣи҅сподь҆н҄иихъ· славѫ ѥ҅-
   γείων καὶ καταχθονίων, δόξαν αὐ-
10. моу въꙁдаѭ̑ште· нꙑнꙗ и҅ присно и҅ вь҆ вѣ-
    τῷ ἀναπέμποντες εἰς τοὺς αἰῶ-
11. кꙑ вѣкомь а҅мин ⁘
    νας τῶν αἰώνων, ἀμήν.
12. 
    
13. фотꙗ патриа҅рха конъстантинꙗ града сло-
    Φωτίου τοῦ ... πατριάρχου... Κωνσταντινουπόλεως, ὁμι-
14. во на връбницѫ и҅ о҅ лаꙁарѣ ⁘
    λία εἰς τὰ Βάϊα καὶ εἰς τὸν Λάζαρον. Ι.
15. Егда о҅трокꙑ ѡ̑санна въ вꙑшь҆н҄ии҅хъ
    Ὅτε, τῶν παίδων ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις
16. вь҆пиѭ̑штꙙ цръкꙑ въстрѫбитъ·
    ἀναβοώντων, ἡ ἐκκλησία σαλπίσει
17. и҅ свѣтълꙑи҅ тъи҅ боголѣпь҆нꙑи҆ гласъ
    καὶ τῆς λαμπρᾶς ἐκείνης καὶ θεοπρεπεστάτης φωνῆς
18. къ себѣ привлѣкѫ· вꙑсокъ бѫдѫ
    ταῖς ἀκοαῖς τὸν ἦχον ἑλκύσω, μετάρσιος ὅλος γίνομαι
19. потъштании҅мъ· ꙁъло бо а҅ште радо-
    τῇ προθυμίᾳ (δεινὸν γὰρ ἡ χα-
20. сти прѣдолѣѥ҅тъ· поустошь҆ноѥ ѥ҅стъ-
    ρὰ χρῆμα καινοποιῆσαι τὴν φύ-
21. ство· а҅ любꙑ не вѣстъ жъдати врѣме-
    σιν καὶ πόθος οὐκ οἶδε μένειν και-
22. не ꙁовѫшта· и҅ о̑умомъ бꙑстромъ о҅бъ-
    ροῦ προσκαλοῦντος) καὶ λογισμῶν θειοτέρων θειοτέρῳ δρόμῳ περι-
23. хождѫ виѳаниѭ· и҅ рѫкама плештꙙ
    έρχομαι τὴν Βηθανίαν καὶ χεῖρας κροτῶ
24. ликоуѭ̑· и҅ съмѣшаѧ҅ сꙙ скачѫ сь҆ дѣть҆-
    χορεύων καὶ συναγελάζομαι σκιρτῶν τοῖς νηπί-
25. ми· побѣдънѫѭ̑ пѣснь҆ сь҆ н҄ими о̑утврꙿ-
    οις, τὸν ἐπινίκιον ὕμνον συγκαταρτιζόμενος αὐτοῖς
26. ждаѧ владꙑцѣ· ѡ̑санна въ вꙑшь҆н҄ихъ
    τῷ δεσπότῃ, ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις,
27. благословь҆ѥ҅нъ грꙙдꙑи҆ въ и҅мꙙ господь-
    εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρί-
28. н҄е· ҅Егда ли пакꙑ вѣиѥ҆ носꙙштꙙ и҅ сь҆рѣ-
    ου. Ὅτε δὲ πάλιν κλαδηφοροῦντας τὰ ὑπαν-
29. таѭ̑штꙙ христоса· и҅ ликꙑ ставꙙштꙙ·
    τῶντας Χριστῷ, χοροστατοῦντας
30. и҅ стел҄ꙙштꙙ риꙁꙑ съмоштрѫ· радоуѭ̑ сꙙ
    καὶ ὑποστρωννύντας τὰ ἱμάτια σκοπήσω, χαίρω μὲν

---

Iohannes Chrysostomus· In ramos palmarum homilia / Patriarchae Photii· In ramos et Lazarum homilia