<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 165r >

1. силоѭ̑· нь҆ немошть҆ноѭ̑ пль҆ть҆ѭ̑ съвꙙꙁати
   δυνάμεως, ἀλλὰ διὰ τῆς ἀσθενείας τῆς σαρκός, δῆσαι
2. ѥ҅же на нꙑ крѣпь҆къ· благословь҆ѥ҅нъ грꙙдъи҆
   τὸν καθ' ἡμῶν ἰσχυρόν. Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος
3. въ и҅мꙙ господь҆н҄е· цѣсарь҆ на сѫпротивни-
   ἐν ὀνόματι, κυρίου, ὁ βασιλεὺς κατὰ τοῦ τυράν-
4. ка· не вь҆седръжител҄ьства силоѭ̑ и҅ мѫдро-
   νου, οὐ διὰ τῆς παντοκρατορίκής δυνάμεως και σοφί-
5. стиѭ̑· нъ мь҆нимꙑи҅мъ кръста боуи҅ство-
   ας, ἀλλά διὰ τῆς νομισθείσης τοῦ σταυροῦ μωρί-
6. мъ· вь҆ ꙁълоби сѫштꙙѧ ꙁмиѧ҆· плѣнъ ра-
   ας, τοῦ ἐν κακίᾳ φρονίμου ὄφεως τὰ σκύλα δι-
7. ꙁграбитъ· благословь҆ѥнъ грꙙдꙑи҆ въ и҅-
   αρπάσαι. Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνό-
8. мꙙ господь҆не· и҅стовꙑи на ль҆жааго съпа-
   μάτι κυρίου, ὁ ἀληθινὸς κατὰ τοῦ ψεύστου, ὁ σω-
9. съ· на прокоудь҆ника· миротворь҆цъ на
   τὴρ κατὰ τοῦ λυμεώνος, ὁ εἰρηνάρχης κατὰ
10. сѫпротивь҆ника· чловѣколюбь҆ць҆ на
    τοῦ πολεμήτορος, ὁ φιλάνθρωπος κατὰ
11. ненависть҆ника чловѣкомъ· благосло-
    τοῦ μισανθρώπου. Εὐλογη-
12. вь҆ѥ҅нъ грꙙдꙑи҆ въ и҅мꙙ господь҆н҄е· го-
    μένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι κυρίου· κύ-
13. сподь҆ помилоуѥ҅тъ тварь҆ своѭ̑· благо-
    ριος ἐλεῆσαι τὸ πλάσμα τὸ ἴδιον. Εὐ-
14. словь҆ѥ҅нъ грꙙдꙑи҆ въ и҅мꙙ господь҆не· съ-
    λογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι κυρίου,κύριος σῶ-
15. пасъ прѣль҆штенаа҅го чловѣка· роуши-
    σαι τὸν πλανηθέντα ἄνθρωπον, καταλῦ-
16. тъ прѣльсть҆· о҅свѣтитъ тъмь҆нꙑѧ·
    σαι τὴν πλάνην, φωταγωγῆσαι τοὺς ἐν σκότει,
17. о̑упраꙁнитъ капиштемъ прѣль҆ште-
    καταργῆσαι εἰδώλων ἀπά-
18. ниѥ· и҅ въ҆ того мѣсто вь҆вести богопо-
    την, ἀντεισάξαι θεογνω-
19. ꙁнаниѥ съпась҆но о҅свꙙтити миръ· про-
    σίαν σωτήριον, ἁγιάσαι κόσμον, ἀπ-
20. гнати скврь҆нѫ· и҅ стꙑдость҆· поустошь҆-
    ελάσαι τὸ μύσος καὶ ἄγος τῆς τῶν ματαί-
21. нꙑи҆хъ б꙯а слоужениꙗ҆ благословь҆ѥ҅нъ грꙙ-
    ων θεῶν θεραπείας. Εὐλογημένος ὁ ἐρχό-
22. дꙑи въ и҅мꙙ господь҆н҄е· ѥ҅динъ ꙁа многꙑ
    μένος ἐν ὀνόματι κυρίου, εἰς ὑπὲρ πολλῶν,
23. и҅ по мноꙁѣхъ· и҅ꙁбавитъ ништъ родъ чло-
    κατὰ πολλῶν ῥύσασθαι πτωχὸν γένος ἀν-
24. вѣчь҆скъ· о҅тъ рѫкꙑ крѣпь҆шии҅хъ ѥ҅го·
    θρώπων ἐκ χειρὸς στερεωτέρων αὐτοῦ,
25. и҅ о̑убога и҅ ништа о҅тъ расхꙑштаѭ̑штии҅-
    καὶ πτωχὸν καὶ πένητα ἀπὸ τῶν διαρπαζόν-
26. хъ ѥ҅го· благословесенъ грꙙдꙑ въ и҅мꙙ го-
    των αὐτόν. Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι κυ-
27. сподьн҄е· полиꙗ҅ꙿтъ масломъ и҅ виномъ·
    ρίου, ἐπιχέαι οἶνον καὶ ἔλαιον
28. въпадъшаа҅го вь҆ раꙁбои҅никꙑ и҅ прѣꙁь҆рѣ-
    ἐπὶ τὸν ἐμπεσόντα εἰς τοὺς λῃστάς, καὶ παρεωρα-
29. на· благословесенъ грꙙдꙑи҆ въ и҅мꙙ господь-
    μένον. Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι κυρί-
30. н҄е· съпастъ насъ собоѭ̑· ꙗ҅коже рече пророкъ·
    ου, σῶσαι ἡμᾶς δι᾽ ἑαυτοῦ, ὥς φησιν ὁ προφήτης·

---

Iohannes Chrysostomus· In ramos palmarum homilia