<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 163r >

1. нъ о҅ себѣ хвалѫ поѭ̑тъ· раꙁоумѣи҅те божи-
   αὐτόματον δὲ τὸν αἶνον ἀναμέλπουσι, γνῶτε θε-
2. ѥ дѣло· ꙗ҅коже вь ꙁаконѣ писано  ѥ҅стъ·
   οῦ τὸ ἔργον, ὡς ἐν τῷ νόμῳ γέγραπται·
3. иꙁ оустъ младеништъ и҅ съсѫштии҅хъ
   Ἐκ στόματος νηπίων καὶ θηλαζόντων
4. съвръшилъ ѥ҅си пѣснь҆· о̑усоугоубите о̑убо
   κατηρτίσω αἶνον. Διπλασιάσατε οὖν
5. радость҆· ꙗ҅ко тацѣхъ о҅трокъ бꙑсте о҅тро-
   τὴν χαράν, ὅτι τοιούτων παίδων γεγόνατε πατέ-
6. ци· и҅же ѥ҅же и҅ старь҆ци не вѣдомо бꙑстъ·
   ρες, οἵτινες καὶ τὰ τοῖς πρεσβυτέροις ἀγνοηθέντα
7. богомь нао̑учении въсхвалишꙙ· о҅брати-
   θεοδιδάκτως ἀνευφήμησαν. Ἐπιστρέψα-
8. те срь҆дь҆ца ваша къ чꙙдомъ҆ свои҅мъ· а҅ не
   τε τὰς καρδίας ὑμῶν ἐπὶ τὰ τέκνα ὑμῶν καὶ μὴ
9. сь҆мѣжаи҅те о҅чию̑ си противѫ и҅стинѣ·
   μύσητε τοὺς ὀφθαλμοὺς ὑμῶν πρὸς τὴν ἀλήθειαν.
10. аште ли ти жде ѥ҅сте· да ни слꙑшꙙште
    Εἰ δὲ αὐτοί ἐστε, καὶ ἀκούοντες
11. слꙑшите· ни видꙙште видите· ти
    οὐκ ἀκούετε, καὶ βλέποντες οὐ βλέπετε, καὶ
12. беꙁ оума гнѣваѥ҅те сꙙ на младеништꙙ·
    μάτην διαφέρεσθε πρὸς τὰ νήπια,
13. ти вамъ сѫдиѧ бѫдѫтъ по съпасовоу сл^о-
    αὐτοὶ ὑμῶν κριταὶ ἔσονται, κατὰ τὸν τοῦ σωτῆρος λό-
14. и веси· Добрѣ и҅ о҅ семь҆ съ и҅нѣми прѣжде
    γον. Καλῶς γοῦν καὶ τοῦτο μετὰ τῶν ἄλλων προ-
15. сьвѣшта о҅ васъ пророкъ и҅саи҆ꙗ҅ рекꙑ·
    ανεφώνησε περὶ ὑμῶν ὁ προφήτης Ἡσαΐας λέγων·
16. не нꙑнꙗ постꙑдитъ сꙙ и҅ꙗ҅ковъ· ни
    Οὐ νῦν αἰσχυνθήσεται Ἰακώβ, οὐδὲ
17. нꙑнꙗ лица си мѣнитъ· нъ ѥ҅гда видꙙ-
    νῦν τὸ πρόσωπον μεταβαλεῖ; ἀλλ' ὅταν ἴδω-
18. тъ чꙙда си дѣлеса моꙗ҆· мене дѣлꙗ о҅свꙙ-
    σι τὰ τέκνα αὐτῶν τὰ ἔργα μου, δι᾽ ἐμὲ ἁγιά-
19. тꙙтъ и҅мꙙ моѥ· и҅ о҅свꙙтꙙтъ свꙙтаа҅го їꙗ҅-
    σουσι τὸ ὄνομά μου καὶ ἁγιάσουσι τὸν ἅγιον τοῦ Ἰα-
20. ковь҆ꙗ· и҅ бога и҅ꙁдраи҅л҄ева о̑убоѧ҅тъ· и҅ ра-
    κώβ, καὶ τὸν θεὸν τοῦ Ἰσραὴλ φοβηθήσονται· καὶ γνώ-
21. ꙁоумѣѭ̑тъ доухомь҆ ꙁаблѫдивь҆шии҆
    σονται οἱ τῷ πνεύματι πλανώμενοι
22. раꙁоумъ· и҅ гнѣваѭ̑штии҅ сꙙ навꙑкнѫ-
    σύνεσιν, οἱ δὲ γογγύζοντες μαθήσον-
23. тъ послоушати· и҅ ѧ҅ꙁꙑци нѣмоуѭ̑штиї
    ται. ὑπακούειν, καὶ αἱ γλῶσσαι ψελλίζουσαι
24. навꙑкнѫтъ вѣштати миръ ⁘
    μαθήσονται λαλεῖν εἰρήνην.
25. Видиши ли невѣрънꙑи ѡ̑ жидовине· ка-
    Ὁρᾶς, ὦ ἀνόητε Ἰουδαῖε, πῶς
26. ко и҅с прь҆ва словесе· стꙑдѣниѥ҅ вамъ
    ἐκ προοιμίων τοῦ λόγου αἰσχύνην ὑμῖν
27. прѣжде повѣдоуѥ҆ пророкъ· о҅слоуша-
    προκαταγγέλλει ὁ προφήτης διὰ τὴν ἀπεί-
28. ниꙗ дѣлꙗ вашего· навꙑкнѣте понѣ
    θειαν ὑμῶν; Μάθετε κᾂν
29. о҅ть҆ н҄его· како богомь҆ нао̑ученѫ проповѣ-
    παρ' αὐτοῦ, πῶς θεοδίδακτον κηρύσ-
30. даѥ чꙙдъ вашихъ пѣснь҆· ꙗ҅коже и҅ бла-
    σει τὴν τῶν τέκνων ὑμῶν ὑμνωδίαν, ὡς καὶ ὁ μα-

---

Iohannes Chrysostomus· In ramos palmarum homilia