<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 161r >

1. добраꙗ си и҅ веселаꙗ реть҆ и҅ пѣснь҆· кто на-
   ἡ καλὴ αὕτη καὶ ἐπίχαρις ἅμιλλα καὶ ᾠδή; τίς ὁ δι-
2. о̑учивъи҆ вꙑ· кто о̑умѫдривꙑи҆ вꙑ· кто
   δάξας; τίς ὁ σοφίσας; τίς
3. съвъкоупивꙑи҆· кде книгꙑ кде сь҆вѣ-
   ὁ συναθροίσας ; ποῦ αἱ δέλτοι; τίνες οἱ παιδα-
4. дѣтел҄е· прио҅бь҆штите сꙙ рѣшꙙ нашемь҆
   γωγοί; Συγκοινωνήσατε ἡμῖν, φασί,
5. веселии҆· и҅ пѣсни да навꙑкнете· и҅же мѡ-
   τῇ εὐωχίᾳ καὶ μελωδίᾳ, καὶ μαθήσεσθε τὰ Μωϋ-
6. усиї и҅ їнѣмъ пророкомъ на помꙑслѣ·
   σῇ καὶ τοῖς λοιποῖς προφήταις ἐν ἐπιθυμίαις.
7. Да ѥ҅лма побѣждени бꙑхомъ· и҅ десноѥ на-
   Ἐπεὶ οὖν προετράπημεν, καὶ δεξιὰς ἡμ-
8. мъ дашꙙ о҅троци причꙙштениѥ· грꙙдѣ-
   ῖν ἔδωκαν οἱ παῖδες κοινωνίας, δεῦ-
9. мъ вь҆ꙁлюбь҆ѥ҅нии· и҅ мꙑ вь҆ꙁдревь҆ноуи҅-
   ρο, ἀγαπητοί, καὶ ἡμεῖς ζηλώσωμ-
10. мъ боговесель҆ноуо̑умоу ликоу· и҅ съ а҅по-
    εν τὴν θεοτερπῆ χορείαν, καὶ μετὰ τῶν ἀπο-
11. столꙑ пѫть творити· въсшь҆дъшоуо̑у-
    στόλων ὁδοποιήσωμεν τῷ ἐπιβεβηκό-
12. моу на небо небесе на вь҆сходъ· и҅ на о҅слꙙти
    τι ἐπὶ τὸν οὐρανὸν τοῦ οὐρανοῦ κατὰ ἀνατολάς, καὶ ἐπὶ ὑποζύγιον,
13. ꙗ҅коже благоволи сѣдꙙштоу на ꙁеми·
    ὡς εὐδόκησεν, ἐποχουμένῳ ἐπὶ γῆς.
14. съ младеништи вѣиѥ вь҆ꙁь҆мѣмь҆· и҅ сь҆
    Μετὰ νηπίων τὰ κλάδη ἄρωμεν, καὶ
15. лѣторасль҆ми ликоуи҅ми· да и҆ въдоуне-
    τοῖς θαλλοῖς κροτήσωμεν, ὅπως ἐπιπνεύση
16. тъ въ нꙑ ст꙯ꙑи҆ доухъ· и҅ богонао̑ученѫѭ̑
    καὶ ἡμῖν τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον, καὶ τὴν θεοδίδακτον
17. въспоустимъ въ чинъ пѣснь҆· благослове-
    ἀναπέμψωμεν εὐτάκτως ᾠδήν. Εὐλογη-
18. шенъ грꙙдꙑи въ и҅мꙙ господь҆н҄е· ѡ̑са-
    μένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι κυρίου ὡσαν-
19. нна въ вꙑшь҆н҄иїхъ· Дь҆несь҆ и҅ о҅тцемъ ста-
    νὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις. Σήμερον καὶ ὁ πατριάρ-
20. рѣишина доухомъ праꙁдъноуѥ їа҅кѡ̑въ·
    χης ἐν πνεύματι ἑορτάζει Ἰακώβ,
21. видꙙ проречениѥ҆ своѥ на дѣло и҅съшедъ-
    ὁρῶν τὴν προφητείαν αὐτοῦ εἰς ἔργον ἀχθεῖ-
22. ше· и҅ привꙙꙁаѭ̑штааго къ виноградоу
    σαν, καὶ τὸν δεσμεύοντα πρὸς ἄμπελον
23. жрѣбꙙ своѥ· вь҆сѣдъшааго на жрѣбꙙ
    τὸν πῶλον αὐτοῦ, ἐπιβεβηκότα ἐπὶ πῶλον
24. ю̑но· и҅ сь҆ вѣрънꙑи҅ми покланꙗѥтъ сꙙ доу-
    νέον· καὶ μετὰ τῶν πιστῶν προσκυνεῖ τῷ πνεύ-
25. хомь҆· Дь҆несь҆ жрѣбꙙ готоваѥ҅мо ѥ҅стъ·
    ματι. Σήμερον πῶλος ἑτοιμάζεται
26. бесловесьнꙑихъ странъ· прьвоѥ неслове-
    τὸ τῶν ἀλογίστων ἐθνῶν τὸ πρὶν ἄλο-
27. съноѥ въꙁбоуꙗ҅ниѥ· на покаꙁаниѥ по-
    γον ἐξεμπλάριον εἰς ἔνδειξιν ὑπο-
28. корению̑· и҅же о҅тъ странъ нови людиѥ·
    ταγὴς τοῦ ἐξ ἐθνῶν νέου λαοῦ
29. и҅ младеништи проповѣдаѭ̑тъ сихъ къ
    καὶ νήπια καταμηνύουσι τὴν τούτων πρὸς
30. богоу поꙁнаниꙗ младень҆ство· и҅ ѥ҅же по семꙿ·
    θεογνωσίαν νηπιότητα, καὶ τὴν μετὰ ταῦτα

Iohannes Chrysostomus· In ramos palmarum homilia