<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 160v >

1. ѥ҅го проклꙙти· Пакꙑ рекѫ и҅ бѣдꙙ сꙙ на
   αὐτόν, κεκατήρανται. Πάλιν ἐρῶ, καὶ προτρεπόμενος ἐπὶ
2. добро не помльчѫ· придѣте въх ꙁлюбь҆ѥни да
   τὸ ἀγαθὸν οὐ παύσομαι· Δεῦτε, ἀγαπητοί,
3. благословестимъ благословешенааго· да
   εὐλογήσωμεν τὸν εὐλογημένον, ἵνα
4. благословешени бѫдемъ о҅ть҆ н҄его· вь҆сѣчь҆-
   εὐλογηθῶμεν ὑπ' αὐτοῦ, πᾶ-
5. ско тѣло· и҅ власть҆ коупь҆но съꙁъва на го-
   σαν ἡλικίαν καὶ ἀξίαν ἐπὶ τὸ αὐτὸ συνεκάλεσεν ... πρὸς τὴν τοῦ κυ-
6. сподьн҄ѫ хвалѫ· цѣсарꙙ ꙁемь҆ѧ· и҅ вь҆сꙙ
   ρίου αἴνεσιν· Βασιλεῖς τῆς γῆς καὶ πάντας
7. сѫдиѧ ꙁемънꙑѧ҆· ю̑ношꙙ и҅ дѣвицꙙ·
   κριτὰς γῆς, νεανίσκους καὶ παρθένους.
8. и҅ новолѣпь҆но чоудесе· ꙗ҅ко младоу и҅ не-
   Καὶ τὸ καινοπρεπὲς τοῦ θαύματος, ὅτι τῇ νέᾳ καὶ ἀ-
9. и҅скоусъноу ꙁьла· дѣтии младъ· съсѫштъ
   πειροκάκῳ τῶν νηπίων παίδων καὶ θηλαζόντων
10. тѣлеси молити прости вь҆чꙙти господе-
    ἡλικίᾳ τὰ πρεσβεῖα συνεχώρησε τοῦ ἐξάρξαι τῷ κυ-
11. ви· въ и҅сповѣдании҆· богомь҆ нао̑ученѫ-
    ρίῳ ἐν ἐξομολογήσει τὸ θεοδίδακ-
12. ѭ̑ пѣснь҆· ꙗ҅коже древь҆ѥ мѡ̑ӱсии҆ и҅ꙁъ е҅-
    τον ᾆσμα, καθὰ πάλαι Μωϋσῆς τῷ ἐξ Αἰ-
13. гупта людемь҆· благословешенъ грꙙдꙑи҆
    γύπτου λαῷ τὸ Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος
14. въ и҅мꙙ господь҆н҄е· Дь҆несь҆ радостиѭ̑ ра-
    ἐν ὄνόματι κυρίου. Σήμερον χαρὰν χαί-
15. доуѥ҅тъ сꙙ блаженꙑи҅ дауи҅дъ· о̑украше-
    ρει ὁ μακάριος Δαυΐδ, σεσυλη-
16. нами гѫсль҆ми младеништи· сь҆ н҄ими-
    μένος τὴν κιθάραν ὑπὸ νηπίων, οἷς
17. же и҅ ликоуѥ҆ доухомь҆· и҅ веселꙙ сꙙ ꙗ҅ко и҅
    καὶ συγχορεύων τῷ πνεύματι καὶ συνευωχούμενος, καθάπερ
18. прѣжде· прѣдь҆ лицемъ ковь҆чега божиꙗ
    τὸ πρὶν πρὸ προσώπου τῆς κιβωτοῦ τοῦ θεοῦ.
19. поѥ҅тъ и҅ гласитъ сладь҆ко· благословеше-
    συμμουσουργεῖ καὶ συμψελλίζει ἡδέως· Εὐλογημέ-
20. нъ грꙙдꙑи въ и҅мꙙ господь҆н҄е· к н҄емоу-
    νος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι κυρίου. Πρὸς ὃν
21. же речемъ· Глагол҄и намъ ѡ̑ пророче· кто сь҆
    ἐροῦμεν· Λέγε ἡμῖν, ὦ προφήτα, τίς οὗτος
22. грꙙдꙑи въ и҅мꙙ господь҆н҄е· не моѥ рече
    ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι κυρίου; Οὐκ ἐμόν, φησί,
23. о̑учениѥ дь҆несь҆· младеништемь бо ѥ҅-
    τὸ διδασκαλεῖον σήμερον· νηπίοις γὰρ ἀφιέρω-
24. стъ о̑улоучено· о҅тъ съврь҆шивъшааго и҆ꙁ оу-
    ται παρὰ τοῦ καταρτίσαντος ἐκ στόμα-
25. стъ младеништемъ и҅ съсѫштии҅мъ хва-
    τος νηπίων καὶ θηλαζόντων αἶ-
26. лѫ· раꙁдроушити врага и҅ мь҆сть҆ника·
    νον τοῦ καταλῦσαι ἐχθρὸν καὶ ἐκδικητὴν
27. да и҅ чоудесъ дѣлꙗ сихъ· о҅братꙙтъ сꙙ
    ὅπως καὶ διὰ τῶν θαυμάτων τούτων ἐπιστραφῶσι
28. срь҆дь҆ца о҅тцемь҆ на чꙙда· и҅ о҅слоушь҆ливꙑ-
    καρδίαι πατέρων ἐπὶ τέκνα, καὶ ἀπει-
29. мъ на мѫдрость҆ правь҆дивꙑи҅хъ·
    θῶν ἐν φρονήσει δικαίων.
30. Вѣштаите ѡ̑ о҅троци· о҅тъкѫдоу вамъ
    Λέγετε, ὦ παῖδες, πόθεν ὑμῖν

Iohannes Chrysostomus· In ramos palmarum homilia