<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 157v >

1. нъ и҅ тако не прии҅мѫтъ благодѣти жидо-
   ἀλλ᾽ οὐχ οὕτω δέχονται, τὴν χάριν οἱ Ἰουδαῖ-
2. ве· мь҆нѣ не сѫштоу тоу· нъ ѥ҅да како
   οι ἐμοῦ ἀπόντος· ἴσως γὰρ
3. въскръсъшоу ѥ҅моу мь҆нѣти начънѫтꙿ·
   ἀναστάντος αὐτοῦ νομίσουσιν
4. ꙗ҅ко сълоучаѥ҅мъ нѣкꙑи҅мъ о҅жи лаꙁаръ·
   ἐκ συντυχίας τινός ἀναβιῶσαι τὸν Λάζαρον.
5. нъ а҅ꙁъ самъ прихождѫ· да пришъдъшоу
   Αὐτὸς οὖν ἐγὼ παραγίνομαι, ὅπως παρόντος
6. мь҆нѣ самовидь҆ци бѫдѫтъ· мноѭ̑ бꙑ-
   μου αὐτόπται γενόμενοι τῶν παρ' ἐμοῦ γε-
7. ваѭ̑штии҅мъ чоудесемь҆· и҅ благодѣть҆
   νομένων θαυματουργημάτων, καὶ τὴν χάριν
8. о҅тъ мене въꙁь҆мъше· на вѣрѫ и҅ꙁвѣстѫ
   παρ' ἐμοῦ δεξάμενοι, εἰς πίστιν βεβαίαν
9. придѫтъ· лаꙁарь҆ дроугъ нашъ о̑усьпе
   ἐνεχθώσιν. Λάζαρος ὁ φίλος ἡμῶν κεκοίμηται·
10. нъ и҅дѫ о̑убоудитъ ѥ҅го· ҅И о̑ученици слꙑ-
    ἀλλὰ πορεύομαι ἐξυπνίσαι αὐτόν. Οἱ δὲ μαθηταὶ ἀκού-
11. шавъше рѣшꙙ· ти а҅ште о̑усьнѫ и҅цѣ-
    σαντες εἶπον· Κύριε, εἰ κεκοίμηται, σωθή-
12. лѣѥ҅тъ· не толꙿми богочь҆сть҆но о҅тъвѣ-
    σεται. Οὐ τοσοῦτον δὲ θεοσεβῶς ἀπεκρί-
13. шташꙙ· ѥ҅лми врачь҆бно· сънъ бо не чоу-
    ναντο, ὅσον ἰατρικῶς. Ὕπνος γὰρ ληθαρ-
14. ѭштии҅хъ себе· врѣждаѥ҅тъ продлъ-
    γικοὺς μὲν βλάπτει ἐπεκτει-
15. жаѧ҅ сꙙ· о҅гн҄емъ жегомꙑи҅мъ и҅ꙁоунші-
    νόμενος, πυρετοὺς δὲ λύ-
16. нѫ· творитъ потомь҆· да ѥ҅лма мь҆нѣшꙙ
    ει μᾶλλον ἱδρώτων. Ἐπειδὴ τοίνυν ἔδοξαν
17. о̑ученици глаголати г꙯и· о҅ о̑усь҆пении съ-
    οἱ ματηθαὶ λέγειν τὸν κύριον περὶ τῆς κοιμήσεως τοῦ ὕ-
18. ноу· рече пространо лаꙁарь҆ о̑умьрѣ· и҅ ра-
    πνου, εἶπε μετὰ παρρησίας· Λάζαρος ἀπέθανεν, καὶ χαί-
19. доуѭ̑ сꙙ васъ дѣл҄ьма· да вѣрѫ и҅мете
    ρω δι᾽ ὑμᾶς, ἵνα πιστεύσητε,
20. ꙗ҅ко не бѣхъ тоу· нъ пои҅дѣмъ к н҄емоу·
    ὅτι οὐκ ἤμην ἐκεῖ· ἀλλὰ ἄγωμεν πρὸς αὐτόν.
21. не хотꙙи҆ съмрьти грѣшь҆нꙑи҅мъ· ра-
    Ὁ μὴ θέλων τὸν θάνατον τοῦ ἁμαρτωλοῦ χαί-
22. доуѥ҅ши сꙙ сь҆мрь҆ти дроужь҆н҄ии҆· е҅и҆ ра-
    ρει νῦν ἐπὶ θανάτῳ φίλου; Χαί-
23. доуѭ̑ сꙙ· не себе дѣл҄ьма ни о̑умь҆ръшаꙿ-
    ρω, οὐ δι' ἐμαυτόν, οὐδὲ διὰ τὸν τεθνεώ-
24. го нъ васъ дѣл҄ьма· приѧ҅ти бо хоштѫ сь҆-
    τα, ἀλλὰ δι' ὑμᾶς· κέχρημαι γὰρ τῷ θα-
25. мрь҆ть҆ вашеи вѣрѣ на о҅снованиѥ· ѡ̑ съ-
    νάτῳ πρὸς τὸν τῆς ὑμετέρας πίστεως θεμέλιον. Ὦ θά-
26. мрь҆ти христосоу на радость҆· ѡ̑ сь҆мрьти
    νατος, Χριστοῦ ἀγαλλίασις. Ὦ θάνατος,
27. жиꙁни пльна· ѡ̑ сь҆мрьти сь҆мрь҆ти и҅ꙁба-
    ζωῆς ἀνάπλεως. Ὦ θάνατος, θανάτου λυτή-
28. вителю· съпасению̑ начꙙть҆че· падъши-
    ριον, σωτηρίας ἀρχηγός, πεπτωκό-
29. и҅мъ въстаниѥ· болꙙштии҅мъ покои·
    των ἀνάστασις, καμνόντων ἀνάπαυσις,
30. недѫжь҆нꙑи҅мъ цѣль҆ба правь҆дънꙑмъ
    ἀσθενούντων ῥῶσις, δικαίων

---

Iohannes Chrysostomus· In Lazarum homilia 2