<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 154r >

1. ѥ҅гда сь҆рѣте нѣкого и҅ꙁносима въ вратѣ-
   Ὅτε ὑπήντησέ τινα ἐκφερόμενον ἐν τῇ πύ-
2. хъ мрь҆тва· не тъчь҆ѭ̑ ли прикоснѫ сꙙ о҅-
   λῃ νεκρόν, οὐ μόνον ἥψατο τῆς σο-
3. дрѣ и҅ въстави мрь҆твааго· дѣѣ҅ши ли
   ροῦ, καὶ ἀνέστησε τὸν νεκρόν. Μὴ
4. молитвꙑ трѣбова тъгда на въставь҆ѥ҅-
   προσευχῆς ἐδεήθη τότε εἰς τὸ ἐγεῖρ-
5. ниѥ҆ о̑умь҆ръшааго· и҅ пакꙑ и҅нъгда· не
   αι τὸν τεθνεῶτα; Καὶ πάλιν ἄλλοτε
6. тъчь҆ѭ̑ ли слово рече надъ дѣвицѫ· тали-
   μόνον λόγον εἶπεν οὐ ἐπὶ τῆς κόρης, Ταλι-
7. ѳа коумꙑ· дастъ ѭ̑ родител҄ема съдра-
   θὰ κοῦμι, καὶ παρέδωκεν αὐτὴν τοῖς γονεῦσιν ... ὑγ-
8. вѫ· дѣѣ҅ши моли^{ти сѧ} трѣбова тъгда· и҅ чт^о
   ιῆ. Μὴ προσευχῆς ἐδεήθη τότε; Καὶ τί
9. глагол҄ѫ о҅ о̑учител҄и· о̑ученици ѥ҅моу сло-
   λέγω περὶ τοῦ διδασκάλου; οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λό-
10. вомъ мрь҆твꙑѧ҆ вь҆ставишꙙ· петръ та-
    γῳ τοὺς νεκροὺς ἤγειραν. Πέτρος τὴν Τα-
11. виѳѫ не словомь҆ ли вс҆тави· паулъ
    βιθὰν οὐ λόγῳ διήγειρε; Παῦλος
12. не свои҅ми ли риꙁами многа ꙁнамениꙗ
    οὐ διὰ τῶν ἱματίων αὐτοῦ πολλὰ σημεῖα
13. сътвори· и҅ навꙑкни чоудь҆нѣѥ· стѣн҄ь
    πεποίηκε; Καὶ μάθε δὲ καὶ τὸ παραδοξότερον. Ἡ σκιὰ
14. а҅постолъ мрътвꙑѧ въстави· приношаа-
    τῶν ἀποστόλων νεκροὺς ἤγειρεν. Ἔφερ-
15. хѫ бо на о҅дрѣхъ недѫживꙑѧ· да понѣ
    ον γὰρ ἐπὶ κραββάτων τοὺς κακῶς ἔχοντας, ἵνα κἂν
16. стѣн҄ь петровъ наи҅детъ на коѥ҅го и҅хъ·
    ἡ σκιὰ Πέτρου ἐπισκίασῃ τινὶ αὐτῶν,
17. и҅ а҅биѥ҆ въстаꙗ҅хѫ· стѣн҄ь о̑ученикъ въ-
    καὶ εὐθέως διηγείροντο. Ἡ σκιὰ τῶν μαθητῶν διή-
18. ставь҆ꙗше мрътвꙑѧ҆· а҅ ли о̑учител҄ь мо-
    γείρε τοὺς νεκρούς, καὶ ὁ διδάσκαλος προσ-
19. литвꙑ трѣбоуꙗ҅ше· да мрьтвааго въ-
    ευχῆς ἐδέετο, ἵνα τὸν νεκρὸν ἐ-
20. ставитъ· ни нъ немошти дѣлма жень҆-
    γείρη; Ἀλλὰ διὰ τὴν ἀσθένειαν τῆς γυν-
21. скꙑ творитъ· рече бо ѥ҅моу а҅ би бꙑлъ
    αικὸς ποιεῖ τὴν προσευχήν· λέγει γὰρ αὐτῷ, εἰ ἦς
22. сь҆де не бꙑ ми о̑умрь҆лъ братъ· и҅ нꙑнꙗ
    ὧδε, οὐκ ἂν ἀπέθανέ μου ὁ ἀδελφὸς· καὶ νῦν
23. рече вѣдѣ· ꙗ҅ко ѥ҅^гоже просиши о̑у о҅ть҆ца
    οἶδα, ὅτι ὅσα ἂν αἰτήσῃς τὸν πατέρα
24. дастъ ти о҅ть҆цъ· молитвꙑ проси· моли-
    δίδωσί σοι ὁ πατήρ. Προσευχὴν ᾔτησας, προσευ-
25. твѫ даѭ̑· лежитъ и҅сточь҆никъ· ꙗ҅коже
    χὴν δίδωμι. Κεῖται ἡ πηγὴ οἷον,
26. а҅ште кто принесетъ съсѫдъ· напль҆ни-
    ἐάν τις προσενέγκῃ ἀγγεῖον, γεμίζ-
27. тъ сь҆сѫдъ· а҅ште ѥ҅стъ великъ велико вь҆-
    εί τὸ ἀγγεῖον ἐὰν ᾖ μέγα, μέγα λαμ-
28. ꙁьметъ· а҅ште малъ мало вь҆ꙁь҆метъ си·
    βάνει ἐὰν μικρόν, μικρὸν λαμβάνει. Αὕτη
29. молитвꙑ проси и҅ да молитвѫ· и҅ и҅нъ вѣ-
    προσευχὴν ᾔτησε, καὶ δίδωσι προσευχήν.Ἄλλος εἶπ-
30. шта рь҆ци словомь҆ и҅ и҅сцѣлѣѥ҅тъ о҅трокъ м^о-
    εν· εἰπὲ λόγῳ, καὶ ἰαθήσεται ὁ παῖς μου·

Iohannes Chrysostomus· In quartriduanum Lazarum homilia 1