<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 150v >

1. брѣгъ и҅матъ на ꙁападъ· и҅ вꙑсокъ ꙁѣло· въ
   κρημνὸν ἔχει κατὰ δυσμὰς ὑψηλότατον
2. станиї мѣста сꙑ· вь҆ н҄емь҆же стелꙗ хлѣви-
   τοίχου τόπον ἀποπληροῦντα, καθ' οὗ ἡ στέγη τοῦ κελ-
3. нꙑ ѥ҅го о̑утврь҆ждена ѥ҅стъ· брѣжънꙑи҅
   λίου ἐπεστήρικται· ἡ δὲ τοῦ κρημνοῦ
4. же камꙑ· толма соухъ ꙁѣло ѥ҅стъ и҅ беꙁъ
   πέτρα τοσοῦτον ξηρότατη λίαν ὑπάρχει καὶ ἄνικ-
5. влагꙑ· ꙗ҅коже никакоже влагꙑ твори-
   μος, ὥστε μηθ᾽ ὅλως νοτίδα ἐμποι-
6. ти вь҆ хлѣвинѣ· Въ ѥ҅динъ о̑убо о҅тъ дь-
   εῖν τῷ κελλίῳ· ἐν μιᾷ τοίνυν τῶν ἡμερ-
7. нии҆· въꙁемъ ст꙯ꙑи҅ старць҆ сѣмꙙ смокꙿве
   ῶν λαβὼν ὁ ἅγιος ... γέρων σπέρμα
8. ѥдноѧ· глагола свои҅ма о̑ученикома ѳеѡ̑д^о-
   ἑνὸς σχαδίου λέγει τοῖς ἑαυτοῦ μαθηταῖς Θεο-
9. роу и҅ їѡ̑а҅нноу· послоушаи҅та мене чꙙдѣ·
   δώρῳ καὶ Ἰωάννῃ ἀκούσατέ μου, τέκνα·
10. а҅ште божиѥ҆ чловѣколюбиѥ дастъ сѣмени
    ἐὰν ἡ τοῦ θεοῦ φιλανθρωπία χαρίσηται τῷ σπέρματι
11. семоу· и҅ камени семоу силѫ ꙗ҅коже плодъ съ-
    τούτῳ καὶ ταύτῃ τῇ πέτρᾳ δύναμιν πρὸς τὸ καρπο-
12. творити· то вѣдита ꙗ҅коже тоун҄е цѣсарьств^о
    γονῆσαι, γινώσκετε ὅτι δωρεὰν χαρίζεταί μοι τὴν
13. небесьскоѥ҆ даѥ҅тъ ми богъ· и҅ се рекъ прилѣ-
    τῶν οὐρανῶν βασιλείαν ὁ θεός· καὶ τοῦτο εἰπών προσ-
14. пи къ сѣдаѭ̑штоуоумоу сꙙ камени смокъ-
    έπλασεν τῇ ἀρρήκτῳ ἐκείνῃ πέτρᾳ τὴν σχάδ-
15. ве· да и҅же о̑убо жъꙁлъ а҅роновъ соухъ сѫштъ·
    αν· ὁ δὲ τὴν ῥάβδον Ἀαρὼν ξηρὰν οὖσαν
16. расти и҅ процвисти повелѣ богъ· тъ же и҅ не
    βλαστῆσαι καὶ ἐξανθῆσαι ἐπινεύσας θεὸς αὐτὸς καὶ τὴν ἄρ-
17. сѣдаѭ̑штоуо̑умоу сꙙ и҅ соухоуо̑умоу камꙑ-
    ρηκτον ταύτην καὶ ξηροτάτην πέτ-
18. коу въꙁдрастити повелѣ на покаꙁаниѥ чꙋ-
    ραν βλαστῆσαι ἐκέλευσεν πρὸς τὸ δεῖξαι ταῖς μετέπ-
19. домъ· и҅же потомь҆ какѫ полоучи благо-
    ειτα γενεαῖς ὁποίας ὁ δοῦλος αὐτοῦ τετύχηκε
20. дать҆ рабъ ѥ҅го· и҅ видѣвъ старць҆ лѣтора-
    χάριτος· καὶ ἰδὼν ὁ γέρων τὸν βλαστ-
21. сль҆ благодарь҆ствѣа҅ше бога съ слъꙁами·
    ὸν ηὐχαρίστει τῷ θεῷ μετὰ δακρύων.
22. ꙗ҅же лѣторасль҆ по малоу на вꙑсотѫ въсходꙙ-
    ὅστις βλαστὸς κατὰ μικρὸν εἰς ὕψος ἐγειρόμεν-
23. шти дои҅де до стропа· и҅же и҅ о҅тъстропи· и҅ пр^о-
    ος ἔφθασεν τὴν στέγην, ἣν καὶ ἀπεστέγασαν, καὶ ἁπ-
24. сто решти на лѣто· сесь҆ три смокви роди· ѧ҅же
    λῶς εἰπεῖν, τῷ χρόνῳ ἰδοὺ τρία σῦκα ἐκαρποφόρησεν. ἅπερ
25. въꙁь҆мъ старцъ и҅ съ слъꙁами о҅блобꙑꙁавъ· и҅ꙁѣ·
    λαβὼν ὁ γέρων καὶ μετὰ δακρύων καταφιλήσας ἔφαγεν
26. и҅ благодарь҆стви и҅ꙁвѣстивъшааго ѥ҅моу бога·
    εὐχαριστῶν τῷ πληροφορήσαντι αὐτὸν θεῷ
27. подавъ и҅ о̑ученикома свои҅ма по малоу· и҅ се дѫ-
    διαδοὺς καὶ τοῖς ἑαυτοῦ μαθηταῖς πρὸς μικρὸν καὶ ἰδοὺ τὸ δέν-
28. бъ вь҆пиѥ҅тъ добротѣ старчи сьвѣдѣтел҄ьствꙋѧ·
    δρον βοᾷ τῇ ἀρετῇ τοῦ γέροντος μαρτυροῦν·
29. и҅ о҅тъ н҄елиже смокви и҅ꙁоба богоносивꙑи старць·
    ἀφ' οὗ δὲ τὰ σῦκα ἔφαγεν ὁ θεοφόρος ... γέρων,
30. готовь҆ꙗ҅ше сꙙ· ꙗ҅коже о̑убо вь великѫ старость приде
    ἑτοιμάζετο ... ἐπειδὴ δὲ λοιπὸν εἰς βαθὺ γῆρας ἤλασεν,

Vita Ioannis hesychastae (31 March)